నారదుఁడు పురూరవునకు రాజనీతి చెప్పుట
చ. |
మతియుతు బుద్ధిశాలిఁ బరమర్మవిభేదనదక్షు సత్కళా
చతురుని శాంతునిన్ సమరసాహసుఁ గార్యవిచారకౌశలుం
బతిహితశీలు షడ్గుణవిభాసురు భృత్యజనప్రజామనో
హితనిజవర్తను న్వసుమతీశుఁడు మంత్రిగఁ జేయఁగాఁదగున్.
| 118
|
క. |
తా నెంతయధికుఁడైనం, గానీ మనుజేశ్వరుండు కార్యాకార్య
జ్ఞానము నిజప్రధానుల, తో నాలోచించి యుక్తితో నెఱుఁగఁదగున్.
| 119
|
క. |
సప్తాంగరక్షణంబును, సప్తోపాయము లొనర్చుసామర్థ్యంబున్
సప్తవ్యసనవిరక్తియు, సప్తద్వీపేంద్రరాజసద్ధర్మంబుల్.
| 120
|
సీ. |
న్యాయంబు దప్పనినడవడితోడను బెంపుగాఁ బ్రజలఁ బాలింపవలయు
నుచితవ్యయంబు సేయుచు నర్ధసంపద ల్కొదవగాకుండంగఁ గూర్పవలయు
శౌర్యోజ్జ్వలములైన చతురంగబలముల నెంతయు విరివిగా నేలవలయు
సమయంబు బలము విచారించి పైకొని పరరాజ్య మాక్రమింపంగవలయు
|
|
తే. |
నేమఱుట లేక గడిదుర్గసీమలందు, నాప్తులును గార్యఖడ్గప్రయత్నపరులు
నయినవారలఁ దగినసైన్యములతోడ, నునుపవలయును దనపేర్మి యొరులు పొగడ.
| 121
|
క. |
తనరాజ్య మొరుల రాజ్యం, బనవలవదు బుద్ధికుశలు లగుచారులఁ బం
చి నిఖలవార్తలు నిచ్చలు, వినుటొప్పును భూవిభుండు విశ్రుతమతియై.
| 122
|
క. |
బలవంతులతోఁ బగయును, బలవద్భాంధవులతోడి పగయును ధరలోఁ
బలువురతోఁ బగయును మఱి, బలభేరికినైనఁ దెచ్చు భంగముఁ దలపన్.
| 123
|
క. |
చెలిమియ యుచితం బెంతయు, బలవంతునితోడ నతఁడు పగవాఁడైనం
జలియింప కంతకంటెను, బలవంతునిచెలిమి వడసి పగ యీఁగఁదగున్.
| 124
|
చ. |
నిజభుజశక్తినైనఁ దననేర్పునఁ దంత్ర మొనర్చియైన న
క్కజముగ వారిపైఁ బలముఁగల్గినవారలఁ గూర్చియైన వై
రిజనవినాశనంబు నొనరింపక జాడ్యముచేత నున్న భూ
భుజునిప్రభుత్వ మెల్ల నదిపొంతమహీజము గాదె భూవరా.
| 125
|
క. |
విశ్వాసపరుల నెఱిఁగి న, రేశ్వరుఁ డధికార మిచ్చు టెంతయు నుచితం
బైశ్వర్యయుతులు గాఁగ న, విశ్వాసులఁ జేయఁదగదు విమలవిచారా.
| 126
|
తే. |
కరుణ తన కెంతగలిగిన కనకవస్తు, వాహనాదులు చాల నీవలయుఁ గాని
భూతలేశ్వరుఁ డెంతయాప్తులకునైన, నాజ్ఞఁ ద్రోవంగ నిచ్చుట యనుచితంబు.
| 127
|