| క. |
కలలోఁ జేసిన చిన్నెలు
తలపఁగఁ బ్రత్యక్షమౌనె తా మేల్కనినన్
నెలకొనియున్నది యిపుడును
బలుకుదు నేమనుచు నీకుఁ బద్మదళాక్షీ!
| 39
|
| సీ. |
తండ్రిదగ్గఱఁ బోయి తలిరాకుఁబోణిరో!
యేగతి? నిల్తునే యెమ్మెమీరఁ
గన్నె! యిదేమని కన్నత ల్లడిగిన
నుత్తరం బేమిత్తు! నువిద! యిపుడు
నన్నదమ్ములు చూచి యాత్మసంశయ మంద
నేమని? తెల్పుదు నిందువదన!
బంధువర్గము లెల్ల భావించి పరికింప
మఱుఁ గెటువలె సేతు? మచ్చకంటి!
|
|
| గీ. |
కులసతులమ్రోల నెటువలె నిలుతునమ్మ?
యట్టి బలివంశమునఁ బుట్టినట్టి తనకు
వనిత! రావచ్చునా యపవాద మిట్లు
జగతి సరివారిలో నెట్లు సంచరింతు?
| 40
|
చెలులు బాణపుత్రికి ధైర్యము చెప్పుట
| క. |
ఇటు వగచిన యుషఁ గనుఁగొని
కటకటనుచుఁ జెలులు చాల గళవళపడుచున్
గుటిలాలకమది కప్పుడు
దిటవు గలుగఁ బలికి రిట్లు తేటపడంగన్.
| 41
|
| మ. |
వినవమ్మా! దనుజేంద్రపుత్రి! వలదే వేమారుఁ జింతింపఁగా
నెనయ న్నీచరితంబు లేమెఱుఁగమా యేకార్యముల్ జేసినన్
దనరన్ మంచివెకాని కాని వగునే ధర్మంబు నీ సొమ్మగున్
వనజాక్షీ! కలలోని సంగమమునన్ బాపంబు రానేర్చునే.
| 42
|
