నవనాథచరిత్ర/చతుర్థాశ్వాసము

వికీసోర్స్ నుండి

నవనాథచరిత్ర

చతుర్థాశ్వాసము

శ్రీవిలసిల్ల నా ◆ సిద్ధ యోగీంద్రుఁ
డావలఁ గొంత ద ◆ వ్వరుగుచునుండ
నెలుకలుఁ బిల్లులు ◆ నెలమిమైఁ గూడి
పులులును గోవులుఁ ◆ బొందొంది పొసఁగ
సింగంబులును గరి ◆ శ్రేణులెసంగ
ముంగిసలును సర్ప ◆ ములును బొందొంది
గడిఁదిరేచులు శశ ◆ కములును గదిసి
వడిమీఱు లేళ్లు శి ◆ వంగులుఁ గదిసి
బలుసాళువములును ◆ బక్షులుఁ దొరసి
చెలఁగ నచ్చెరువంది ◆ శిష్యు లందఱును
ముదమారఁ గరముల ◆ మొగిచి యిట్లనిరి
మదనారిసుతుఁడై న ◆ మత్స్యేంద్రునకును
గురునాథ పశుతతి ◆ [1]కూడి యన్యోన్య
విరసత్వ ముడిగి యీ ◆ విధమునఁజేరి
యున్న చందము వెరఁ ◆ గొందించె ననుచు
విన్నవించిన నవ్వి ◆ వినుతింప నొప్పు
మునుల పుణ్యాశ్రమం ◆ బులఁ గల్గు ప్రాణు
లనిశంబు వైరమ ◆ న్యోన్యంబునొంద
వనుచున్న వేళ సం ◆ యమికుమారకులు
ఘనసమిత్కుశఫల ◆ కందమూలముల
కాచోటి కేతెంచి ◆ యమ్మీన నాథుఁ
జూచి తదీయ తే ◆ జో విశేషమున
నరుదంది గోరక్ష ◆ నాథుల నడిగి
తిరముగా నయ్యోగి ◆ తెఱుఁగెల్లఁ దెలిసి
యొసరఁ గౌతుకమున ◆ నొండొరుఁ గడవఁ
జని ముఖ్యులగు ముని ◆ జనములతోడ

నెందు నెన్నఁడుఁజూడ ◆ మిట్టి మహాత్ము
నిందు శేఖరుఁడు దా ◆ నీ జగంబునకుఁ
జరియించు వేడుకఁ ◆ జనుదెంచె ననఁగ
నురుతర భక్తి శి ◆ ష్యులు దన్నుఁగొలువ
భూనుతమహిమసొం ◆ పునఁ బెంపుమీఱు
మీననాథుండను ◆ మేటి సిద్ధుండు
వచ్చుచునున్నాఁడు ◆ వాఁడుపో యనిన
నచ్చెరువునఁ గుతూ ◆ హలము సంభ్రమము
లందుచు నిజహృద ◆ యారవిందంబు
లందు సందడిగాను ◆ నమ్మహామహుని
నాదివ్య యోగీంద్రు ◆ నా జగత్పూజ్యుఁ
[2]బోదాము దర్శింపఁ ◆ బొదఁడని యనుచు
డాలుగడ్డములు కుం ◆ డలములు మెడల
వ్రేలుజన్నిదములు ◆ వ్రేళ్ల దర్భలును
భూతిపూఁతలు దేవ ◆ పూజ సజ్జలును
నాతతకృష్ణాజి ◆ నాంబరంబులును
నలుదరుద్రాక్ష తా ◆ వళములు నక్ష
వలయంబులును నిడు ◆ వాలై న జడలు
వినుత [3]నదీపుణ్య ◆ విమలాంబుపూర్ణ
ఘన [4]కమండలములు ◆ గరుడ మాణిక్య
కాండంబులను బస ◆ గమకించు వేణు
దండంబులుసు ఘోర ◆ తపమునఁ జాల
నలజడిఁబడి గృశ ◆ మైన దేహములు
నలవడ నేతెంచి ◆ యమ్మహామునులు
తనుఁ బదివేలు చం ◆ దముల దీవించి
వినుతులు గావింప ◆ వికసిల్లి వారిఁ
గరుణామృతము నిండఁ ◆ గడలొత్తు చూడ్కిఁ
బరిపాటి నందఱఁ ◆ బరగ వీక్షించి
చెన్నొంద వేర్వేఱ ◆ సేమంబు లడిగి
మన్నించె నెంతయు ◆ మత్స్యనాథుండు
దాన నుప్పొంగి సం ◆ తసమున మునులు

మానసంబున భక్తి ◆ మల్లడి గొనఁగఁ
జేతులు మొగిడించి ◆ సిద్ధయోగీంద్ర
భూతేశనందన ◆ భువనైకపూజ్య
నేఁడు నూతపముల ◆ న్నియు ఫలియించె
నేఁడు మా జపము ల ◆ న్నియును సిద్ధించె
నేఁడు మా కోర్కెల ◆ న్నియు సంభవించె
నేఁడు శివుండు స ◆ న్నిధియయ్యె మాకుఁ
బరమపావన భవ ◆ త్పాద సంస్పర్శఁ
బొరసి మాయాశ్రమ ◆ భూము లన్నియును
నతి విచిత్రంబులై ◆ యమరెఁ గారుణ్య
మతి నింక నరుదెంచి ◆ మా మఖశాల
లలర వీక్షించి కృ ◆ తార్థులఁ జేయ
వలెనని యాయోగి ◆ నరునిఁ దోడ్కొనుచుఁ
జని యర్ఘ్యపాద్యాది ◆ సముచితవిధులు
దనరఁ గావించి ప్ర ◆ త్యాహవనమున,
దీపింపఁగా భక్తి ◆ ధేనుదుగ్ధములు
దీపులంటఁగ నిచ్చి ◆ తృప్తిఁ పొందింపఁ
దాను శిష్యులు ప్రమో ◆ దంబు నిండార
[5]నేను రాత్రంబులు ◆ నిచ్చ వసించి
కదలి మర్నాఁడు ఋ ◆ క్షకుని యాశ్రమముఁ
గదియఁబోవఁగఁ ద్రోపఁ ◆ గలగల మ్రోయు
కారాకుఁ బ్రోవులోఁ ◆ గానరాకుండ
బారుదూలమువలెఁ ◆ బడియున్న పాము
నడుము దిగ్గన మీన ◆ నాథుండు ద్రొక్క
వెడఁదగా విప్పి బల్ ◆ విడిఁబడగెత్తి
యడరించి జిహ్వల ◆ ల్లార్చి బిత్తరము
నొడియుచుఁ గన్నుల ◆ నొగి నిప్పులురుల
మిడికించి కోఱలు ◆ మెఱవంగ నోర
నుడుగక భగభగ ◆ నొదవు పూత్కార
జనిత విషాగ్ని న ◆ చ్చటి పొదల్ గమర
ఘనతర భీషణా ◆ కారతఁ బేర్చి
యంతలోననె యమ్మ ◆ హా భుజగంబు

వింతగా మానవ ◆ వేషియై నిలువఁ
గని మీననాథుఁ ◆ డెక్కడఁ బొడగాన
మెనయ నేమిటి కిందు ◆ నిట్టి విచిత్ర
మని వెఱఁగందుచు ◆ నతని కిట్లనియె
మును భుజంగాకార ◆ మున నేఁచి యిపుడు
మనుజుఁడ వయిన యా ◆ మార్గ [6]మెఱుంగ
వినుపింపు మనుటయు ◆ వినతుఁడై వాఁడు
తనపూర్వచరిత మం ◆ తయుఁ దెల్లముగను
వినుమని ముదమార ◆ వినుతించి పలికె

నాగార్జున సిద్ధుని కథ.



