| గీ. | అన్న నీవు బుద్ధు లన్నకుఁ జెప్పుచు, నున్నమాట లెల్ల విన్న గోలెఁ | 141 |
| శా. | ఈపాండిత్యము నీకుఁ దక్క మఱి యెందేఁ గంటిమే కామశా | 142 |
| ఉ. | హింసయ నీకు వేడ్క యగునేని కృపాశ్రయ మైనయీసరో | 143 |
| చ. | ...హరిహయుఁ డేమియయ్యెనొ కదా మదనానలతాపవేదనన్. | 144 |
| క. | సభ నీకయి యేఁ బలికితి, నిభపురమున మాట పుట్టదే నీవు ననున్... | 145 |
| ఉ. | ఆరఘువీరుతోడఁ బగ యందుట యల్పమె తద్వధూటి మా | 146 |
వృద్ధియతి
| క. | ఏకైకపదమ్మునకున్, నాకౌకశ్శబ్దమునకు నచ్చులు వడిగాఁ | 147 |
| గీ. | కృతులలో శబ్దశాస్త్రజ్ఞమతముచేత, వృద్ధియెందును రూఢిగా నెసఁగియుండె | 148 |
| తా. | ఏకైక, నాకౌక, రసైక, అక్షోహిణీ మొదలయినశబ్దములయందలి అచ్చులకు హల్లులకు రెంటికీ యతి చెల్లుననుట. | |
- ↑ ఈ పద్యము వేదము వేంకటరాయశాస్త్రిగారు సంప్రతించిన కావ్యాలంకారచూడామణిప్రతిలో కొంచెము భిన్నముగా ఉన్నది.
