ఉష తాను కలను జూచిన కాంతుని దెమ్మని చిత్రరేఖతో ననుట
| చ. |
మఱచిన కార్యమియ్యడను మానిని! నీవు తలంపఁజేసితౌఁ
బరగఁగ నాఁడు గౌరి తగఁ బల్కినరీతిని గంటి స్వప్నమున్
దరుణిరొ! యింక సేయఁదగు తక్కిన కార్య మదేమి యన్న భా
సురగతి నిన్న నేఁ గలను జూచిన చెల్వుని జూపవే సఖీ!
| 45
|
| క. |
అని పల్కిన చెలిమాటలు
విని భావమునందుఁ జాల వేడుక మీరన్
వనజాక్షిఁ జూచి ప్రేమం
బెనయఁగఁ గుంభాండపుత్రి యిట్లని పలికెన్.
| 46
|
| సీ. |
కమళదళాక్షీ! నీకలలోన వచ్చిన
పురుషుఁ డేకులమునఁ బుట్టినాఁడొ!
పరికింప నెటువంటి బలిమిఁ గల్గినవాఁడొ!
యెటువంటికీర్తిచే నెనయువాఁడొ!
రూఢిచే నెటువంటిరూపుఁ గల్గినవాఁడొ!
కనుపట్టు నెటువంటికాంతివాఁడొ!
తెలియంగ నెటువంటిదేశ మేలెడువాఁడొ!
యేవిలాసముచేత నెసఁగువాఁడొ!
|
|
| గీ. |
యొక్క గుఱుతైన నాతోడ నువిద! నీవు
తెలుపకుండిన నెటువలెఁ దెలియవచ్చు?
చోరుఁడై యంతిపురమును జొచ్చివచ్చి
మగువ! నినుఁగూడు నతఁడు సామాన్యుఁ డగునె!
| 47
|
| క. |
బలిసుతుఁ డేలెడు నీపురి
బలవైరియుఁ జేరవెఱచు బాణాసురునిన్
గెలువఁగఁజాలిన పురుషుఁడు
గలుగుట నీభాగ్యవశము కంజదళాక్షీ!
| 48
|
