పుట:ఆంధ్రకామందకము (జక్కరాజు వేంకటకవి).pdf/126

చ.⁠

ఒకయిసుమంతయర్థమున నుండెడు లోభముచేఁ బరంబుఁ జెం దక డిగ నాడఁగావలదు తత్పరలోకవిరుద్ధకర్ములం బ్రకటము గాఁగ దవ్వులనె పాయుట మేలగు నిట్టు లాగమ ప్రకరము పల్కుఁ గావున నృపాలుఁడు సత్క్రియఁజేయుటే తగున్.

⁠ 118

సీ.⁠

బలము పోషణ మంది చెలఁగియుండెడివేళ             ననురక్తిమై ప్రజల్ దనరువేళఁ దాను జూచినచూపు దైవ మీడేర్చుచోఁ             దనమిత్రు లతిభక్తిఁ దనరువేళ సకలసామంతులు సంధిఁ గోరెడివేళ             నాప్తమంత్రులు గలయట్టివేళ ధనధాన్యములు చాలఁ దన కొనఁగూడుచో             నుత్సాహ మాత్మలో నుబ్బువేళఁ

⁠

గీ.⁠

బరుల కిటువంటి వెల్లఁ జొప్పడనియట్టి వేళ నొనరింపఁగాఁదగు విగ్రహంబు ధనము మిత్రుండు భూమి నాఁ దగినమూఁడు గతుల ఫలముల నొకటైనఁ గలుగఁ దెలిసి.

⁠ 119

ఉ.⁠

మేలు ధనంబు ధాత్రిపయి మించు సువస్తులకన్న నంతకున్ మేలు దలంప మిత్రుఁ డలమిత్రునికంటెను భూమి మేలగున్ మేలగుభూమిచేతఁ గడుమేలగు సంపద గల్గు సంపదన్ జాలఁగ బంధుమిత్రులును సద్గుణజాలము గల్గు నెప్పుడున్.

⁠ 120

క.⁠

తనతో సమసంపదచే ననువొందెడిశత్రుజనుల నప్రతిహతమై తనరునుపాయముచేతనె జనపతి శిక్షింపవలయుఁ జతురుం డగుచున్.

⁠ 121