| తే. | నిట్లు నీ చక్కఁదనముతో నీడుగాక, పరిభవము నొంది యున్నశంబరవిరోధి | 138 |
| క. | అనుమాన మేల నిఁక నే, నినుమానఁగఁజాల నీవు నెఱజాణవు పై | 139 |
| వ. | అని పలికిన. | 140 |
| క. | కనుఁగవ మెఱుఁగులు గ్రక్క, న్వనజాసన ఱెప్పలెత్తి వరుఁ జూచె జరీ | 141 |
| వ. | ఇట్లు కనుగొని. | 142 |
| ఉ. | రాజనిభాస్య పల్కె నలరాజకుమారకుమారుతోడ నో | 143 |
| శా. | నీలావణ్యము నీగుణాతిశయము న్నీభావము న్నీవచో | 144 |
| మ. | విను మయ్యింద్రునిపంపున న్మునితపోవిఘ్నార్థమై వచ్చి ని | 145 |
| చ. | విరహమునం గృశింపుచును వెన్నెలయెండల నెండి కంతుపూ | 146 |
| వ. | అని మఱియును. | 147 |
| మ. | హృదయేశా ననుఁ జూడు నీ కొఱకు నే నిట్లైతి నంచున్ సగ | 148 |
