శ్రీ శంకరాచార్య చరిత్రము
157
మని పలికితిరి. వారికిఁగల చితశుద్ది మీకుఁ గలిగియున్నదా? భృగుండు విష్ణునిదన్నె, నగస్త్యుండు సముద్రమును గ్రోలెను.
అట్టిసామర్థ్యము మీకులేకున్నను విధినిషేధములు లేవనిచెప్పెదరా ? వినుండు. అనాత్మ కెన్నఁడును సత్యత్వములేదు అనిత్యప్రకృతియొక్క యుపాసన సత్యమగు ముక్తి నెట్లొసంగఁగలదు. ప్రకృతిభిన్నమగు చిదాత్మయే ముముక్షువులచే సేవింపఁదగినది. మద్యమాంసముల శక్తినైవేద్యపు నెపంబున భుజించు మీకు ముక్తి కలుగునా, మీకు బ్రాహ్మణ్యంబులేదు అపాజ్త్కేయులు. ప్రాయశ్చిత్తముఁజేసిన కాని మీతో సంభాషించదగదు. అని యుక్తి ప్రహరణంబులచే వారింద్రుటిలో నిరుత్తరులం గావించి తనశిష్యులఁగాఁ జేసికొనెను.
అట్లు శంకరాచార్యవర్యుండ శాక్తమతఖండనంబుగావించి పదంపడి తనయంతేలాసులచేఁ దోడ్కొనిరాబడిఁన తత్ప్రాంతవ్యాస్తవ్యులగు శైవమతస్థులతో నిట్లు వాదించెను.
పాషండ మతఖండనము
శంక — శైవులారా ! మీమతప్రవృత్తియెట్టిదో వక్కాణింపుఁడు.
శైవు — శ్లో॥ ఈశ్వరంరుద్రమవ్యక్తం వ్యక్తరూపం జగల్లయే యేర్చ యంతినరశ్రేష్ఠాస్తేషాంము క్తిః కరేస్థితా॥ ఇత్యతఃపరమాత్మాసౌ సేవనియోముక్షుభిః.
వ్యక్తావ్యక్తస్వరూపుండగు రుద్రునెవరర్చింతురో వారికి మోక్షము కరతలామలకముగా నుండునని మున్ను శివుండు దూర్వాసముని కానతిచ్చెను. మేమట్టిశివుని సేవించుటచే శైవులమని చెప్పఁబడుచుంటిమి. శివసేవాపరాయణులకుఁ గర్మతోఁబని లేదు. శివుండు వినాజడంబగు కర్మశుభాశుభఫలంబుల నీయఁజాలునా? మహేశ్వరుండే మోక్షదాత. తదారాధనము ముక్తికారణము. తచ్చిహ్నధారణంబు సాయుజ్యప్రదంబు. ఇదియే మా మతసిద్ధాంతము.
శం — శివుండు సర్వోత్కృష్టుండను జగత్కారణుండునగుగాత. తత్సేవ వలన ముక్తియుఁగలుగుఁగాత. ముక్తియననేమియో మీకుఁదెలియకున్నది. అది యట్లుండె. మఱియు దేహమంతయు సూలాదిచిహ్నములచేఁ గాల్చికొనుచున్నారు. సర్వదేవమయమగు బ్రాహ్మణదేహముఁ దపింపఁజేయుట పాపకారణము.
శ్లో॥ శ్రుతి స్తధోచేసకలాహి దేవానసంతి దేహేఖలు
భూసురస్య! తతోస్యతాపేతుకృతేసురాస్తే
పలాయనంయాంశిశరీరతోస్య
వ్యాధింవినాకర్మయోగ్యేవిప్రాంగేచిహ్న మీ
క్ష్యచ। లోకేశ్వరంభానుమీక్షేతాధవాహ్ర
దమావిశేత్॥
