క. |
చేయింపవలయుపనిఁ దాఁ, జేయుట కర్జంబు గాదు శీఘ్రమ తానై
చేయంగవలయు కార్యము, సేయం బనుపుటయుఁ గాదు సిద్ధము పతికిన్.
| 47
|
క. |
స్థానబలంబున నధికుని, హీనుఁడు మెప్పించు బయిల నేగుక్కలకున్
లోనగు మొసలి యుదగ్రత, నేనుఁగుఁ బడఁ దిగుచుఁ గాదె యిరవున నున్నన్.
| 48
|
క. |
ఊహ చెడి ఱేఁచఁబడెడు మ, హాహితుకోపాగ్ని పిదప నార్చుటకొఱకై
స్నేహము నెఱపఁగఁ జూచుట, మోహం బభివృద్ధిఁ బొందు మునుపటికంటెన్.
| 49
|
క. |
అధముఁ డని రిపుఁడు లోనగు, విధ మెఱుఁగక యెత్తి పిదప వెడఁదిరిగినయే
నధమత మానిచి వానికి, నధికత నొసఁగంగఁ బోవు టండ్రు వయజ్ఞుల్.
| 50
|
వ. |
ఇంక విపత్తిప్రకారంబును గార్యసిద్ధియు ననిష్టనివృత్తినిరాపణంబును నిష్టప్రాప్తిరూ
పంబును బరస్పరసాకాంక్షంబు లై ప్రాప్యంబు లగుటంజేసి రాజులకు నీరెండును
ద్వివిధం బైనకార్యఫలం బిది యెఱుంగునది.
| 51
|
క. |
సకలానిష్టంబును బా, యక యిష్టప్రాప్తివలన నయ్యెడుసుఖ మే?
మొకచే ననలము దరికొన, నొకచేఁ జందనముఁ బూయ నూఱటఁ గనునే.
| 52
|
క. |
కావున నాత్మాభ్యుదయ, శ్రీవిభవ మరిక్షయంబుఁ జేకుఱు నయబా
విక్రమముల నఖిలధ, రావల్లభుఁ డైన యతఁడు రాజనఁ బరఁగున్.
| 53
|
శా. |
సర్వక్షోణితలంబు నేకధవళచ్ఛత్రంబు గా సంతతా
ఖర్వశ్రీఁ దిలకింపఁ నేలుము భుజాగర్వాతిరేరోన్నతిన్
బూర్వాస్తాచలమధ్యదేశనివసద్భూపాలమాళిస్ఫుర
ద్గీర్వాణాధిపరత్నరుఙ్ముధుకరోద్దీప్యత్పదాబ్జుండ వై.
| 54
|
యువనాశ్వుఁడు మునియై వనమున కేగుట
క. |
అని దీవించి నిజాత్మజు, వినయవినమ్రతకు నలరి వీడ్కొని చనియెన్
మునివేషంబునఁ బావన, వనవాసంబునకు లోకవర్ణితయశుఁడై.
| 55
|
మాంధాత ధర్మిష్ఠుఁడై భూమి నేలుట
మ. |
జనకుం డేగినయట్టిపిమ్మట మహాసామ్రాజ్యభారంబు గై
కొని మాంధాతృమహీవరుండు గరచెన్ ఘోర ప్రతాపాగ్నులన్
వనజాతప్రభవాండభాండపరిపూర్ణం బైనదృప్యన్నరేం
ద్రనిజస్ఫీతయశఃప్రపంచనవనీతంబు ల్గడు న్వేల్మిడిన్.
| 56
|
సీ. |
వక్రభావ మధిజ్యవరధన్వమునఁ గాని, తన నెమ్మనంబునఁ దగులనీక
నిశితస్వభావంబు నిజడ్గమునఁ గాని, తనవర్తనంబులం దగులనీక
|
|