పుట:ఆంధ్రకామందకము (జక్కరాజు వేంకటకవి).pdf/106

క.⁠

మిగుల నుపకారియైనను బగవానిన్ మిత్రుఁగాఁగఁ బాటింపఁ దగున్ మిగుల నపకారియైనను దగుఁ జుట్టమునైన విడువఁ దగు జనపతికిన్.

⁠ 47

క.⁠

తనయెడఁ దనశత్రునియెడ ననిశంబును బక్షపాతియై మెలఁగెడు మి త్రునిఁ గూల్పవలయు నింద్రుఁడు కినుకన్ మును విశ్వరూపుఁ గెడపిన మాడ్కిన్.

⁠ 48

గీ.⁠

అహితునకు హిత మొనరించునట్టి మిత్రు నైన విడువంగఁ దగుఁ దనయహితుమాడ్కి హితుల పట్టున నెవ్వాఁడు హితము సేయు వాఁడె పో మంచిమిత్రుఁ డివ్వసుధలోన.

⁠ 49

క.⁠

అనురక్తుండు విరక్తుఁడు ననవల దుపకారకారి యగుమిత్రునిఁ దా ననువుగఁ దెలియుచు దోషం బునఁ జెందినమిత్రు విడువ భూపతి కొనరున్.

⁠ 50

క.⁠

కడుదొసఁ గొందని మిత్రుని విడిచినచో నర్థధర్మవితతియు నడఁగున్ బుడమిం గావునఁ బతి యె ప్పుడు సద్గుణములను దోషములఁ దెలియఁ దగున్.

⁠ 51

క.⁠

తానె నిజంబుగ నేరమిఁ గానక మఱియాజ్ఞ సేయఁగాఁ దగ దేరిం దానే నేరమిఁ దెలిసిన చో నుచితపుటాజ్ఞచేతఁ జొప్పడుఁ బతికిన్.

⁠ 52