పుట:ఆంధ్రకామందకము (జక్కరాజు వేంకటకవి).pdf/119

⁠

దగుప్రియంబులె పల్కి తనదుశౌర్యము తన           కనువైనవేళ సేయంగ వలయు నది యటులన్న న ట్లనుసరింపుచుఁ దొల్లి           విశ్వాస మందించి వేళ యెఱిఁగి

⁠

గీ.⁠

ఘనుఁడు దేవేంద్రుఁడు దితి కడుపుఁ జొచ్చి కడుపులోనున్న పగఱ వ్రక్కలుగఁ జీఱి యల మరుద్గణకర్తయై యతిశయిల్లె నిట్టిమార్గంబు నరవరుఁ డెఱుఁగవలయు.

⁠ 96

సీ.⁠

బలవంతుఁడగురాజు చలమునఁ బై నెత్త         నాతనియువరాజు నతనిమంత్రి తోనైనఁ దాను సంధానంబు గావించి         వారిలో వారికిఁ బోరుఁ బెట్టి యదియును గాకున్న నతనిప్రధానున         కెంతయుఁ దా ధన మిచ్చియైన వలయు నర్థముల లేఖల నిచ్చి యైనను         బరునియత్నంబులు సెఱుపవలయు

⁠

గీ.⁠

నిన్నిరీతులఁ గార్యంబు లెసఁగకుండఁ జేయఁ గడునుగ్రుఁడై వైరిచెంత నుండు వారిపై నెల్లను గడువిశ్వాస మొంది యతఁడు సేసినయత్నంబు నతఁడె మాను.

⁠ 97

క.⁠

అరియత్నము లుడుపఁగఁ దగు నరిమిత్రుల సంధి చేసియైనను లేదా యరివైద్యుల భేదింపుచు నరిఁ జెఱుపఁగవలయు రసవిషాదులనైనన్.

⁠ 98