వ. | బలిమిం గట్టకట్టి యాకఁట్టంబడియును బ్రవాహంబుం నిజప్రవహణంబు విడువక | 120 |
సీ. | ధనమాస వేఱొండు దలఁపద యే నది, జలజలోచనకు నౌషధపుఁగూర్మి | |
గీ. | తనదు పైత్యభ్రమంబున ధరణ దిరిగి, నట్ల యగుభంగి విటుని మోహమునఁ దోఁచుఁ | 121 |
చంద్రోదయవర్ణనము
తే. | అనుచు నీరీతి ముచ్చట లాడుకొనఁగ, విటకుమారులదుర్గోష్ఠి వినఁగ వినఁగ | 122 |
క. | ఎల్లయెడయుఁ జీఁకటిచే, నల్లనయై తొడిమపట్టు నాఁ దూర్పునఁ బా | 123 |
వ. | తదనంతరంబ. | 124 |
సీ. | అంగసంభవుప్రోషితాలంభవిధిఁ బ్రతి, ష్ఠింప నుండెడు హోమశిఖి యనంగఁ | |
గీ. | జారతస్కరలోకసంహారమునకు, సమయ మనియెడునలికలోచనుఁడు చాలఁ | 125 |
క. | సమధికవిరహవ్యధఁ బడి, భ్రమసినకోకంబు లుదయపాటలుఁ జంద్రుం | 126 |
క. | తొలిఁదొలిఁబొడమెడువెన్నెల, మొలకలఁ బైకొని చకోరములు మేయంగాఁ | 127 |
క. | ముంగోలుమొలకవెన్నెల, లం గలఁగంబడు తమంబులం గలగగనో | 128 |
ఉ. | చెందిన కూరిమిం దిమిరచేలము వీడఁగ నైందవోపల | |