చతుర్థాశ్వాసము
227
| తే. | గాంచె మను వన యముఁ డనఁగాఁ దనయుల | 261 |
| వ. | అంత. | 262 |
| తే. | ఛాయ యనుదాని సృజియించె సంజ్ఞ యొక్క | 263 |
| వ. | సంజ్ఞాదేవి సవర్ణ యగు నాఛాయ కిట్లను: కల్యాణి! యేఁ బుట్టినింటికిం బోయివచ్చెద. నామాఱై నీవు మదీయాజ్ఞ సూర్యునికిం బరిచర్య చేయుము; మనువును, యముండును, యమునయు ననునీయపత్యత్రయంబు త్వదీయంబుగాఁ దలంపుము. ఈరహస్యంబు కచగ్రహణశాపపర్యంతం బెవ్వరికిం జెప్పకు మని యప్పగించి పితృగృహంబునకుం బోయె; నిట సవర్ణయు. | 264 |
| తే. | అష్టముం డగు సావర్ణి యనెడుమనువు | 265 |
| వ. | ఆసవర్ణయు సర్వస్త్రీస్వభావం బగు సాపత్న్యగుణంబున సంజ్ఞాసంతానమునకంటెం దనసంతతియందు నత్యంతవాత్సల్యంబు వాటించి భోజనాలంకారలాలనంబులపట్టున వైషమ్యంబు గలిగియుండ నొక్కనాఁడు భవితవ్యతావిలాసంబు | |
