| క. | నావలనఁ గొఱఁత గలుగదు, నీవచనము దప్పె నింక ని న్నననేలా | 258 |
| తే. | పోయివచ్చెద దయయుంచుమీ యటంచు, జనియె నుర్వశి చేలులుఁ దానును యథేచ్ఛఁ | 259 |
| తే. | అపుడు కెలన నున్న యట్టిగంధర్వులు, కోమలాంగిఁ దోడుకొనుచుఁ జనిరి | 260 |
| క. | అంతటఁ జింతాక్రాంత, స్వాంతుండై వంత నొందె వసుధాకాంతుం | 261 |
| వ. | అప్పుడు. | 262 |
| సీ. | సింహాసనోపరిస్థితి యొల్లక లతాంగి తనుమధ్యసీమయందమె తలంచు | |
| తే. | గనకసంపద లార్జించుకాంక్ష విడిచి, యతివనిద్దంపుమేనిచాయలె తలంచు | 263 |
| క. | అసురుసురని సొలయున్ రా, జసురేంద్రుఁడు మలయపవనుచలికసరునకున్ | 264 |
| ఉ. | కన్నుల నీరునించుఁ బులకంబులు దాల్చు వహించుఁ గంపమున్ | 265 |
| వ. | ఇవ్విధంబున నవ్విభుండు విరహవ్యాకులితచిత్తుండై పురంబు చొరనొల్లక యుర్వశి | 266 |
| ఉ. | గుండియ జల్లు జల్లనియెఁ గోమలిఁ జూడగఁ జూచినంతలోఁ | |
