| |
నరకుం డేసిన బాణము
హరినిటలతటంబు నాటి యల్లలనాడెన్.
| 153
|
సత్యభామ నరకాసురునితోఁ బోరాడుట
| ఉ. |
కాఁడినయమ్ముచే సొలసి కంసవిరోధి శిరోధి వ్రేలఁ జే
యాడక మూర్చవోయె భుజగాంతకు టెక్కలకొక్కలాగునం
దోడుగఁ దాలవృంతములఁ దూకౌని చల్లనిగాలి చల్లెఁ దో
డ్తోడనె సత్యభామ విభుఁడుం గనుఱెప్పలు విచ్చెఁ జచ్చెరన్.
| 154
|
| ఆ. |
అట్లు సేదదేఱి యరవిందనయనుండు
సత్యభామఁ జూచి చంద్రవదన!
శార్ఙ్గ మింద నీవు సమరంబె కోరు[1]చో
నవసరంబు వచ్చె ననుచు నిచ్చె.
| 155
|
| ఉ. |
ఇచ్చినఁ బొంగి యచ్చెలువ యింపును దెంపును లోన మానమున్
మచ్చరముం బెనంగ మురమర్దనుపై నరకాసురేంద్రుపై
నచ్చపుఁజాయలం గువలయచ్చదగుచ్ఛవిషచ్చటావలిన్
మెచ్చని వానిఁ గీల్కొలిపె మేలపుఁ జూపుల వాఁడితూపులన్.
| 156
|
| మ. |
గనయంబున్ గొనయంబు నెన్నడుముతోఁ గర్ణావతంసంబుతో
జనుదోయిం గనుదోయిసాయకముతో సంధానహస్తంబుతో
జెనకం జేయుచు నేయుచుండె సతి లక్ష్మీభూతదైతేయత
ర్జనగర్జారవజఠరాంగరుధిరాసారంబు దోరంబుగన్.
| 157
|
| క. |
అరవిందనయన శరముల
సరవిం దనయనువు చూపఁ జాలము గుడు సై
పరివేషముగల చంద్రుని
సరివేషము దాల్చె మొగము జగము నుతింపన్.
| 158
|
| చ. |
కమలముఖీకటాక్షకటకాముఖపాణినఖోపకారివి
క్రమమణిపుంఖరింఖదభిరామరుచుల్ గరమొప్పెఁ జెక్కులం
|
|
- ↑ దు
