| నెంతయు ధూళి యై విరిసి యీగతిఁ దూలె నొకో యనంగ హే | 26 |
క. | కలయ జగ మెల్ల ముంచిన, బలు వగునమ్మంచులోన భావింపఁబడున్ | 27 |
క. | దీపితముక్తాహారముఁ, బాఁపినదోషంబు తలఁపువాఱినఁ బశ్చా | 28 |
క. | వలువ దొలంగుట కుల్కుచుఁ, బులకలు పుంఖానుపుంఖముగ భీతి మదిం | 29 |
క. | చెప్ప నశక్యం బగుచలి, యుప్పతిలం బాలవృద్ధయువజనములకుం | 30 |
ఆ. | అట్టిశీతవేళయందుఁ గుత్తుకబంటి, నీటఁ దపము చేసె నిష్ఠ నతఁడు | 31 |
నారఁదుడు మాంధాతృతపశ్చరణము నింద్రుని కెఱిఁగించుట
తే. | ఇట్లు దప మాచరింప మహేంద్రుఁ డున్న | 32 |
క. | ఏకత మని వినిపింపఁగ, నేకతమో? యనుచు సంళయించుచు వేవే | 33 |
క. | ఓయమరేశ్వర! యిట ము, న్నేయుగములఁ గనియు వినియు నెఱుఁగము వినుమో | 34 |
| అతులయోగసమాధిచే నత్తపస్వి, నిశ్చలుం డని వేఱ వర్ణింప నేల | 35 |
తే. | తలఁపులోపలికోర్కి తీవలు ఫలింప, మొదలఁ దగఁ బల్లవించినమురువుచూపు | 36 |
ఉ. | హెచ్చుతపోగ్ని యప్పు డపు డీనెడుపిల్లలువోలె నల్గడం | 37 |
ఉ. | కర్తవు గాన నిక్కముగఁ గన్నతెఱం గెఱిఁగింతు నీకు సా | |