పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/364

తృతీయాశ్వాసము

131

గీ.⁠

రమ్యమతులార! యో పరివ్రాట్టులార! యొరిమ సంకల్పసిద్ధి చేయుండు మిమ్ముఁ గొలిచి యిన్నాళ్లు చల్లగా నిలిచినాఁడ నరుగుచున్నాఁడ మీయాజ్ఞ, నాత్మపురికి.

⁠ 35

గీ.⁠

అనుచు నాబాలగోపాల మవనిభర్త యరుగు కాశికలో నున్నయందఱికిని బెద్దపిన్నతరంబునఁ బేరుగ్రుచ్చి చెప్పి గమనించెఁ దానేలు సీమఁగుఱిచి.

⁠ 36

సీ.⁠

నలినాక్షితోఁ గాంచనస్యందనం బెక్కి         పెంపెక్కి భూజంభభేదనుండు వారణరథహయవరభటాత్మకమైన         బలము పార్శ్వంబుల బలసి కొలువఁ గౌండిన్యమునిలోకమండలాధివునకుఁ         దనదువృత్తాంతంబుఁ దగినయట్లు తేటతెల్లఁగ జెప్పి దీవించి యమ్మహా         మహుఁడు పొమ్మన సంభ్రమమునఁ గదలి

⁠

గీ.⁠

చని మనోహరరత్నకాంచనవిచిత్ర బహుపతాకాభిరామంబుఁ బటువినోద పూరితము నైన తనపురంబునకు వచ్చి మరల వహియించె గహ్వరి గురుభుజమున.

⁠ 37

ఉ.⁠

సాగరసప్తకీవృతరసాసరసీరుహలోచనం గృపా సాగరుఁ డాసుధాంశుకులచంద్రుఁడు క్రమ్మఱ నేలుచుండె నా శాగజదంతకాంతముల సారెకు నాత్మవిశుద్ధకీర్తి నా నాగతులన్ విలాసవశనాట్యము చూపుచునుండ నంతటన్.

⁠ 38