| తే. | మదనచంద్రవనప్రియమలయపవన, నిగ్రహంబులు తలఁప ననుగ్రహంబు | 161 |
| తే. | కలిమి కొండంత కలిగియుఁ గఠినరీతి, నర్థికిని మేలుచూపక యకట బయటి | 162 |
| మ. | ఎలనాఁగా మదనాగ్ని వేఁగెడు నయో యీమేను గుత్తంపుఁగ్రొం | 163 |
| శా. | నిన్నుం జూచినవేళనుండి తరుణీ నీరూపరేఖావిలా | 164 |
| క. | బాలిక శకలితశశిబిం, బాలిక శుకశారికాదికాంగజసేనా | 165 |
| క. | అని యిట్లు పలుకుశశినం, దనుమోమున కతివ కులుకుతళుకుబెళుకువా | 166 |
| తే. | రాజనందన జితరతిరాజరాజ, రాజనందన విను మేను రాజకన్య | 167 |
| సీ. | స్వాభావ్యమందహాసచ్ఛలంబునఁ బూర్ణహరిణాంకు నవ్వు నీయాననంబు | |
| తే. | లిట్టినీచక్కఁదనము పూర్ణేందుబింబ, వదనలకు సాత్త్వికోదయాస్పదము కాదె | 168 |
| చ. | మదనవిలాసినీనిరుపమానమనోహరమూర్తిఁ జూచి నా | 169 |