నిలలోనఁ దొల్లి న ◆ రేంద్రజిత్తనఁగఁ
గలఁడిందువంశ శే ◆ ఖరుఁడగు నృపతి
యారాజు సతి మాళ ◆ వావనీవిభుని
కూరిమికూఁతురు ◆ కొడుక నేనైతి
వారలు నేను ధ్రు ◆ వంబైన వేళఁ
జేరిన నాఁ డొక్క ◆ సిద్ధముఖ్యుండు
యెఱుకమైఁ దల పోయ ◆ నీ కుమారుండు
నెఱయోగి యగుఁగాని ◆ నృపుఁడుగాఁ డనుచు
నరిగిన పిమ్మట ◆ నై దేండ్లు చనఁగ
సరగున మాతండ్రి ◆ చదువు చెప్పించి
పరువడి నటమీఁద ◆ పండ్రెండొ [7]యేఁట
నురువైభవంబున ◆ నుపవీతుఁ జేసి
యరుదుగా నిరువాగె ◆ హయములఁ బరపఁ
గరులనేర్పునఁ జిత్ర ◆ గతు(ల) నమర్ప
నిటలంబుగా వింట ◆ నిరుగడ నేయ
నెటువంటి జెట్లతో ◆ నెదిరి పెనంగ
బరిజింప నేర్పించి ◆ పరిణయంబునకు
నిరవొంద సమకట్టు ◆ నెడ నొక్కనాఁడు
వేఁటాడ మనమున ◆ వేడుక వొడమి
గాటమైనను వేఁట ◆ కాండ్రును గొలువ
నీకాననము చొర ◆ నిచ్చట నొక్క

సూకరంబు దఱుమ ◆ సుడివడ నొంచి
సురిఁగిన మృగముల ◆ చొప్పు నందఱును
నరిగి రెవ్వరు నిల్వ ◆ కంతట నొంటిఁ
దెరు వెఱుంగక తిట్ట ◆ దిరుగుచు నెదుర
నురగ కళేబరం ◆ బొక్కటిఁ గాంచి
తెలియక త్రోవర్లు ◆ దీనిఁ గన్గొన్నఁ
దలఁకుదు రని వింటఁ ◆ దలఁగించి బిట్టు
చిమ్మిన నది పోయి ◆ చేరువం దపము
సమ్మదంబునఁ జేయు ◆ క్షణికుపైఁ బడియెఁ
బడుటయు నమ్ముని ◆ ప్రవరుండు గోప
మడర నామీఁదఁ ద ◆ ప్పరయక నన్నుఁ
గనుఁగొని వలికె భీ ◆ కరముగ నిట్టి
వనభూమి మునివృత్తి ◆ వదలక నీతి
...... ...... ....... ....... ...... ...... .......
పన్నగశవము[8]నె ◆ వ్వగచనవైచి
ముదముననున్న నీ ◆ మోహంబుకతన
నొదవుమత్తాగొని ◆ యురియుచు నిచట
పవనాశనంబవై ◆ పడియుండు మనుచుఁ
దివిరి పల్కినఁ దొంటి ◆ దేహంబు విడిచి
యురగంబనై దుఃఖ ◆ మోర్వంగలేక
పరుసగా నమ్ముని ◆ ప్రవరు నిట్లంటి
నక్కట నాదోష ◆ మరయక నన్నుఁ
దక్కక శాపింపఁ ◆ దగునే మునీంద్ర
యెఱుఁగకచేసిన ◆ యెడ నెగ్గుపెట్టి
చెఱుప రెవ్వాని సు ◆ స్థిరశాంతమతులు
కావరంబుననేను ◆ కల్లచేసినను
గావక తెగఁజూడఁ ◆ గలదె ఘనులకు
సురుకృపాహీనులై ◆ యోపికలేక
ధరఁజేయు తపసుల ◆ తప మెట్టితపము
ధరణీశ్వరుఁడ నేను ◆ దపసివి నీవు
దొరయుదే నాకు నా ◆ తోడి భూపతివె
శబరుండు ముట్టంగఁ ◆ జాలనిభుజగ

శబము నీమీఁద కొం ◆ చక పట్టివైవ
నే నంతనీచుండ ◆ నే తలపోయ
భూసుత దివ్యత ◆ పోధన ప్రవర
తెరువునఁ బడియున్న ◆ దీని వీక్షించి
నరులు వెఱతురు ప ◆ న్నగభీతి ననుచు
వింటికొప్పునఁబాఱ ◆ విసరితిఁగాని
కంటకంబున వేయఁ ◆ గఱకంఠుసాక్షి
ధరణీశ్వరుండనై ◆ తనరుటమాని
యురగంబనై పడి ◆ యుండ నెట్లోర్తు
ముదముమీఱఁగ సౌధ ◆ ముల నుంటఁదక్కి
యొదిగి యేపుట్టల ◆ నుండుదు నింక
సరసాన్నములఁ దృప్తి ◆ సలుపుట యుడిగి
పురువులఁ దిన నెందుఁ ◆ బోదు నేనింకఁ
బొసగఁ గర్పూర తాం ◆ బూలంబు విడిచి
విసము ఫుక్కిళ్ల నే ◆ వెరవునఁ దాల్తు
ననుఁజేరి ప్రేరేఁచి ◆ నరులు దవ్వులను
గని వెంటఁబడి చంపఁ ◆ గడఁగుదు రనుచుఁ
బలుమాఱు వగచునా ◆ పైఁ గృపామృతము
గులికెడిచూపు ని ◆ గుడిచి యాతపసి
తనమనోవీధి నెం ◆ తయుఁ దలపోసి
కనికల్ల నామీఁదనుఁ ◆ గలుగమిఁ దలఁచి
ననుఁజేరవచ్చి స ◆ న్మతిని నిట్లనియె
ననఘాత్మ నీ నేర ◆ మరయ కే నిట్లు
పాపంబుచేసి నీ ◆ పై నాగ్రహించి
శాపమిచ్చితి నేమి ◆ జాడ నీయఘము
పాయుదుఁ గాశిలో ◆ పలఁ దన్వువిడచి
పోయెడువారును ◆ బొల్చు శ్రీనగము
చేరి తదున్నత ◆ శృంగంబు చూచు
వారును గేదార ◆ వారిఁబుణ్యంబు
వలనొప్పఁ జేసిన ◆ వారును బాప
ములు తొలంగుదురని ◆ బుధులు చెప్పుదురు
గాని నే నటుచేయఁ ◆ గడఁగుట జాగు
మాన దీదురితంబు ◆ మరియొండు వెంట

నేల యీతలపోత ◆ యింద్రకీలంబు
శైలసానువులందుఁ ◆ జరియింపుచుండి
పడి తొలంగుదు నిట్టి ◆ పాప మేననుచు
....... ....... ....... ....... ........ ....... .......
పరమేశుఁ దనమనః ◆ పద్మంబునందు
తిరముగా ...... ....... ....... ...... .......
ధర్మదేవత రూపు ◆ దాల్చి వేవచ్చి
నిర్మలాత్మక చావ ◆ నీకేల యనుచు
ననువొంద నటువట్టి ◆ యతనిఁ గూర్చుండ
నునిచి యిట్లనిపల్కె ◆ నోమునిచంద్ర
కడవఁజేసినపాత ◆ కమునకు మదిని
జడిగొను నట్టి ప ◆ శ్చాత్తాపమునకుఁ
బరిణమించితిఁ బూర్వ ◆ భవనమున నితఁడు
దొరకొని చేసిన ◆ దోషంబు కతన
నురగరూపంబున ◆ నుండంగవలసె
నరసిచూడఁగ విను ◆ మదియు నెట్లనినఁ
బరికింపఁ దొల్లిటి ◆ భవమున వీఁడు
ధరణీశుఁడై పుట్టి ◆ తద్దయు వేడ్కఁ
దడయక వేఁటాడు ◆ [9](తలఁపున మీఱి
కడుభయంకరమగు ◆ గహనంబుఁ జొచ్చి
ధీరుఁడై చనిచని ◆ తెరువున నున్న
ఘోరభుజంగంబు ◆ కుబుసంబుగాంచి
యంత నా తెరువున ◆ నరుదెంచు విప్ర
కాంతను బురుషునిఁ ◆ గడుముదమునను
నులికింపఁబూని యా ◆ యురగకంచుకముఁ
దలదూర్చుకొని ◆ చొచ్చి దారుణలీల
వడి బుస్సురని మ్రోయ ◆ వణఁకుచు నేలఁ
బడి బ్రాహ్మణుఁడు భీతిఁ ◆ బ్రాణముల్ విడిచె
నప్పుడు నెంతయు ◆ నంతరంగమున
ముప్పిరిగొను శోక ◆ మున నోర్వలేక
యావిప్రవనితయు ◆ నానృపుఁజూచి
కావరంబున నిట్లు ◆ కపటంబుఁ దాల్చి

