| ఉ. | నీకడ నిన్నినాళ్లవలె నే వసియింపఁగరాదు దేవతా | 278 |
| వ. | అని మఱియుఁ బ్రియాలాపంబుల నూఱడించి యుర్వశి గంధర్వులం గలసి దేవ | 279 |
| తే. | అహము లెల్లను దద్వధూహావభావ, మహురభివ్యక్తకృతముదావహములుగను | 280 |
| క. | ఏఁడయ్యె నొకదినం బొక, యేఁడై యరుగంగ మానవేంద్రున కది పె | 281 |
| వ. | అట నుర్వశియుం బురూరవఃకళాభరితప్రదీపితం బయిన గర్భంబువలన శుభముహూ | 282 |
| తే. | అప్పు డతఁ డుర్వశీదర్శనాభిలాష, బుద్ధి రేగుచుఁ గనకాద్రి పొంత వనవి | 283 |
| క. | ఆరమణియుఁ బ్రియ మగునుప, చారంబులఁ బ్రీతుఁ జేసి జనవల్లభుతోఁ | 284 |
| శా. | నే గంధర్వులయాజ్ఞచేఁ మెలఁగుచున్కిం జేసి నీతోడిసం | 285 |
| తే. | అనుచుఁ బల్కిన నట్లకా కనుచు నాతఁ, డొక్కవిజనస్థలంబున నొక్కరుండు | 286 |
| సీ. | సంగీతరసవిలాసమునఁ గేశవశివబ్రహ్మల మెప్పించుప్రౌఢులార | |
