పుట:కవికర్ణరసాయనము.pdf/94

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


వ.

బలిమిం గట్టకట్టి యాకఁట్టంబడియును బ్రవాహంబుం నిజప్రవహణంబు విడువక
ప్రవహణద్వారంబుల వెదకుచుం జిరకాలంబు నిలిచి యేనియుం గనుమ గలిగినం బ్రవ
హించుచందంబున వారవనితమనంబును ధనప్రదానాదిసకలప్రయత్నంబుల నిలు
పంబడియును మార్గాంతరంబులు వెదుకుచుం బెక్కుదినంబులు ననుపువడియును నెడరు
గలిగిన నొండొక్కనిం గూడుకొనునది స్వభావగుణంబు.

120


సీ.

ధనమాస వేఱొండు దలఁపద యే నది, జలజలోచనకు నౌషధపుఁగూర్మి
ఘనునొద్ద నుండియుఁ దన కాసపడియె నేఁ, బొలఁతుక కదియె యూర్పోకకూర్మి
తగిలినచో నెల్లఁ దహతహ నొందె నేఁ, బోటికి నది యలవాటఁ గూర్మి
తనకట్లకెలనికిఁ దనమేలు చూపు నేఁ, జేడియ కదియు వైశికపుఁగూర్మి


గీ.

తనదు పైత్యభ్రమంబున ధరణ దిరిగి, నట్ల యగుభంగి విటుని మోహమునఁ దోఁచుఁ
గాన నిక్కంపుఁ గూరిమి గణికయందుఁ, బొరయదిలఁ బొర్సెనే నది తెరువుపెసర.

121

చంద్రోదయవర్ణనము

తే.

అనుచు నీరీతి ముచ్చట లాడుకొనఁగ, విటకుమారులదుర్గోష్ఠి వినఁగ వినఁగ
యామినీకాంత కుదయించునలఁతినవ్వు, తెఱఁగుతో నంతఁ దూర్పునఁ దెలుపు దోఁచె.

122


క.

ఎల్లయెడయుఁ జీఁకటిచే, నల్లనయై తొడిమపట్టు నాఁ దూర్పునఁ బా
టిల్లెడుచిఱుగెంపున నభ, మల్లోనేరేడుఁబంటియాకృతిఁ జూపెన్.

123


వ.

తదనంతరంబ.

124


సీ.

అంగసంభవుప్రోషితాలంభవిధిఁ బ్రతి, ష్ఠింప నుండెడు హోమశిఖి యనంగఁ
దిమిరాఖ్యభూతతృప్తికిఁ బ్రాచి యనువేఁట, నఱకిన మెడపట్టువఱ కనంగ
నాతపతప్తకల్హారలక్ష్మికి నిశాంగన, యిచ్చుమడఁతచెంగావి యనఁగ
గౌముదీసుధ వోయఁగాఁ జకోరములకు, నలువ యెత్తెడురత్నకలశ మనఁగ


గీ.

జారతస్కరలోకసంహారమునకు, సమయ మనియెడునలికలోచనుఁడు చాలఁ
గినిసి తెఱచినయలికలోచన మనంగ, నిండుఁగెంజాయఁ బూర్ణచంద్రుండు వొడిచె.

125


క.

సమధికవిరహవ్యధఁ బడి, భ్రమసినకోకంబు లుదయపాటలుఁ జంద్రుం
గమలాప్తుఁడు వొడిచినసవి, నిముసము మిథ్యాప్రమోదనీరధిఁ దేలెన్.

126


క.

తొలిఁదొలిఁబొడమెడువెన్నెల, మొలకలఁ బైకొని చకోరములు మేయంగాఁ
గలువచెలికాఁడు పొడిచిన, తొలుదెసనుం దమము కొంత దొలఁగక యుండెన్.

127


క.

ముంగోలుమొలకవెన్నెల, లం గలఁగంబడు తమంబులం గలగగనో
త్సంగము గంగాయమునా, సంగమముం దలఁపు చేసె సజలాకృతి యై.

128


ఉ.

చెందిన కూరిమిం దిమిరచేలము వీడఁగ నైందవోపల
స్వందమునం జెమర్చి కమలాక్షముల న్మొగిడించుయామినిం