నడుఁకక వెఱపించి ◆ నాప్రాణవిభునిఁ
దొడిబడఁజంపిన ◆ దోషంబు కతనఁ
దరువాతి భవమునఁ ◆ దరలక గట్టు
దరిఁ బెనుబామవై ◆ దారుణాటవిని
బడియుండు మన్చు శా ◆ పం బిచ్చి యగ్ని
వడిఁ జొచ్చెఁ దనప్రాణ ◆ వల్లభుఁగూడ
నావిప్రవరుఁడ వీ ◆ వాధరారమణుఁ
డౌ వీఁడు తొల్లిఁటి ◆ యా పెనుబాము
కుప్పుసమే ఫణి ◆ కుల మయి తోఁచెఁ
దప్పదు దైవ కృ ◆ తం బట్లుగాన
వలవదు మునివర ◆ వగపు నీ కనినఁ
దెలిసి యాతఁడు ధర్మ ◆ దేవత కనియె
నోవక యీరాజు ◆ కొసఁగిన శాప
మేవిధంబున వీడు ◆ నిటమీఁదఁ దెలియ
నానతి యిమ్మన్న ◆ నామునిపతికి
ధీనుత యాధర్మ ◆ దేవత పలికెఁ
గ్రమముతోనటు గొంత ◆ కాలంబు చనఁగఁ
బ్రమద మారఁగ ముని ◆ పతుల రక్షింప
మీననాథుండను ◆ మేటి సిద్ధుండు
తా నిందుఁ జనుదేరఁ ◆ దత్పదస్పర్శ
కా కుండలాకృతిఁ ◆ గ్రచ్చఱ నుడిగి
కైకొనుఁ దొల్లి యా ◆ కార మానృపతి
సిద్ధదేహం బగుఁ ◆ జెచ్చెర నట్ల
సిద్ధించు నీకును ◆ సిద్ధపదంబు
అరుగుము నీయాశ్ర ◆ యమునకుఁ దొల్లి
తెఱఁగున నని ధర్మ ◆ దేవత చనియె
మునియుఁ గ్రమ్మఱవచ్చి ◆ ముదమున నాకు
ననయము వృత్తాంత ◆ మంతయుఁ జెప్పి
మన్నన మీఱ నా ◆ మదిఁ గుందు వాపి
సన్నుతంబగు నిజా ◆ శ్రమమున కరిగె
నేనును జిరకాల ◆ మీ యేరుమద్ది
మ్రానిపెందలనుంటి ◆ మఱి యిపు డిచటఁ
బావనంబైన మీ ◆ పాదపద్మములు

నావీఁపు సోఁకినం ◆ తనె నొస మెడలెఁ
గారుణ్య మిగురొత్తఁ ◆ గనుఁగొని తనకు
శారీరసిద్ధి ప్ర ◆ సాదింపు మనిన
మీననాథుండు వి ◆ స్మితముఖుఁ డగుచు
నానరేశ్వరున కి ◆ ట్లని యానతిచ్చె
రాజవై నెమ్మది ◆ రాజసౌఖ్యంబు
యోజఁ గైకొనుచుండు ◆ టుడిగి యీ వెంటఁ
దగునె యోగీశ్వర ◆ త్వము నీకు ననిన
మగుడ నాతండనె ◆ మత్స్యనాథునకు
నోజగన్నుత దివ్య ◆ యోగినై మిగులఁ
దేజంబు గలిగి సు ◆ స్థిరభక్తియుక్తి
మ్రొక్కి, నీపాదాబ్జ ◆ ములఁ గొల్చుచుంటఁ
దక్కి రాజ్యములందుఁ ◆ దగులదు మనసు
అని యని మ్రొక్కుచు ◆ నందంద వేఁడు
కొనుచున్న నత్తఱి ◆ గురుఁడైన శివుఁడు
ముద మలరఁగఁ దన ◆ ముందట నిలిచి
కదియవచ్చిన యట్టి ◆ గతి పొడసూపెఁ
దనయ నీ వనితకిఁ ◆ దయ నుపదేశ
మొనరింపు వీఁడు శి ◆ ష్యుఁడు మాకు మున్ను
నని యానతిచ్చి మ ◆ హా దేవుఁ డంతఁ
జనిన నాశ్చర్యంబు ◆ సనుకొన మీన
నాథుఁ డాగోరక్ష ◆ నాథుకు మనుజ
నాథునిఁజూపి స్నా ◆ నంబు చేయించి
కొనిరమ్ము నావుడు ◆ కువలయేశ్వరునిఁ
గొనిపోయి చేరువ ◆ కొలనఁ గ్రుంకించి
మెయినిండ భసితంబు ◆ మెఱవడిఁ బూసి
...... ...... ...... ...... ..... ...... ..... ...... .....
కాయంబునకు ◆ కండమణిచేసి
...... ...... ...... ...... ..... ..... ..... .......
గుఱుతుగ నర్జున ◆ కోటరంబునను
నురగరూపంబున ◆ నుండుటఁజేసి
నాగార్జు నాఖ్యుండ ◆ నం దగు ననిన
రాగిల్లి శిష్యులు ◆ ప్రణుతించి రంత

నవనాథ చరిత్ర

ఖణికాఖ్య సిద్ధుని కథ.

నెసఁగు తపంబున ◆ నిఱ్ఱింకులింకి
వసివాళ్లువాడుచు ◆ వంగిన మేను
ముడివడి మడిమెలు ◆ మోవ వ్రేలాడు
జడలును వలచేతి ◆ జపమాలికయును
గాలిఁ దూలాడెడు ◆ గడ్డంబుఁ జంకఁ
బోల నునిచిన భూతి ◆ బుఱ్ఱకాయయును
సమలినజలపూర్ణ ◆ మగు కమండలము
కొమరారఁ [10]దూఁగాడు ◆ కుండలంబులును
దన కలవడఁ బ్రమో ◆ దంబు చిత్తమున
మొనయ నాక్షణమె స ◆ న్ముని వచ్చె నటకు
నాలీలఁ జనుదెంచి ◆ యసమలోచనునిఁ
బోలి దిక్కులఁ జను ◆ భూరితేజమున
నొవ్పెడు నాథము ◆ ఖ్యున్నిఁ గాంచి భక్తి
ముప్పిరిగొనఁజేరి ◆ [11]ముదమునఁ జాఁగి
మ్రొక్కిన నిజకరం ◆ బున లేవనెత్తి
మిక్కిలి కృపఁజూచు ◆ మీననాథునకు
మునిపతి కరములు ◆ మొగిచి యిట్లనియె
ననఘాత్మ నావీను ◆ లార నీమహిమ
విన్నది మొదలుగా ◆ వెలయు నీమూర్తి
కన్నులపండువు ◆ గాఁ జూచుభాగ్య
మెన్నఁడు సమకూరు ◆ నింక నా కనుచు
నున్నచో నిచటి క ◆ త్యున్నతలీల
నరుగుదెంచితిరి కృ ◆ తార్థుండ నైతి
సరగున నొసఁగవె ◆ శారీరసిద్ధి
నావుడు నమ్మీన ◆ నాథుండు దెలిసి
పోవఁగ నమ్ముని ◆ పుంగవుం డెవ్వఁ
డనుచు నాగార్జును ◆ నాననాంబుజముఁ
గనుఁగొన్న నాతఁడు ◆ గరములు మొగిచి
యితఁడువో ముని శాప ◆ మిచ్చి తన్నిట్టి
గతినుండఁ జేసిన ◆ ఖణికాఖ్యుఁ డనిన
నామునిఁజూచి యి ◆ ట్లనె మీననాథుఁ

డీ మూర్ఖుతనము నీ ◆ కేటికి నొదవె
బలియుకోపంబు పా ◆ పమునకుఁ దెరువు
కలఁగుఁ జిత్తము దాన ◆ గాసియౌఁ దపము
తపసికి శాంతంబు ◆ దయయు ధర్మంబుఁ
గృపయును దగుఁ గాక ◆ కినుక మే లగునె
మున్ను విశ్వామిత్ర ◆ మునియును నిట్ల
పన్నిన కింక ద ◆ పమును బోనాడె
నని పల్కుటయు నమ్మ ◆ హాత్మునితోడ
ననువుగా నాగార్జు ◆ [12]నఁడు చెప్పినట్లు
తన పూర్వవృత్త మం ◆ తయు నొప్పఁజెప్పి
వినుతించుటయు మోము ◆ వికసిల్ల నతని
దాయ రమ్మని పిల్చి ◆ తపముపైఁ బ్రేమఁ
జేయుము నీకును ◆ సిద్ధత్వ మేల
చనదు పొమ్మనిన నా ◆ సంయమీశ్వరుఁడు
మనమార నిట్లనె ◆ మత్స్యేంద్రుతోడఁ
గూరలు వేళ్లును ◆ గూడుగాఁ గుడిచి
నారచీరలు గట్టి ◆ నట్టడవందు.
నుపవాసములఁ గ్రుస్సి ◆ యోరంత ప్రొద్దు
జపములు సలుపుచు ◆ జలముల నడుమఁ
జలికాలమునను వే ◆ సవి బలుమంట
లలము పంచాగ్ని మ ◆ ధ్యంబున మరియు
వానఁ దొప్పఁగఁ దోఁగి ◆ వణఁకుచు బయటఁ
బూని తపంబు స ◆ ల్పుట సాలఁగడిఁది
చాలు తపఃఫల ◆ చర్చ నీపాద
నాళికాయుగ సేవ ◆ నాకు సిద్ధించె
నింటిముంగటను బా ◆ లేఱుండ గుంట
వెంటఁ బాఱెడు నట్టి ◆ వీఱిఁడి గలఁడె
యని చాఁగిమ్రొక్కిన ◆ నమ్మహాయోగి
తన శిష్యవరుల నం ◆ దఱను వీక్షించి
తెఱఁగొప్ప నిమ్ముని ◆ దీక్ష యెట్లనుచుఁ
దరమిడి యేమి చే ◆ తము దీని కనిన

