పుట:కాశీఖండము.pdf/281

268

శ్రీకాశీఖండము

⁠

మలివేణి! యితఁడు వో యఖిలభూతములకు         నాధార మగుచు నింపారువేల్పు కలకంఠి! యితఁడు వో కలకాలములయందు         నుడివోని శుభమూర్తి నుండుపెద్ద లలితాంగి! యితఁడు వో యలఘుతేజంబున         విశ్వంబు వెలిగించు విశ్వనాథుఁ

⁠

తే.⁠

డబ్ధిసంభవ! యితఁడు వో హాలహలపు విషము పుక్కిటఁ దాల్చినవెగ్గలీఁడు పాటలీగంధి! యితఁడు వో భక్తతతికి శాశ్వతానందకరుఁ డగునీశ్వరుండు.

⁠ 116

క.⁠

మన మెట్టిభాగ్య మొనరిం చినవారమొ నేఁడు పూర్ణశీతాంశునిభా నన! యట్లు గాక శంభుఁడు విన నచ్చెరు విచటి కిట్లు విజయము సేసెన్.

⁠ 117

వ.⁠

అని పలికి యప్పరమేశ్వరుండు వెండియు ననేకప్రకారంబులం బ్రస్తుతించి యతనివలనఁ దద్ భిక్షాటనవృత్తాంతం బంతయు నెఱింగి నాశ్చర్యహృదయుం డగుచుఁ బద్మమందిరకు సంజ్ఞసేసిన నాజగన్మాతయు నంతఃపురంబునకుం జని యనంతరంబ.

⁠ 118

సీ.⁠

అడుగుఁదమ్ములయందు నడరునున్ననిడాలు         కపటసంధ్యార్భటిఁ గ్రమ్మఱింపఁ గాంచీమతల్లికాకలకలారవములు         ఝషకేతునట్టహాసముల నవ్వఁ

⁠