| |
క్రొత్తముత్తెపునిగ్గు పుత్తడిపైఁ గూర్చి చేసెనో వీనివిలాసమూర్తి
తనరుబింబమృదుత్వ మొనరఁ గెంపునఁ గూర్చి కావించెనో వీనికావిమోవి
|
|
| తే. |
యిట్లు సౌందర్యరససార మేర్చికూర్చి, తనచమత్కారమునకు నిదర్శనముగ
వీని సృజయింవెఁ గాఁబోలు విశ్వగురుఁడు, గాక కల్గునె యిట్టియాకారగరిమ.
| 95
|
| క. |
మరునిం జూడమొ కుసుమా, కరునిం గనుఁగొనమొ యమృతకరునిన్ నలకూ
బరుని వీక్షింపమొ యీ, సరసునిఁ బోలుదురె రూపసౌభాగ్యమునన్.
| 96
|
| తే. |
అకట యిటువంటి భువనమోహనవిలాస, మూర్తి ప్రియుఁడు గానోఁచనిముద్దుగుమ్మ
చక్కఁదనమును జతురత జవ్వనంబు, నడవిఁ గాసిన వెన్నెలయట్లు గాదె.
| 97
|
పురూరవుం డూర్వశికడకుఁ జెలికాని బంపుట
| మ. |
అని యూహింపుచు నున్నచో నరవరుం డచ్చోట నాసీనుఁడై
తనమిత్రుం గని పల్కె నిట్టియతిసౌందర్యాంగి నేభూములన్
వినియుం జూచి యెఱుంగ మమ్మరుఁడు నువ్విళ్ళూరఁడే దీనిఁ జూ
చిన నిక్కోమలి వర్తనంబు దెలియం జిత్తంబునం గోరెదన్.
| 98
|
| క. |
అనవుడుఁ బతితలఁపు మదిం, గని యంగనచంద మరసి క్రమ్మఱ నేతెం
తు ననుచు నయ్యుర్వశియు, న్ననికుంజంబునకు మంత్రినందనుఁ డరిగెన్.
| 99
|
| క. |
అరుదెంచునతనిరాకడ, నరపాలుననుగ్రహంబునకు మూలముగాఁ
బరమామోదము నొందుచు, హరిణాక్షి బహూకరింప నాసీనుండై.
| 100
|
| వ. |
మృదుమధురభాషణంబుల నవ్విలాసినితో నతం డి ట్లనియె.
| 101
|
| ఉ. |
ఉత్తమనాయికాగుణము లొప్పుచున్నవి నిన్నుఁ జూడ నో
మత్తమరాళయాన సురమానినివో నరభామవో ఫణా
భృత్తరుణీశిరోమణివో యెవ్వరు నీవు నిమిత్తమేమి నీ
విత్తరుభూములందిరుగ నెయ్యది పేరు నిజంబు దెల్పుమా.
| 102
|
| శా. |
మావృత్తాంతముఁ దెల్పెద న్వినుము రామా మామకీయాంసపే
ఠీవిన్యస్తకరాబ్జుఁడై యపుడు ప్రౌఢింబొల్చి యంతంత రాఁ
గా వీక్షించితివౌఁ గదా యతఁడు లోకస్తుత్యకీర్తిప్రతా
పాచార్యుండు పురూరవుండు జనలోకైకాతపత్రుం డిలన్.
| 103
|
| మ. |
తత్ప్రపితామహుం డఁట సుధాజలరాశి పితామహుండు రా
జత్ప్రభుఁ డైనచంద్రుఁడఁట సౌమ్యుఁడు తండ్రఁట సంప్రదాయ మే
|
|