దేవ యీతనికి సు ◆ స్థిరముగా నిండు
శ్రీవిలసిల్లెడు ◆ సిద్ధపదంబు
అని విన్నవించిన ◆ నమ్మీననాథుఁ
డనురాగమెసఁగ నా ◆ గార్జునుఁ జూచి
యిమ్మునిముఖ్యున ◆ కిప్డు సిద్ధత్వ
మిమ్ము నెయ్యంబున ◆ నీవన్నఁబూని
యా సంయమీంద్రు సి ◆ ద్ధాసనాసీనుఁ
జేసి శంకరు నాత్మఁ ◆ జేర్చి హస్తంబు
సిరమున నునిచి యా ◆ శ్రితులకు భక్తి
తెరువైన యోంకార ◆ దివ్య మంత్రంబు
లలర నాదట మొద ◆ లను కర్మయోగ
ముల రాజయోగంబు ◆ ముదమారఁ దెలిపి
చెచ్చెర నణిమాది ◆ సిద్ధులన్నియును
నిచ్చితా గురుఁ జూచి ◆ యింక నామంబు
ననఘాత్మ గృపసేయు ◆ మనిన మత్స్యేంద్రుఁ
డనియె నీతఁడు తన ◆ యజ్ఞానమునకు
ననుతాపమునఁబడి ◆ యఘమెల్లఁ బాపు
కొనె ధర్మబుద్ధి కె ◆ క్కుడు ఖణిఁ గల్గి
కావున నీయోగి ◆ ఖణికాహ్వయమున
భూవలయంబునఁ ◆ బొగడొందుచుండు
నన శిష్యులును వేడ్క. ◆ నా మీననాథుఁ
గొనియాడ నా ఖణి ◆ కుండును దనకు
నమరు తపస్సాధ ◆ నాళియు ధేను
సమితియు విజ్ఞాన ◆ సంపన్నులైన
మునిముఖ్యులకు నిచ్చి ◆ మోదంబుమీఱఁ
జనియె మత్స్యేంద్రుని ◆ చరణముల్ గొలిచి
యాసిద్ధ ముఖ్యుఁడు ◆ నద్రులు నూళ్లు
వాసికెక్కిన నదుల్ ◆ వనములు గడచి
పొంగారు పశ్చిమాం ◆ బుధి తీరమునను
మంగళావృతమగు ◆ మహనీయమైన
పుటభేదనము డాయఁ ◆ బోయెడువేళ
నటఁబురీశుఁడు మృతుఁ ◆ డైనఁ దన్మంత్రి
పుంగవుఁడైన ప్ర ◆ బుద్ధుండు నేర్పు

చెంగలింపుచు నుల్ల ◆ సిల్లు వాకిళ్లఁ
జాలఁబెంపగు గజ ◆ శాలల నశ్వ
శాలల వడి రథ ◆ శాలల కడను
భండారమిండ్లలో ◆ పలివంక సేన
లుండఁగఁ దగిన తా ◆ వులను విశ్వాసు
లగువారి నునిచి య ◆ య్యవనీశ్వరునకుఁ
దగ నందనులు లేమిఁ ◆ దలపోసి చూచి
పట్టమేనుఁగు చేతఁ ◆ బట్టిన వానిఁ
బట్టంబుగట్ట నే ◆ ర్పడ నిశ్చయించి
యాసామజముకుఁ బ్రి ◆ యంబుతోఁ బూజ
చేసిన యావార్త ◆ చెవి సోఁకుటయును
మీననాథుఁడు వేడ్క ◆ మెఱయ శిష్యులకుఁ
దా నిది చెప్పియు ◆ ధాత్రీశుబొందిఁ
బ్రమద మారఁగఁ జొచ్చి ◆ రాజ్యవైభవము
లమరఁగై కొని మన ◆ మార భోగించి
క్రమ్మఱఁ జిత్రంబు ◆ గా వచ్చి యిట్లు
మిమ్ముఁ గూడుదుమ న్న ◆ మీననాథునకుఁ
జేతులు మొగిడించి ◆ శిష్యు లిట్లనిరి
యీతలంపేల మీ ◆ కిట్లు వాటిల్లె
ఘనయోగరాజ్య సౌ ◆ ఖ్యము ననిశంబు
ననుభవింపఁగ నొల్ల ◆ కకట సంసార
జనితసౌఖ్యముఁ గోరఁ ◆ జనునె యెట్లైన
ననఘాత్మ నినుఁదెల్ప ◆ నలవియె మాకు
ననునెడ గోరక్షుఁ ◆ డ మ్మహాత్మునకు
వినయమొప్పఁగ విన్న ◆ వించి మ్రొక్కుచును
జగతిలో సంసార ◆ సౌఖ్య నిర్మగ్నుఁ
డగునేని మరి వాయ ◆ నభవుండు నోపఁ
డదిగాన మీమేన ◆ నట్టి సౌఖ్యంబు
గదిసిన పెంపును ◆ గణుతింప మంచి
దీక్రియ నుండ మీ ◆ రిచ్చగింపుదురొ
మీకు బుద్ధియుఁ జెప్ప ◆ మే మెంతవార
మనఁగ మత్స్యేంద్రుఁ డి ◆ ట్లనియె గోరక్షు
ననఘాత్మ నీ చెప్పి ◆ నట్టిది బుద్ధి

యైనను సంసార ◆ మందలి సౌఖ్య
మాని చూడక తోఁప ◆ దది యెట్టి రుచియొ
యింక మాఱుత్తరం ◆ బిచ్చిన మీకు
శంకరు నాన మా ◆ చరణంబులాన
యనుటయు నొండాడ ◆ నలుకు గోరక్షుఁ
గనుఁగొని తాఁ బర ◆ కాయప్రవేశ
మరుదుగా నొనరించి ◆ యరుదెంచు దనుకఁ
దిరముగా మీరు మా ◆ దివ్య దేహంబు
నుడుగక కాఁచి యిం ◆ దుండుఁడ యనుచుఁ

మీననాథుని పరకాయప్రవేశము.



దడయక యొక పర్వ ◆ తపు గుహఁజొచ్చి
సిద్ధాసనస్థుఁడై ◆ శివునిఁ జిత్తమున
సిద్ధముఖ్యుండు సు ◆ స్థిరముగా నిలిపి
వాయువాకుంచన ◆ వశముగాఁ జేసి
యాయత కుండలి ◆ కరుగ నూల్కొలిపి
యలవడ గ్రంథిత్ర ◆ యమును భేదించి
యల యూర్ధ్వకుండలి ◆ కల్లనఁ జేర్చి
యరుదుగాఁ బూర్వ యో ◆ గాడ్యుఁడై పొల్చి
మరియుదశ ద్వార ◆ మార్గంబు లెల్లఁ
బ్రాతిగా సూక్ష్మ రూ ◆ పము దాల్చి మీఁద
జ్యోతి స్స్వరూపుఁడై ◆ చొప్పునవెడలె
వేమారు శిష్యులు ◆ వెఱఁగంది చూడ
నామీననాథుని ◆ యాత్మ భూనాథు
బొందిఁ జొచ్చుటయును ◆ బోయి జన్మంబు
చెంది క్రమ్మఱను వ ◆ చ్చిన రీతి దోఁప
కన్నులు విచ్చె వ ◆ క్త్రంబును దెఱచెఁ
జెఁన్నొంద మేనెల్ల ◆ జీవంబు నిండె
నెన్నిక బంధువు ◆ లేడ్చుట మాన
మున్ను పోయిన ప్రాణ ◆ ములు రాజునకును
మగుడి వచ్చె నటంచు ◆ మంత్రులు దొరలు
తగుబంధుజనులు నం ◆ తఃపురాంగనలు
సయ్యన ముదమంద ◆ సకలభూజనులు
దయ్యంబు మనమీఁద ◆ దయ చేసె ననుచు

