సీ. | అంగసంభవుఁ డింక నబ్జాక్షి! నీకు విధేయుఁడై కనుసన్నఁ దిరుగుఁ గాక | |
గీ. | సీత్కృతుల నభ్యసించినశిష్యు లగుచుఁ, జెలువ! చిలుకలు నీమాట సేయుఁ గాక | 164 |
వ. | అని సమేలంబుల మేలంబు లాడుచు లజ్జావనతసస్మితముఖారవింద యగునక్కన్నియ | 165 |
ఉ. | శారదలక్ష్మిఁ చేకొనినచంద్రకళాకృతి నెల్లపాపలం | 166 |
ఉ. | చొక్కపుజల్లిమీఁద నిరుసూరెలఁ గుండలరత్నము ల్పయి | 167 |
క. | కరివంకబొమలపైఁ గ, స్తురిఁ దీర్చినతిలకరేఖ సుదతికిఁ బొల్చె | 168 |
తే. | ఉన్నఁ గరికుంభములకు లోనుండు నండ్రు, గాని మరుపట్టబద్ధయోగ్యగజకుంభ | 169 |
తే. | హారరత్నప్రతిచ్ఛాయ లడరఁ గలసి, క్రాలుకరమూలకుచమూలకాంతివలన | 170 |
క. | గురుకుచభరభంగుర మగు, తరుణీమణికౌనుపేదతనమే తనకా | 171 |
క. | తరుణీమణీకటిరత్నా, కరమేఖల యగుచుఁ బృథ్వి గావునఁ బొలిచెన్ | 172 |
సీ. | మగువచన్నులఁ గుంకుమము పూయు టాత్మీయ, కరికుంభయుగళిఁ జెందిరము గాఁగఁ | |