పుట:కామకళానిధి.pdf/77

⁠

వనజాక్షాస్త్రుగృహంబునన్ బిఱుఁదులన్ వామాఖ్యహస్తంబులన్ గొన బుంజిన్నెలు గల్గినట్టి కొనగోరుల్ కందువల్ నొక్కి పెం? పున ఫాలమ్మున ముద్దుగొన్న దశమిన్ బొందున్గళల్ చిత్తినిన్.

⁠

చ.⁠

కడుబిగియారఁ గౌఁగిటను గ్రమ్మి రదమ్ముల మోవి నొక్కి యిం పడరఁగ పోలచుంబునముఁ గైకొని కర్ణములం బిఱుందులన్ వెడవెడ గోరు లుంచి తనివిన్ గనుఁ దమ్ములు మూసి నీతియుం బొడమఁ గురుల్ స్పృశింప సుఖముల్ గను జిత్తిని ద్వాదశిన్ దగన్.

⁠

వ.⁠

శంఖినికిఁ జంద్రకళ గల్గెడు మార్గము.

⁠

చ.⁠

చెలి తనుఁ గౌఁగలించి వికసింప మనం బధరంబు నొక్కఁగాఁ జెలువుఁడు బాహుమూలముల జిన్నెలుగా గొనగోళ్ళ దువ్వుచున్ బలితపుగబ్బిచన్నుగవపై నెలవంకల గుంపు లుంచుచున్ గలయ ద్రవించు శంఖిని సుఖం బొనరన్ దరియన్ ద్రవంబుగన్.

⁠

గీ.⁠

కంఠహృదయకర్ణగండభాగంబుల గడిఁది గోరు లుంచి కౌఁగిలించి మరునినిల్లు నివిరి సరసుఁడై సప్తమి నాఁడు శంఖినిం జెనంగవలయు.

⁠