| |
తొరిఁగించెన్ శరముల్ మురారిపయి నైదున్ రెండు రెండైదులు
న్సరి నై దేడులు సత్యభామయెడలన్ సౌపర్ణుగాత్రంబునన్.
| 171
|
| క. |
క్రమ్మఱ నేడుశరంబుల
నమ్మురరిపు వేసె విభుఁడు నద్దనుజుని చా
పమ్ముఁ దుమురు సేసెను ర
థ్యమ్ముల సారథిని నంపధారలఁ బొదివెన్.
| 172
|
| గీ. |
తన రథంబుననుండి యద్దైత్యవిభుఁ
దాఁటి దనుజాంతకుని యురస్స్థలము వేసి
తిరిగి [1]గరుడుని నడిచి యేతెంచి తోన
పరిఘమున వైచె నది శౌరి పగుల నేసె.
| 173
|
| శా. |
ఱాలన్ వైచె సురారి యొండొరుల మీఱంబాఱి యయ్యిద్దఱు
న్శైలానోకహముద్గరంబులను బాశప్రాసఖడ్గంబులన్
శూలవ్రాతగదాకదంబపరశుస్తోమంబులన్ భిండివా
లాలీపట్టిసమాలికాపరిఘసాహస్రంబులం బోరుచున్.
| 174
|
శ్రీకృష్ణుఁడు చక్రము ప్రయోగించి నరకుని సంహరించుట
| ఉ. |
అంతట దానవాంతకుఁ డహంకరణంబునఁ బేర్చి వేడ్కతో
వింత యొకింత సూపి పృథివీతనయుం దనయుగ్రచక్రవి
క్రాంతికి విందుచేనె సదరంబుగ డెందము దాఁకి ప్రక్కలొ
క్కంతగ నేలఁగూల దనుజాకృతి త్రాసునఁ దూఁప భూతముల్.
| 175
|
| చ. |
అతిశితచక్రధార నరకాసురు వ్రక్కలు చేసి డాసి దై
వతపతి కింక రక్కసుల వాఁడిమి పొడిమి మాల్చి గెల్చి యూ
ర్జితవిహగేంద్రపక్షపరిశీతలమారుతచారుతానికి
రితసమరాంతసంతతపరిశ్రముఁ డై హరి యున్నయత్తఱిన్.
| 177
|
| సీ. |
మాఁగువాఱిన చంద్రమండలంబునుఁ బొలె
వదనారవిందంబు వన్నె దఱుఁగ
|
|
- ↑ గరుడని