మేటి వాద్యంబులు ◆ మిన్నంది మ్రోయఁ
బాటించి కనక కుం ◆ భంబులు నిలిపి
మకుటతోరణములు ◆ మణితోరణములు
ముకురతోరణములు ◆ ముదమొప్పఁ గట్టి
తఱచుగాఁ జిత్రప ◆ తాకముల్ నిలిపి
మెఱయుగలపడముల్ ◆ మెచ్చుగాఁ గట్టి
మహనీయమగు శివ ◆ మందిరంబులను
బహురత్నదీపికా ◆ పఙ్త్కులునించి
యాడెడి పాడెడి ◆ యట్టి వారలకు
...... ...... ...... ....... ....... ....... ......
భాసుర మణిమయా ◆ భరణసువస్త్ర
గోసువర్ణాదులు ◆ కొండుకొం డనుచు
వసుధామరుల కిచ్చు ◆ వారిఁ గారుణ్య
మెసఁగ బ్రాహ్మణముఖ్య ◆ మేధ్య జనాది
సమితికిఁ బాయస ◆ శర్కరాపూప
నుమహీతదధిమధు ◆ సూపాజ్యశాక
సరసఫలోపేత ◆ శాల్యోదనములు
వరుసఁ దృప్తిగఁ బెట్టు ◆ వారల నంత
నారాజ శేఖరుఁ ◆ డందఱఁజూచి
వీ రిట్టివారని ◆ వివరింపలేక
యూరకె మాటాడ ◆ కున్న నూహించి
యీ రోగమహిమచే ◆ నిట్టి విభ్రాంతి
[13]పరిగొనె నృపునని ◆ బంధువుల్ హితులు
[14]వరుస మీఱఁగ వైద్య ◆ వరుల నందఱను
మసలక రప్పించి ◆ మందు పెట్టించి
నుసరమై తెలివొందు ◆ చొప్పులేకున్న
భూవరుమంత్రిప్ర ◆ బుద్ధుఁడా తెఱఁగు
భావించి యెవ్వఁడో ◆ పరమయోగీంద్రుఁ
డేపారఁ దన యాత్మ ◆ నీరాజు బొంది
లోపల నిలిపెనో ◆ లోఁ గానవలయు
ధీయుక్తి నితనికిఁ ◆ దెలిపి రాజ్యంబుఁ
జేయింపవలెఁ బూర్వ ◆ శారీరిగాను

...... ...... ...... ...... ...... ...... ....... ......
బరితోషితునిఁ జేసి ◆ పరమానురాగ
భరితుఁడై రాజ్య వై ◆ భవముల దృష్టి
పురికొనఁ దొల్లిటి ◆ భూపాల సతులఁ
బరకాంత లని మాని ◆ భావజ్ఞు డెలమిఁ
బాటించు మోహన ◆ బాణంబు లట్టి
పాటలగంధులఁ ◆ [15]బన్నిరువురను
రమణతో నెంతయు ◆ రమణీయలైన
రమణికా దేవియు ◆ రత్నావళియును[16]
సౌమ్యాంగియుసు [17]బుష్ప ◆ సంపూర్ణ గంధి
రమ్యవిభ్రమయును ◆ రాజాననయును
జిత్రరూపికయును ◆ శీతావతియును
జిత్రభామినియును ◆ శ్రీగంధికయును
సొనర దాక్షాయణి ◆ శుభలక్షణయును
ననువారిఁ బరిణయం ◆ బై వారి పేర
బారహకన్యక ◆ పట్టణం బొకటి
ధారుణీస్థలిఁ బ్రసి ◆ ద్ధముగఁ గట్టించి
వారినందఱ నుంచి ◆ వరచిత్రవస్త్ర
చారు భూషణ పుష్ప ◆ చందనాదులను
జాల నింపెసఁగుచు ◆ జాతి సత్వములు
పోలఁగఁ గళలుండు ◆ పొందు మేలెఱిఁగి
యనుకూల రతికేళి ◆ నందంద నేర్పు
లొనరఁగ్రీడింపుచు ◆ నొక్కొక యెడలఁ
గడువేడ్క గజతురం ◆ గంబుల నెక్కుఁ
దొడిగి పూసియు కట్టి ◆ తుంటవి ల్తొప్పు
నసియాడు నడుములు ◆ నలసయానములు
రసమొల్కు బింబాధ ◆ రంబుఁ గ్రిక్కిఱిసి
....... ....... ....... ........ ...... ....... ....... ......
యొండొంటితో రాయు ◆ చున్న చన్నులును
గల వారసతులు డ ◆ గ్గఱి కుంచె లిడఁగఁ
గొలువుండి దిట్టయై ◆ కొండొక తడవు
మల్లులఁ బోరించు ◆ మధువేళ లీలఁ

జల్లుబోరాడును ◆ జలకూపములను
వనవాటికల లీల ◆ వర్తించు వెంటఁ
జను బంధుజనులతోఁ ◆ జలుపు సద్గోష్ఠి
నాటపాటల తోడ ◆ నభినవ రీతి
చాటువగా నర్థి ◆ జనులకు నొసఁగు
రాగిల్లి యీ రీతి ◆ రాజయి రాజ్య
భోగంబు లనుభవిం ◆ పుచు యోగసుఖము
మఱచి తా సంసార ◆ మగ్నుఁడై యున్న
తఱిఁబెద్ద దేవికి ◆ ధరణీతలేశుఁ
డతిమోహ మొనరింప ◆ నారమణికకు
...... ...... ...... ...... ....... ....... ...... .......
[18]మనమార మరినెల ◆ మసలె వేవిళులు
దనికి యాహార మం ◆ దలి చవిదప్పెఁ
[19]బలుచనై మైతీఁగె ◆ బడలె నెన్నడుము
కలిమిఁ గైకొనె నాభి ◆ కడువికసించె
నారుగప్పై జఘ ◆ నంబు నున్పెక్కె
నూరులదరులను ◆ నూగారు విరిసెఁ
బల కెక్కెఁ జెక్కులు ◆ పాలిండ్ల మొనలు
నలుపెక్కెఁ దెలుపారె ◆ నయనంపు యుగ్మ
మా విధంబున నవ ◆ మాసముల్ నిండి
యావధూమణి గాంచె ◆ నభిరామమూర్తిఁ
దరుణార్క తేజు నం ◆ దను నట్టివార్త
ధరణీశ్వరుఁడు విని ◆ తద్దయు నలరి
కనక రత్నాంబర ◆ గజవాజి ధేను
ధనధాన్య తతులు మో ◆ దంబు దీపింపఁ
గవిబుధవందిమా ◆ గధసమూహంబు
కవనీసురులకును ◆ నాదట నొసఁగి
మరియర్భకునకుఁ గు ◆ మార మంజనఁగ
వరుస పేరిడి మణి ◆ ప్రకర దీధితులు
తులకించు ముద్దుల ◆ తొడవులు దొడిగి
పలుమాఱు నింపులు ◆ పచరించు వాని
ముద్దులఁ గడుఁజిక్కి ◆ మొదలి దేహమున

సిద్దులఁ దలఁపునఁ ◆ జింతింప మఱచి
రాగిల్లి యుండ గో ◆ రక్షుఁడు మొదలు
గాఁగల శిష్యవ ◆ ర్గము దమలోనఁ
దలపోసి గురుఁడు నం ◆ తత రాజ్యభోగ
ములఁజిక్కి మఱచె ని ◆ ప్పుడును మనలను
గడుఁబెద్ద కాలమీ ◆ కల్యాణ తనువు
కడనుండి దరలకు ◆ కాచి యుండితిమి
ముదమున నమ్మహా ◆ త్ముని కడకేగి
వదలక తోడితే ◆ వలె నింక ననఁగఁ
జౌరంగికార్యంబు ◆ చర్చించి చూచి
గోరక్షునాథుఁ గ ◆ న్గొని యిట్టు లనియె
నరనుతుఁడగు మీన ◆ నాథు దేహంబు
కరమర్థిమే మిటు ◆ గాచియుండెదము
కొదుకక చని నీవు ◆ గురునాథునాత్మఁ
గదియింపు నీదివ్య ◆ కాయంబుతోడ
గురుఁడు మాకందఱ ◆ కును ముఖ్యుఁడైనఁ
గరుణించి తమయందుఁ ◆ గల మహత్వంబు
నెమ్మితో నీయందు ◆ నిలిపెఁగావునను
సమ్మదంబున మీరె ◆ చను టిప్పు డుచిత
మనితన్నుఁబ్రార్జింప ◆ నగుఁగాకయనుచుఁ
దనగురునాథుని ◆ తను వొప్పగించి
యచ్చోటుగదలి స ◆ య్యనఁ బట్టణంబు
చొచ్చే నవ్వేళ నా ◆ క్షోణీవిభుండు
పరిపరివిధములఁ ◆ బాదరసంబు
కరణి భంజళ్లఁ ద్రొ ◆ క్కని చోట్లు ద్రొక్కు
తురఁగరత్నము నెక్కి ◆ తూర్యముల్ మ్రోయఁ
గరులును భటులును ◆ గవులు గాయకులు
దొరలు ప్రధానులు ◆ తోఁ జనుదేర
నరుదుగా వయ్యాళి ◆ కరుగంగఁగాంచి
మరలియే తేరఁ ద ◆ న్మార్గంబునందు
మరులువేషముపూని ◆ మాసినచిక్కు
తలయును జింపిబొం ◆ తయు శునకములు
నొలయు గోలయుఁ జేత ◆ నున్న పుఱ్ఱెయును

