పుట:ఆంధ్రకామందకము (జక్కరాజు వేంకటకవి).pdf/162

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది


మ.

తలఁపన్ సంపద నెల్ల ధూర్తయగు కాంతంబోలె భూజాని ని
చ్చలుఁ దాఁ బౌరుషయుక్తుఁడై యనుభవించంగోరి యత్నంబు భూ
స్థలిఁ జెందం దగు నిట్లుగాక మఱి యుత్సాహంబుతోఁ బాయుచున్
వల దెవ్వేళ నపుంసకుండుబలె నుండంగా మహీభర్తకున్.

12


క.

అందంద ధూర్తయై తగు
మందగమనఁ గూడునట్లు మఱి సిరి దగుఁ బో
యెందు నల సింహవృత్తిన్
ముందల పట్టీడ్చి తెచ్చి ముదమును జెందున్.

13


చ.

ధళధళమంచు మించులను దార్కొను సారకిరీటరత్నపం
క్తులఁ దులలేనిచిత్రములతోఁ దగువైరిశిరంబులందు ని
చ్చలుఁ జలమెచ్చఁ బాద మవిషాదముగా నిడకుండెనేని కే
వలవలమానమానసుఁ డవశ్యము దా శుభ మంద నేర్చునే.

14


క.

పసగల యుద్యోగముచే
వెస గొలిపెడు చిత్త మనెడియేనుఁగుచే ని
వ్వసుమతిఁ బరులను దరువుల
వెస గడపక నృపతి కెందు విభవము గలదే.

15


చ.

చెనకినవైరిపైఁ జికిలిచేసిన భాసిలు పెద్దకత్తి దూ
సిన జనియించు చాయలు విచిత్రములై మదహస్తిహస్తఖే
లన కరదండయుగ్మమున లావునఁ బట్టినఁ జిక్కుఁగాక మిం
చిన ఘనరాజ్యలక్ష్మి దనచేతికి నూఱక చిక్కిదక్కునే.

16


ఉ.

ఉన్నతమై చెలంగు పద మొందఁ దలంచినయట్టివాఁడు దా
నున్నతమై చెలంగు పద మొందుచు నుండును, గాక నీచమై
యున్నపదంబుఁ గోరుకొనుచుండెడినీచుఁడు చెందు నీచమై
యున్నపదంబుఁ దాఁ బడుట నొందెడు శంక దొలంక నెల్లచోన్.

17