102
కాశీమజిలీకథలు - ఐదవభాగము
మదన — తెలిసినది తెలిసినది. ఇది ముగ్ధయగు భ్రమరవేణి కథ కదా.
మంజు - అగునగు నీమాటు గ్రహించితిని.
హేమ - అక్కా? నాకు దెలిసినది కాదు. భావము చెప్పవూ?
మంజు — వినుము. సఖులారా! మీరు చెప్పినట్లుగా బ్రియుడు పల్కరింపుచుండ, ముఖము వంచి పాదములయందు దృష్టి వెలయజేయుచు జెవులు మూసికొని కపోలములఁ బులకలతో బొడమిన చెమ్మటను జేతులతో దుడిచికొనుచు నభిలాష వెల్లడి చేయకుండ నిలిచితినిగాని యప్పుడు నాఱవికే పటాలున బిగిలినది. దానికేమి చేయుదును? దేలిక పడిపోయితిని గదా యని తనకు బోధించిన సఖులతో భ్రమరవేణి పలికిన కధవిని మన మనోహరు డీశ్లోకమును రచించెను.
హేమ — మన ప్రియుండు రహస్యాలాపములు కూడ వినుచుండెనా యేమి?
మంజు — సందియమేల? యీ క్రింది శ్లోకము వినుము. ఆ యర్ధము తెల్లమయ్యెడిని.
హేమ - చదువుము. చదువుము.
మంజు - శ్లో॥ దంపత్యోర్నిశిజల్పతోగృహాశుకేనాకర్ణితంయద్వతచ
స్తత్ప్రాతర్గురుసన్నిధౌనిగదతస్తస్యాతి మాత్రంవధూః
కర్ణాలంచితపద్మరాగశకలం విన్యస్యచంచూపుటె
వ్రీడార్తావిదధాతి దాటిమఫలవ్యాజేన వాగ్బంధనం.
మదన - భళి. భళి. భళి. భళి. శృంగారవతి చాతుర్యము వెల్లడిజేసెను.
హేమ - అక్కా! నాకది యేమియో చెప్పుము.
మదన — శృంగారవతి రాత్రి ప్రియునితో గ్రీడావిలాసముచే నాడిన మాట లన్నియు విని చిలుక వానినెల్ల మఱునా డుదయకాలంబున బెద్దలయొద్ద మలుమారు పలుకుచుండ విని సిగ్గుపడుచు వడివడింబోయి కర్ణభూషమందలి పద్మరాగశకలముదీసి దాడిమబీజంబు నెపంబున దానినోటం బెట్టి వాగ్భంధము గావించినది.
హేమ - శృంగారవతి మంచి నేర్పరియే. ప్రౌఢత్వమునగాక యట్టిపని తోచుట కష్టము.
మంజు - మనలోనెల్ల నదియే ప్రోఢయని మనోహరుడు దానికి బిరుదిచ్చిన సంగతి నీవెరుంగవు కాబోలు.
హేమ - ఎరుగ నెరుగ మన ప్రౌఢత్వము లేమియు నతనియొద్ద గవ్వ జేయవు. మఱియొక చమత్కారశ్లోకము చదువుము. అమరుకము విన డెంద మూరక యభిలాషపడుచున్నది.
మంజు — నీకే కాదు. రసికులకెల్ల నట్లనేయుండును. వినుము.