సెలవులఁబడి నుబ్బి ◆ చెక్కులమీఁద
నొలికెడుజొల్లుఁ గ్రే ◆ ళ్లురుకు చూపులును
వెడనవ్వుగదుర భూ ◆ విభుని డాయుటయుఁ
గడురయంబునఁ గోల ◆ కాం డ్రదలించి
వడి వ్రేయవచ్చిన ◆ వారి వారించి
పుడమీశుఁడాతని ◆ పోలికఁ దెలిసి
దరహాస మిగురోత్తఁ ◆ దన వఠారముకు
నరిగి మంత్రులు మొద ◆ లగువారి ననిపి
యొక్కఁడునొక చోట ◆ నుండి యాజోగిఁ
దక్కకపిలిపించి ◆ దగ్గరనునిచి
వచ్చి తె గోరక్ష ◆ వరుఁడ నాబొంది
నిచ్చలుఁ గావంగ ◆ నినునమ్మియునిచి
వచ్చియుండఁగ నిట్లు ◆ వత్తురే నేను
వచ్చెద నని యున్న ◆ వాఁడ నావుడును
జాగిలిమ్రొక్కి హ ◆ స్తంబులు మొగిచి
శ్రీ గురునాథుతో ◆ శిష్యుఁ డిట్లనియె
చౌరంగి మొదలుగా ◆ సకలశిష్యులును
ధీరులై భవదీయ ◆ దివ్యకాయంబుఁ
గాచియున్నారది ◆ గాన మీయాత్మ
నాచింతవలదు మీ ◆ కని మఱిపలికె
నెటు వోయెనయ్య మీ ◆ యెఱుక మహాత్మ
కటకటా మున్నెఱుం ◆ గనివారిఁ దెలుప
నిరవగు నెఱిఁగియు ◆ నెఱుఁగనివారిఁ
దరమౌనె దెలుప వి ◆ ధాతృనకైన
రాజశేఖరుఁడు గా ◆ రవమున మీకు
నోజగాఁగఱపిన ◆ యోగమార్గమునఁ
దేజంబు మీఱి వ ◆ ర్తింపుట మేలు
రాజవై వెంపున ◆ రంజిల్లుకంటె
నలరునాభరణాదు ◆ లను వస్త్రములను
బొలఁతుల నందలం ◆ బుల గజంబులను
బొలుపొందు ఘనసౌధ ◆ ములు పట్టణములు
నిలువక చెడుటది ◆ నిక్కంబుగాన
వీనిపై మక్కువ ◆ విడిచివేంచేసి

ధీనుతభవదీయ ◆ దేహంబుచొరుము
అనియని పలుమాఱు ◆ నందంద తఱిమి
తనకుఁజెప్పంగ నా ◆ తని కిట్టులనియె
హరుఁడిచ్చి నట్టి యో ◆ గానందవార్ధి
పరఁగు నీసంసార ◆ బడబాగ్ని చేత
నివిలేని సౌఖ్యంబు ◆ లిటనాకుఁగలిగె
సవతుచేఁబాయని ◆ సంబంధమునను
గాయమేమైనను ◆ గానిమ్ము సుతునిఁ
గాయజుసన్నిభుఁ ◆ గాంచితి నొకని
నేలితిభూతలం ◆ బింతయు సౌఖ్య
లీలఁజాలంగఁ దే ◆ లితి నిదిమేలు
మీరలందఱును మా ◆ మీఁది సద్భక్తిఁ
జేరి యాబొంది ర ◆ క్షింపుఁ డేమరక
మఱికొంత కాలంబు ◆ మసలినపిదపఁ
దెఱఁగొప్పవత్తు ◆ తెఱఁగున నీవు
వచ్చుటదెలియ నె ◆ వ్వరికి రాకుండఁ
జెచ్చెర నాప్రియ ◆ శిష్యపొ మ్మనినఁ
దలయూఁచి వెఱఁగంది ◆ తనలోన గురుని
సొలయుచు సంసార ◆ సుఖము లీరీతిఁ
దీపిగావేయని ◆ ధీరుఁడై మరియు
గోపాలకుఁడు నిజ ◆ గురున కిట్లనియె
చిచ్చుకువేఁకియు ◆ సీతుకుఁ జలియు
వచ్చిన మాన్పఁగ ◆ వచ్చునే యనఘ
పుడమియు మిన్నును ◆ [20]పొనరంగఁ జేయ
వడిఁబాఱునేఱుల ◆ వంకలుదీర్పఁ
దిమిరిసింధువు నీరు ◆ తీయఁగాఁ జేయఁ
గమలారిఁజెందిన ◆ కందువాపంగఁ
తలమె ము న్నెట్టి పె ◆ ద్దలకుఁ జింతింప
నిలమహాత్ములఁబొంది ◆ నట్టితామసముఁ
దెలుప శక్తుఁడుగాఁడు ◆ దేవదేవుండు
సలలితసంసార ◆ సౌఖ్యంబు నీకుఁ
దలమున్కలయ్యె ని ◆ త్తఱి నని తన్నుఁ

బలుమాఱు దూఱు గో ◆ పాలు నీక్షించి
తఱలక సుఖముల ◆ తహతహఁ జిక్కి,
మఱియు నిట్లనియె నా ◆ మత్స్యనాథుండు
మదగంధముకు మూఁగి ◆ మలయుతుమ్మెదల
కదుపులుగలిగిన ◆ గంధేభములును
మంజిళ్లఁబరిపాటి ◆ మరిగిన నటన
రంజిల్లుచున్న సా ◆ మ్రాణితేజులును
వలనొప్పదండెల ◆ వజ్రాలమించుఁ
దులకింప మించు నాం ◆ దోళికావళులు
జిగిఁ దొంగలించు రా ◆ జీవంబులకును
మగలైనకన్నుల ◆ మత్తకాశినులు
బహురత్న భూషణ ◆ భర్మాంబరములు
బహుళంబులగుచున్న ◆ బంగారువిండ్ల
గాటమై యెదిరిన ◆ కడిఁదివైరులను
ధాటిమై నఱుము స ◆ ద్భటసమూహములు
కరమొప్ప నమృతంబు ◆ కంటె మేలైన
సరసాన్నములును నీ ◆ చవులును విడిచి
యుడుగక యొంటిమై ◆ యొక గుహలోన
మడఁగియుండెడు యోగ ◆ మార్గంబునొల్ల
వడిఁజను మింక నీ ◆ వచ్చినత్రోవ
...... ....... ....... ....... ...... ........ ....... .......
నదియుఁగాకను సృష్టి ◆ కంతయుఁ దామె
మొదలైనయట్టి శం ◆ భుఁడు పద్మజుండు
నిందిరారమణుఁడు ◆ నిష్టసౌఖ్యముల
పొందు వాయఁగలేక ◆ పుష్పకోమలుల
నొడల నాననమున ◆ నురమునఁదాల్చి
కొడుకులఁగాంచి యె ◆ క్కుడు వైభవములఁ
దగ నుండుదురు తమం ◆ తటివార లొరులు
నిగిడెడుఁ జిత్తంబు ◆ నీవాక్యసరణి
సనుడు గోరక్షుఁ డి ◆ ట్లనియె మత్స్యేంద్ర
వినుము లోకములుగా ◆ వింప రక్షింపఁ
జంపను గర్తలై ◆ జగములలోనఁ
బొంపిరివోవ రూ ◆ పులుమూఁడుదాల్చి

