| సీ. |
కడు మనోవాక్కాయకర్మంబులందుఁ దా
నెవ్వండు కలుషంబులే యొనర్చు
నది పాపమగుఁ గాని యతివరో! నీకును
గల పురషునిఁ గూడఁ గలుష మగునె
సత్కులంబందును సరసత జన్మించి
రూపరేఖలచేత రూఢి కెక్కి
నలుగు రౌనన మంచినడకఁ గల్గిన నీకు
నీవిచారం బేల? యిందువదన!
|
|
| గీ. |
యనుచు నూఱడఁబల్కఁగ నతివ లెల్ల
మదివిచారంబు మానని మగువకడకుఁ
జేరి కుంభాండపుత్రి యాచిత్రరేఖ
పలికె నిట్లని యాయింతిభావ మలర.
| 43
|
చిత్రరేఖ పార్వతి వరమును జ్ఞప్తికిఁ దెచ్చుట
| సీ. |
వనజాక్షీ! యుద్యానవనములోపల నాఁడు
పార్వతి పలికిన పలుకు లెల్ల
మఱచితిగాఁబోలు! మక్కువ మీరంగ
నే వివరించెద నిపుడు వినుము
శుకవాణి! వైశాఖశుక్లపక్షంబున
నలువొందు ద్వాదశినాఁటిరాత్రి
కలఁగూడు పురుషుండె కాంతుఁడౌ ననియును
నతఁడును శౌర్యాఢ్యుఁ డౌనటంచుఁ
|
|
| గీ. |
బలికెఁ గదవమ్మ! నీతోడఁ బంతమలర
గౌరిపలు కేల తప్పును? కలఁకమాని
సంతసంబున నుండుము సకియ! యనినఁ
జిత్రరేఖకు నిట్లనెఁ జెలువ యపుడు.
| 44
|
