పుట:ఉత్తరహరివంశము.pdf/248

పంచమాశ్వాసము

193

ఉ.⁠

నావుడు వామలోచనకు నారదుఁ డిట్లనుఁ గయ్యమన్న సం భావనగన్న చందమునఁ బాఱుదుఁ [1]బయ్యర దూదినై ప్రమో దావహ మైనయీపని రయంబునఁ జేసినఁ జాలుఁ దెచ్చెదం లో వసుదేవసూను ననుబోఁటికిఁ గన్నులపండు వొప్పదే.

⁠ 179

వ.⁠

అనిన విని చిత్రరేఖ వెండియు నొక్కతెఱంగు విన్నవించెద నాకర్ణింపు మని యిట్లనియె.

⁠ 180

క.⁠

తన మనుమనిఁ గొనిపోయిన మనమునఁ గోపించెనేని మధుసూదనుఁ డే మని శాప మిచ్చునో నా కన తలఁకున నీకుఁ జెప్ప కట పో వెఱతుం.

⁠ 181

గీ.⁠

కెలనివారికి నెంతటికీడు పుట్టె నేని తొలఁగించు హరి దన కేగ్గు చేయు వెడఁగుఁ జెఱుపండె యెదిరికి న్మడఁచువాఁడు దనకుఁ దగరంబు చఱచు టెంతటిభరంబు.

⁠ 182

క.⁠

మునినాథ! నీవు మునుము ట్టనె చెప్పినఁ జాలు మఱి కడంగఁడు నాపై గినియ విని యతఁడు దర్పిత దనుజకృతం బని రణంబు దడవుం బిదపన్.

⁠ 183

వ.⁠

అనుటయు నారదుండు గలహసంపాదనవిశారదుండు గావున నమ్ముదితతో నిట్లను నిది నీకుం బని గాదు నాచేసిన సంవిధానంబున నీవు నిశ్చింతంబుగా నని రుద్ధుం గొనిపొమ్ము.

⁠ 184

మ.⁠

అనినం బొంగి లతాంగి యాదవనగర్యంతఃప్రవేశంబు చే సి నభోమండలహారిసౌధమయతం జెన్నారు ప్రాద్యుమ్నిహ ర్మ్యనితాంతాంతికభూమి చేరి కనకప్రాసాదమధ్యంబునం దనిరుద్ధు న్విభవప్రసిద్ధుఁ గనియెన్ హాలామదాలంకృతున్.

⁠ 185

1. బుయ్యల దూల నై