మెఱసియుందురుగాన ◆ మిన్నకవారిఁ
దఱుమలే దీషణ ◆ త్రయ మదిగాక
యెక్కడవోయె మీ ◆ యెఱుక మాకింక
దిక్కెవ్వ రిటమీఁద ◆ దివ్యయోగంబు
నేటికి విడిచితి ◆ రీశుండు మీకుఁ
బాటించి యొసఁగిన ◆ పరమవిజ్ఞాన
మును సర్వసిద్ధులు ◆ మొదలంటఁ బోయి
కనుగానలేక యీ ◆ కష్టసంసార
జలధిలోఁబడి మూఢ ◆ జనుని చందమునఁ
దెలియనేర టంచు ◆ దీన దోషమునఁ
బలుమాఱు గ్రమ్మెడు ◆ బాష్పబిందువులు
దలముగా వదన ప ◆ ద్మంబుపై నెరయఁ
జింతింపఁ దన ప్రియ ◆ శిష్యుతోడుతను
నిం తేల వత్స నీ ◆ కిట్లేడ్వఁ ననుచుఁ
దొరఁగు బాష్పములఁజేఁ ◆ దుడిచి తద్వక్త్ర
మురమునఁ జేర్చి య ◆ య్యోగి వ రేణ్యుఁ
డనియె గోరక్ష నా ◆ యంతరంగమున
ననవరతము వాయ ◆ కలిముద్దులాఁడు
గలఁడు కొమారుఁ డొ ◆ క్కరుఁడు నీ వతని
చెలువంబు తేజంబు ◆ చేష్టలు ముద్దు
...... ...... ...... ...... ....... ....... ....... ......
పలుమాఱు నగవులుఁ ◆ బరగుతదంగ
సౌకుమార్యంబు లో ◆ చసపర్వ మొదవఁ
గైకొని చూడవు ◆ గాని చూచినను
నదియె కొండాటమై ◆ యన్నియు మఱచి
యొదుఁగుదు పబ్బాలు ◆ నొనర నిచ్చటికిఁ
గొనివత్తు నని పోయి ◆ కొంతసేపునకుఁ
జనుదేర నురవు ప ◆ చ్చల పదకంబు
కళుకుల రావి రే ◆ కయు నింద్రనీల
ములమద్దికాయలు ◆ పుష్యరాగముల
బొద్దులుం గురువింద ◆ ములవిలసిల్లు
ముద్దుటుంగరములు ◆ ముత్యాలసరులుఁ
బులిగోరు నేవళం ◆ బులు నందమైన

నులిగడియంబులు ◆ నూపురంబులును
కనకఘంటలును మూ ◆ గలును గజ్జలును
దనరు [21]మేఖల కటి ◆ స్థలి నలవడఁగ
ముద్దులార్పెడిపట్టి ◆ ముదమొప్పఁ దెచ్చి
యద్దివ్యయోగీంద్రుఁ ◆ డా శిష్యునకును
జూపి యక్కునఁ జేర్చి ◆ చుంచుదువ్వుచును
దీపు లుట్టఁగ వాని ◆ తెలివియు రూపుఁ
బలుమాఱు నంకించి ◆ పలికెడు గురునిఁ
దలఁపక గోరక్షు ◆ దగను నిట్లనియె
మును శుక్ల శోషితం ◆ బులు ముద్దగట్టి
ఘనసాపరతలైన ◆ కాంతల యుదర
ములఁ జాల మలమూత్ర ◆ మునను నుప్పొంగి
[22]నెలలు గా నేహ్యపు ◆ నెలవులం బుట్టి
నీరుబుగ్గలభంగి ◆ నిమిషమాత్రమున
భోరున రూపఱి ◆ పోయెడి వీరు
సుతులె భవత్కృపా ◆ సుధపొడవైన
మతిసిద్ధదేహుల ◆ మగు నేము గాక
యెందును నిల్వక ◆ యేగెడు నిట్టి
బొందికై విభ్రాంతిఁ ◆ బొరల నేమిటికి
నావుడు గోరక్షు ◆ నకు నిట్టు లనియె
నావరయోగీంద్రుఁ ◆ డకట రోఁతనుచు
ననియెదు మొదలు నే ◆ యనువున నీవు
జననంబు నొందితి ◆ సకలదేహులును
నీగతినే పుట్ట ◆ నెఱిఁగి నీకింత
[23]తీగఁదెంపఁగ నేల ◆ దీనఁగుమార
యను గురునాధుతో .◆నఱుక్రమ్మి మరియు
ననియె గోరక్షుఁ డి ◆ ట్లవధరింపంగ
నేల సర్వేశ్వరుఁ ◆ డీ జగంబాత్మ
లీలకై మొదలఁ గ ◆ ల్పించెడి కొఱకు
నమరించినట్టి మి ◆ థ్యా భ్రాంతిగానఁ
దమసొమ్మనుచుఁ జిచ్చు. ◆ దఱిఁ బట్టరాదు
తక్కిన వేమియు ◆ దాఁచినఁ బోవు

చక్కికిఁ గొనిపోవఁ ◆ జనదు మీ కింత
యజ్ఞాన మేటికి ◆ నలమె మీతోడి
సుజ్ఞాన మెల్ల నె ◆ చ్చోఁ జూఱఁవోయె
నీరీతిఁ దరువాత ◆ నెఱుఁగరే జగము
వారలచే నింద ◆ వచ్చు మీకరుణ
ననఘ సుజ్ఞానుల ◆ మైతిమి మేము
మును మీకుఁ బత్నిదా ◆ మొదలికి లేదు
తనువు మీఁదియు గాదు ◆ తనయుఁడేరీతి
జనియించె చెప్పుఁడా ◆ సహజమైనట్టి
మీ శరీరముతోడ ◆ మీయాత్మగూడి
వాసికెక్కినయట్టి ◆ వనితకుఁ గన్న
తనయునిఁ గొనియాడఁ ◆ దగు నదిగాక
జననాథులై మున్ను ◆ సమసినవారి
వీక్షింపవే యని ◆ వేవేల గతుల
నక్షణ సిద్ధ దే ◆ హాంధ కారంబు
చెప్పుచో నించుక ◆ చెవియొగ్గి వినెడి
యప్పుడు నందనుఁ ◆ డా యోగివరుని
చీరపై గింకిరి ◆ చేయ గోరక్షుఁ
జేరరమ్మని పిల్చి ◆ చేతికిఁ బుత్త్రు
నిచ్చి గోరక్షక ◆ యీ రోఁత గడిగి
తెచ్చి యిమ్మనుటయుఁ ◆ దెంపునఁ దిట్ట
మఱుఁగుకుఁ గొనిపోయి ◆ మత్స్యేంద్రుఁ దెలుపఁ
దెఱుఁగొండు లేదని ◆ దిగ్గన బాలుఁ
బడవైచి కుదుకనఁ ◆ బదములు నూఁది
మెడఁద్రొక్కి మెఱుఁగారు ◆ మృత్యువు కోర
వడువున మిక్కిలి ◆ వాఁడైన చూరి
వడిఁగేలఁగొని పొట్ట ◆ వ్రక్కలు వాఱఁ
బొడిచి ప్రేవులు డుస్సి ◆ బొడ్డు మోవంగఁ
గడుపాఱగాఁ గోసి ◆ గజగజ గుండె
లదరఁ జేతులు గాళ్లు ◆ నా డొక్కలోని
కదిమి ముద్దగఁ జేసి ◆ యది మీఁదు గడిగి
చక్కన నరనాథు ◆ సన్నిధిఁ బెట్టి
స్రుక్కక పలికె న ◆ చ్చుగ బాలురోఁత

చెచ్చెరఁ బాపి తె ◆ చ్చితినన్న రోఁత
నిచ్చలోఁ దలకొని ◆ యీక్షించి తన్ను
మునుఁగఁ గప్పిన పుత్ర ◆ మోహంబు కతనఁ
గనుగవ బాష్పపుఁ ◆ గణములు గ్రమ్మ
గోరక్షుఁ గనుఁగొని ◆ గురుఁడు నిట్లనియె
నీరీతి పాపంబు ◆ నేల చేసితివి
పక్షంబులేక నా ◆ పట్టినిఁ బట్టి
కుక్షివ్రచ్చితి విట్లు ◆ గురుసుతుఁ డనక
కొంతయు దయలేక ◆ కోసితి వీని
...... ...... ...... ....... ....... ....... ...... ......
శీతాంశుభంగిఁ బెం ◆ చితిని యీ శిశువు
...... ....... ....... ...... ..... ....... ...... .......
వధియించి చేసితి ◆ వట్టి దుష్కృతము
అని పుత్రకుని నుర ◆ మందునఁ జేర్చు
కొను గురునాథుతో ◆ గోరక్షుఁ డనియె
వినుఁడు మి మ్మీయవి ◆ వేకంబుఁ బాపి
కొనిపోదు నటుచేయఁ ◆ గూడక యున్న
నెరవాడికత్తి క్రొ ◆ న్నెత్తురులొలుక
తరలక దిగ్గనఁ ◆ దనతలఁ గోసి
నిలుపుదు నిప్పుడు ◆ నీ మృదుపాద
జలజంబుపై నని ◆ సయ్యనఁ గత్తి
గళమునఁ గదియింపఁ ◆ గని సంభ్రమమునఁ
దలకొని లేచి యా ◆ తనిచేయివట్టి
చనదు పుత్రక సాహ ◆ సంబు మదాత్మ
నణఁగిన దుమోన్‌హ ◆ మణఁగె నీ కతనఁ
బొంది క్రమ్మఱ దించి ◆ బుద్దిలో ననుచు
నందంద గోరక్షు ◆ నక్కున గదిమి
యీ జనపతి బొంది ◆ నేఁ బ్రవేశించి
రాజనై పెంపొంది ◆ రాజ్యంబు సేయు
వెరవునేరక యున్న ◆ విభుఁగూర్చు మంత్రి
పురుహూతు మంత్రి సు ◆ బుద్ధిఁ బ్రబుద్ధుఁ
డనువాఁడు నాకు రా ◆ జ్యము సేయునట్టి
యనువులు దెలుపుచు ◆ ననవరతంబు

