పుట:కవికర్ణరసాయనము.pdf/70

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


సీ.

అంగసంభవుఁ డింక నబ్జాక్షి! నీకు విధేయుఁడై కనుసన్నఁ దిరుగుఁ గాక
నఖపదచ్ఛలమున సఖి! యాకళానిధి, వచ్చి నీశరణంబుఁ జొచ్చుఁ గాక
చెమట లార్చుచు సేవ చేసి సుందరి! మంద, పవనుండు నీకృపఁ బడయుఁ గాక
తరుణి సోలపుటూర్పుతావి యెంగిలి మ్రింగి, తేంట్లు నీలెంకలై తిరుగుఁ గాక


గీ.

సీత్కృతుల నభ్యసించినశిష్యు లగుచుఁ, జెలువ! చిలుకలు నీమాట సేయుఁ గాక
తొలుత వలవంత గొలిపినద్రోహు లగుటఁ, గాంత! నీ వింక రతిఁ బతిఁ గలసినపుడు.

164


వ.

అని సమేలంబుల మేలంబు లాడుచు లజ్జావనతసస్మితముఖారవింద యగునక్కన్నియ
కు మంగళాభ్యంగంబు మొదలును దర్పణదర్శనంబు తుదయునుం గా విచిత్రభంగుల
శృంగారించిన.

165


ఉ.

 శారదలక్ష్మిఁ చేకొనినచంద్రకళాకృతి నెల్లపాపలం
దేరినరత్నలేఖికగతి న్మధుపుష్పితపల్లవస్థితిం
గారునఁ బుట్టి క్రొత్తసిరి గైకొని క్రాలుమెఱుంగుభంగి శృం
గారము పూని యచ్చెలువ కన్నులపండువ యయ్యె నయ్యెడన్.

166


ఉ.

చొక్కపుజల్లిమీఁద నిరుసూరెలఁ గుండలరత్నము ల్పయి
న్ముక్కరముత్తియంబు గలముద్దియముద్దుమొగంబె చూడగాఁ
జుక్కలరాణివాసములు చుట్టును గొల్ప బుధుం గుమారుఁ బే
రక్కున గ్రుచ్చి యెత్తుకొని యాడెడురాజును బోలె నత్తఱిన్.

167


క.

కరివంకబొమలపైఁ గ, స్తురిఁ దీర్చినతిలకరేఖ సుదతికిఁ బొల్చె
న్మరుఁడు వెడవింటఁ దొడిగిన, యరవిరునునునల్లగల్వయమ్మునుబోలెన్.

168


తే.

ఉన్నఁ గరికుంభములకు లోనుండు నండ్రు, గాని మరుపట్టబద్ధయోగ్యగజకుంభ
ములకునదె మీఁద గ్రాలెడుముత్తియంబు, లనఁగ సతిచన్నుఁగవఁ బొల్చె హారమణులు.

169


తే.

హారరత్నప్రతిచ్ఛాయ లడరఁ గలసి, క్రాలుకరమూలకుచమూలకాంతివలన
నింతిమృదుబాహులతలయం దేఱుపఱక, నర్పితము లయ్యెఁ గనకశతాంగకములు.

170


క.

గురుకుచభరభంగుర మగు, తరుణీమణికౌనుపేదతనమే తనకా
భరణముగఁ బొలిచెఁ గలదే?, పరభరణముకంటె సొమ్ము పరికింపంగన్.

171


క.

తరుణీమణీకటిరత్నా, కరమేఖల యగుచుఁ బృథ్వి గావునఁ బొలిచెన్
బరికింపఁ బృథ్వి రత్నా, కరమేఖల యగుచుఁ బొలుపుఁ గైకొనుఁ గాదే?

172


సీ.

మగువచన్నులఁ గుంకుమము పూయు టాత్మీయ, కరికుంభయుగళిఁ జెందిరము గాఁగఁ
దెఱవక్రొమ్ముడివిరుల్ దుఱుముట నిజతూణి, నేర్చి నారాచంబు లిడుట గాఁగఁ
గడకంట జొక్కపుఁగాటుకఁ దీర్చుట, తనవింట నళిగుణోర్ఘటన గాఁగ
గజయానకటిరటత్కాంచి వహించుట, నిజసమారంభడిండిమము గాఁగ