నారదుఁడు శ్రీకృష్ణునికి ననిరుద్ధుని వృత్తాంతమును బాణాసురుని బలమును దెలుపుట
| ఉ. |
తెల్లనిమేనిపై నలరుతేజము దిక్కులఁ బిక్కటిల్లఁగా
గొల్లలయేలికైన హరిఁ గోరికఁ బాడుచు వీణె మీటుచున్
బల్లిదుఁడై చరించు నల బాణుని గర్వ మణంచ నెంచి తా
మెల్లనె నారదుం డపుడు మేదినికిన్ దిగివచ్చె వేడుకన్.
| 124
|
| క. |
ఇల కిటువలె దిగివచ్చిన
కలహాశనమౌనిపాదకమలంబులకున్
వలగొని మ్రొక్కుచు శౌరియుఁ
జెలువగు సద్భక్తి బూజసేయుచు మిగులన్.
| 125
|
| సీ. |
మౌనీంద్రుఁ దోడ్తెచ్చి మణిపీఠమున నుంచి
యతని యనుజ్ఞచే నపుడు హరియు
సింహాసనంబునఁ జెలఁగుచుఁ గూర్చుండి
కుశలంబు లడిగినఁ గోర్కి మీర
ధర మీ రవతరించి ధర్మంబు పోషింప
సర్వంబు కుశలంబె స్వామి! యనినఁ
దాపసోత్తమునకుఁ దనర నంజలి సేసి
యనిరుద్ధువృత్తాంత మడుగ నితఁడు
|
|
| గీ. |
పరఁగు బ్రహ్మాండముల నెల్ల బాగుమీర
గర్భమున నుంచుకొన్నట్టి ఘనుఁడ వౌర!
యిట్టివృత్తాంత మేమియు నెఱుఁగనట్టు
లడిగెదవు నీ వెఱుంగని యదియుఁ గలదె!
| 126
|
