| తే. | అతివనునుగౌ నదృశ్యవశ్యాదికళలఁ దనరి మృగరాజజయలీలఁ దగిలియున్న | 131 |
| క. | కనఁబడునఁట సగుణస్థితిఁ, గనరాదఁట నిర్గుణాప్తిఁ గలదో లేదో | 132 |
| వ. | అని తలంపుచు మోహావేశంబున. | 133 |
| క. | అపు డయ్యింతిం గనుఁగొని, యపరిమితానందహృదయుఁ డై యి ట్లనియెన్ | 134 |
| సీ. | ఉవిద నీకొప్పు నీలోత్పలంబులగుంపు భామ నీకన్నులు పంకజములు | |
| తే. | నెలఁత నీమేను సంపెంగ నీ పదములు, హల్లకము లింతి సుమనోలతాంగి నిన్నుఁ | 135 |
| సీ. | కులుకువెన్నెలనవ్వు చిలుకు చెక్కిళ్లకుఁ దళుకుముత్యంపుఁ గమ్మల మెఱుంగు | |
| తే. | గలిగి నైసర్గికమున కుత్కర్ష మెసఁగ, వెలఁది నీరూపు చూడ్కికి విందులొసఁగెఁ | 136 |
| సీ. | చంద్రసారమె గాదు చంద్రసారముఁ గూర్చి చేసెఁ గాఁబోలు నీచిన్నినవ్వు | |
| తే. | మంబురుహసూతి సృజనకాలంబునందుఁ, గాక యిట్టియదృష్టపూర్వైకమోహ | 137 |
| సీ. | వనిత నీచూపులవాఁడికి నోడి మన్మథమార్గణములు సూనంబులయ్యె | |
