వ. అని నిందించుచు నిందీవరాక్షు లందఱుం జేయునది లేక డెందంబులం గొందలించి బలు సందేహించుచున్న సమయంబున— 199
సహస్రానీకుని కడకు నారదుఁ డేతెంచుట
సీ. తెరువిచ్చి యంతంత దివి దేవసంఘంబు
మోడ్పుఁజేతులు ఫాలముల ఘటింపఁ
దనుపాండురప్రభాధాళధళ్యంబులు
పరిపూర్ణచంద్రఃప్రభలఁ జెనక
వీడి నల్గడఁ దూలియాడు[1] పాటలజటా
నటలు[2] నూతనవికాసంబు చేయ
వ్రేల నంటకమున్నఁ కేలఁ బట్టిన వీణె
హరినామకీర్తనం బాచరింప
తే. నఱుతఁ బునుకపేరులు[3] భుజంగాధిరాజ
హారములు దాల్చు శివునిపెం పలవరింప
వేడ్క నేతెంచె నాకాశవీథి డస్సి
నారదుఁడు తత్త్వవిద్యావిశారదుండు. 200
శా. గోకర్ణాంక దయాపయోనిధి[4] మరుద్గోకర్ణధారాపురీ
గోకర్ణాభరణాప్త వారరథికా[5] (?) గోభూజ విశ్రాణమా
లోకామాత్యకుమారశేఖల కృపాలోకావలోకాంచలా
లోకాలోకపరీత విశ్వవసుధాలోకావలోకాననా[6]. 201
క. భాసు రకీర్తినటీ హ
ల్లీసక భవనాయమాన లేఖాహి నరా
వాస విలాసమనోభవ
వాసవసమభోగ భోగివచనాభోగా[7]. 202
