|
ఢతయుం గల్గినయింతి దాకొనిన నిష్ఠల్ వీడి మోహింతుర
య్యతిముఖ్యుల్ సెగపొంత వెన్న పురుషుండౌఁ బో వధూచేష్టకున్.
| 40
|
ఋషుల తపోవిఘ్నమునకై యింద్రుఁ డూర్వశిని బంపుట
.
ఉ. |
అన్నిట జాణ యూర్వశి గదా సురభోగవతీజనంబులో
నన్నలినాయతాక్షి నట కంపిన నమ్మనులన్ భ్రమింపనో
పు న్నిజహావభావములఁ బొందగు నిప్పనియంచుఁ బిల్వఁబం
చె న్నిజదూతచే నమరశేఖరుఁ డయ్యరవిందలోచనన్.
| 41
|
తే. |
పిలువఁబంచిన నారాజబింబవదన, చిలుక యాడినమాటలు దలఁచుకొనుచు
సంతతము సంశయంబును సంభ్రమంబు, గదుర మణిభూషణోజ్జ్వలగాత్రి యగుచు.
| 42
|
సీ. |
చరణమంజీరపుంజరవప్రమాణంబు భద్రేభగతివిలంబనము దెలుపఁ
గనరానినడుమునఁ గనిపించుజవజవల్ కుచకుంభభారంబుగుట్టు దెలుప
నవికారవచనవీక్షావిలాసంబు లుత్తమనాయికావృత్తి దెలుప
వనజగంధభ్రాంతిఁ దనువు వెన్కగు తేఁటు లొగిఁ బద్మినీజాతి యగుట దెలుపఁ
|
|
తే. |
పురుషనికరంబుమీఁదను బుష్పశరుఁడు, తెగి ప్రయోగంబు సేయ మూర్తీభవించి
వచ్చు మోహనమంత్రదేవత యనంగఁ, జనియె నూర్వశి సురరాజసన్నిధికిని.
| 43
|
మ. |
చని చింతామణిభద్రపీఠమున రాజశ్రీవిలాసోన్నతుల్
పెనుపొందన్ జగదేకవైభవమునం బేరోలగంబున్న యా
ఘనవాహుం బొడగాంచి మ్రొక్కి యెలమిం గైవారముల్ చేసి ని
ల్చిన సానుగ్రహలోచనాంచలరుచుల్ చెల్వొంద వీక్షింపుచున్.
| 44
|
ఉ. |
ఆవనజాయతాక్షికిఁ బ్రియంబున నిట్లని పల్కె నింద్రుఁ డిం
దీవరనీలవేణి జగతీస్థలిఁ బావనశాసనంబునన్
భావములం జలింపక తపంబొనరించుచు నున్నవారు మీ
త్రావరుణాఖ్యమౌను లతిదారుణనిష్ఠ జగద్భయంబునన్.
| 45
|
క. |
మోచాఫలమధురాధర, నీచాతుర్యమున వారినియమప్రత్యూ
హాచరణము గావింపుము, నీచేతం గాని కాదు నిజ మటుసేయన్.
| 46
|
సీ. |
సుదతి నీకుచగురుల్ చూచినమునిసింహు లాశ్రయం బొనరించు టద్భుతంబె
వనిత నీయౌవనవనము గాంచిన మౌనికుంజరుల్ రమియింపఁగోరు టరుదె
కలికి నీకటిభూమి గనుఁగొన్న యతిరాజు లనురక్తి నంటి పైకొనుట వెఱఁగె
రమణి నీమధ్యాంబరము గన్న ఋషిచంద్రు లవలంబనము సేయు టబ్బురంబె
|
|