వ. | అని యున్నది గనుకఁ బద్యాదిని శ్రీకారము చెప్పకున్నట్టైన శుభాక్షరముగా విమ | 136 |
అమృతాక్షరవిషాక్షరనిర్ణయము
| “అకచటతపయశవర్గా దమృతం ప్రోక్తం విపాణి దీర్ఘాణి” | 137 |
క. | అమృతాక్షరములు హ్రస్వము, లమరఁగ దీర్ఘములు విషము లనఁబడు దీనిన్ | 138 |
తా. | దీర్ఘములు లేనియక్షరము లమృతాక్షరములు గనుక నవి పద్యాది నుంచఁదగినవి. దీర్ఘాక్షరములు విషాక్షరములు గనుక నవి పద్యాది నుంచరా దనుట. అయినను నాయక్షరము సంయుక్తాక్షర మైనచోఁ దనగుణమును విడిచి వేఱుగుణమును బొందును. | |
| "నిశారజః క్షారయోగా త్తక్షణా ద్రక్తతాయథా” | 139 |
క. | వినఁబడు దీర్ఘము విషమును, ననియెడివర్ణమ్ము సంయుతాక్షర మైనన్ | 140 |
వ. | పచ్చనిపసుపు తెల్లనిసున్నము గూడిన వానివర్ణములు విడిచి రక్తవర్ణ మైనట్టు లనుట. | 141 |
చ. | శరలకుఁ జంద్రుఁ డీకి రవి చాలగ్రహంబు లటంచు వార లి | 142 |
తా. | శవర్ణమును ఈకారమును రేఫయును గూడిన శ్రీకారమయ్యెను. అందు శవర్ణరేఫలకుఁ జంద్రుఁడు గ్రహము. ఈకారమునకు సూర్యుఁడు గ్రహము. గనుక వారి కిద్దఱికి నన్యోన్యమైత్రి. ఈకారశవర్ణముల కధిదేవత లక్ష్మీదేవి. రేఫ కధిపతి యగ్ని. | |
| “లక్ష్మీప్రదో హుతాశనః” అనియు. | 143 |