పుట:కవిరాజమనోరంజనము (కనుపర్తి అబ్బయ).pdf/152

సీ.⁠

ఎడఁబాయలేమి ననిచ్ఛతో లేచుచు మోహాప్తి నిడుకొన్న ముద్దుసొగసు మఱుఁగుగా నవ్వల మరలవీడిన నీవి ముడిగొల్పి పయ్యెదయిడినసొబగు పిఱుఁదుపై వ్రాలెడు నెఱికురు లసదుగాఁ గొని కేలఁబొదివిన కొప్పువింత పదముల జాళువాపావాలు దొడివి చప్పు డెఱుఁగరాకుండ నడుచుహొయలు

⁠

తే.⁠

కని కరంగెడువిభుని నెమ్మనము నపుడు, ముదిత రాగరసాంబుధి ముంచి యెత్తె మరలి చూచిన సురతజాగరపుఁగెంపు, నిగ్గు గనుచూపుచే శయ్య డిగ్గి చనుచు.

⁠ 230

సీ.⁠

చెలువకౌఁగిటినొక్కుచే నెద నేర్పడ్డ నవరత్నహారచిహ్నములతోడఁ బూఁబోఁడిచుంబనంబులఁ జెక్కులంటిన తాంబూలరసరక్తిమంబుతోడఁ గొమ్మకన్నుల నద్దుకొనుటచే గళమునఁ గనుపట్టుకజ్జలాంకములతోడ ముదితపల్లొత్తుల మోవిపైఁ జైలువొందు సరసంపుఁగెంపులవరుసతోడ

⁠

తే.⁠

మెలఁతమొనగోటినాటుల మిగుల నంద, గించు సందిళ్ళ చంద్రరేఖికలతోడ మొదలిచెలువంబునకు వింతమురిప మెసఁగఁ, గేళిసదనంబు వెడలి భూపాలకుండు.

⁠ 231

వ.⁠

స్నానసంధ్యాద్యనుష్ఠానంబులు నిర్వర్తించి నిత్యోచితదానంబుల మహీసురసంతర్ప ణంబు గావించి షడ్రససంపన్నంబు లయినభక్ష్యభోజ్యచోష్యలేహ్యపానీయంబులం దృప్తుండయి కిరీటకుండలగ్రైవేయకేయూరకంకణోర్మికామేఖలాంగదాదిదివ్యమణి ఖచితజాంబూనదాభరణమనోజ్ఞదుకూలాదుల నలంకృతుండయి సామంతమంత్రి పురోహితసేనానాయక విద్వత్కవివందిమాగధవిలాసినీపరిచారికాదులు నిజాధి కారానుగుణంబుగాఁ గొలువు సేయ రాజ్యభారధురంధరుండయి యుండె నయ్యుర్వ శియు శుద్ధాంతమందిరంబున సఖీసహస్రసంసేవితయై మజ్జనభోజనాదు లనుభవిం చుచు నుచితంపువిధంబున మెలంగుచుండె నవ్విధంబున నయ్యుర్వశీపురూరవ స్సు లిష్టోపభోగంబుల నిరతసురతక్రియాసౌఖ్యంబులం దేలుచు.

⁠ 232

క.⁠

మేడల మెలఁగుచుఁ బొన్నల, నీడలఁ జెలఁగుచు నటద్వనీతటపుళిన క్రీడలఁ దనరుచు నింపగు, జాడల నలరుదురు వారసతియుం బతియున్.

⁠ 233

ఉ.⁠

ఒక్కనిమేషమైన నొకరొక్కరిమోములు చూడకుండినన్ మిక్కిలి జాలినొందుదురు మేనులు జీవము లొక్కరూపుగా మక్కువలం దలంపుదురు మాటికి వెన్నవలెం గరంగుచున్ సొక్కుదు రొండొరున్ దనువుసోఁకిన వారలమోహ మెట్టిదో.

⁠ 234

మ.⁠

జననాథాగ్రణికిన్ లతాంగికి యథేచ్ఛక్రీడలన్ నిత్యనూ తనహర్షాప్తియె కాని నెమ్మది విషాదం బింతయున్ లేదు లే

⁠