నిచ్చలో నా తెఱఁ ◆ గెఱిఁగియు బయలు
పుచ్చక కొలిచె నే ◆ ర్పున నట్టి ఘనున
కెంతయు నెఱిఁగింప ◆ కేఁగుట మాకు
పంతంబుగాదింక ◆ పాపము వచ్చు
నని పిల్వఁ బంపఁ జ ◆ య్యనఁ జనుదెంచి
తనకు మ్రొక్కిన మంత్రిఁ ◆ దగ గారవించి
చేసన్నఁ గదియంగఁ ◆ జేర్చి గూఢమున
నా సిద్ధ ముఖ్యుఁ డి ◆ ట్లని యూనతిచ్చె
నోమంత్రి తిలక మీ ◆ యుర్వీశ్వరుండు
దా మేనుదొలఁగిన ◆ తఱి వానిబొంది
లోన మదాత్మ గీ ◆ ల్కొనఁజేసి రాజ్య
మూనిన వెలికి నే ◆ నుంట నీ వెఱిఁగి
తెఱఁగొప్ప నెనరికిఁ ◆ దెలుపక భక్తి
నరమర లేక మ ◆ మ్మనవరతంబు
కొలిచిన నీమంచి ◆ గుణముకు మెచ్చి
తలకొని నేనింకఁ ◆ దనయుఁగా నెలమిఁ
గైకొని యోగమా ◆ ర్గము నెఱిఁగించి
శ్రీకరంబగు దేహ ◆ సిద్ధియు నొసఁగు
కౌతుకమున నుంటిఁ ◆ గపటంబు లేక
నీతలం పెఱిఁగింపు ◆ నిజముగా ననుచు
నడిగెడు తఱిని మ ◆ త్స్యేంద్రుకు మ్రొక్కి
కడునుబ్బి మంత్రి శే ◆ ఖరుఁడు నిట్లనియె
నాకోరుకోర్కెలు ◆ నాకు సిద్ధించె
చీకుకు దృష్టియుఁ ◆ జెవిటికి వినికి
యాఁకొన్నవానికి ◆ నభిమతార్థములు
మూకుకు వాకు రు ◆ గ్మునకౌషధంబు
సారమైనట్టి మీ ◆ చరణపద్మములు
...... ....... ...... ...... ....... ....... .......
ఇంక నామనమున ◆ కించుసేవయును
శంకరునాన మీ ◆ చరణంబులాన
నావుడు మత్స్యేంద్ర ◆ నాథుఁడుల్లంబు
వావిరి విలసిల్ల ◆ వరకృపామృతము
దళుకొత్తుచూడ్కు లు ◆ దనరఁ బ్రబుద్ధు

నలరంగ వీక్షించి ◆ యనియె మున్నెలమి
శివుఁడు నాకొసఁగిన ◆ సిద్ధులన్నియును
నవిరళ విద్యార ◆ హస్యముల్ దెలిపి
తక్కిన మణి మంత్ర ◆ తంత్రౌషధముల
జక్కన నెఱిఁగించి ◆ సకల సిద్ధులకు
పూజ్యుఁడై వెలయఁగఁ ◆ బుణ్యతయోగ
రాజ్యపట్టము సుస్థి ◆ రముగాఁగఁ గట్టఁ
గోరి పాలించు నా ◆ కూర్మిశిష్యుండు
గోరక్షనాథుఁడీ ◆ గుణవిభూషణుఁడు
భూనుత సామ్రాజ్య ◆ భోగానురక్తి
నూని తమ్మందఱ ◆ నుల్లంబులోన
మఱచి యేమున్న నీ ◆ మరులు వేషంబు
తెఱఁగొప్పఁబూని యే ◆ తెంచినాఁ డిటకు
మముఁదోడుకొని పోవ ◆ మాకింక నిందు
నిముషమాత్రంబును ◆ నిలువంగఁ జనదు
జననాయకుని బొంది ◆ చయ్యనఁ బాసి
చనియెద మీ రాజ్య ◆ సంగతిఁ ద్రోవఁ
గావించి గోరక్షుఁ ◆ గదిసి రమ్మనుచు
వేవేగ బాలకు ◆ వృత్తాంతమెల్ల
నా విమలాత్ముతో ◆ నలయక చెప్పి
...... ...... ....... ....... ....... ....... .......
గోరక్షుచేతికిఁ ◆ గుణపంబు నిచ్చి
నేరుపుమీఱంగ ◆ నీవు దెమ్మనిన
పదపడి నామహీ ◆ పాలుని మేన
నొదవెఁ దాపజ్వర • ముత్తమాంగమున
[24]నెరుపగ్గలింప న ◆ య్యెడ వైద్యులెల్ల
నరిమురిఁ జేరపు ◆ డౌషధక్రియల
నుపచరింపుచుఁ గర ◆ మొయ్యనఁ బట్టి
విపరీతమై నాడి ◆ విడిచి మీఱెడిని
భూవరుఁ బ్రతికింపఁ ◆ బోల దింకనఁగ
నావేళ మత్స్యేంద్రుఁ ◆ డా సమీరణుని
నదిమి మూలాధార ◆ మందుఁ దానొత్తి

పదపడి కుండలీ ◆ పదమున మధ్య
ముననున్న నాళీక ◆ మున గొల్సియందుఁ
గొనకొన కటయూర్ధ్వ ◆ కుండలిఁ జేర్చి
తడయక బ్రహ్మరం ◆ ధ్రమునఁగా జీవు
వెడలించి యామహీ ◆ విభు బొందివిడిచి
చనిన బంధువులు నా ◆ శ్చర్యంబునొంది
కనుఁగొనిరట దివ్య ◆ కాయంబు చొచ్చి
పోలంగ నిద్దుర ◆ వోయిమేల్కనిన
లీలఁ దామరలఁ బో ◆ లెడి లోచనములు
విచ్చి శిష్యులనెల్ల ◆ వీక్షింపఁదడవ
గ్రచ్చఱ ముదము సం ◆ భ్రమమును భక్తి
తోరమై మనసులు ◆ తొంగలింపంగఁ
జౌరంగి మొదలుగాఁ ◆ జాఁగిలిమ్రొక్కి
చేతులు మొగుడించి ◆ శిరమునఁ జేర్చి
జాతిగా మత్స్యేంద్రు ◆ సన్నుతిఁజేసి
రట రాజుచావున ◆ కడలెడువారిఁ
బటుబుద్ధి నూరార్చి ◆ పార్థివేశ్వరుఁడు
మన్నించు తనతోడి ◆ మంత్రుల హితుల
మన్నీలఁబిలిపించి ◆ మఱి ప్రబుద్ధుండు
గప్పుమీఱఁగ నెఱుం ◆ గనివానిఁ బోలి
రప్పింపుఁడిప్పుడు ◆ రాకుమారకునిఁ
గ్రమమునఁబట్టంబు ◆ గట్టుద మనుచు
రమణీజనముఁ బంప ◆ రయమున నేఁగి
పాపని తల్లికిఁ ◆ బ్రణమిల్లి వారు
భూపాలు మంత్రి ప్ర ◆ బుద్ధుఁడు మమ్ముఁ
బంపె నిచ్చటికి నీ ◆ పట్టిఁబట్టంబు
సొంపారఁగట్టింప ◆ శుభలగ్నమరసి
నావుడు భీతి న ◆ న్నాతి చింతించి
భూవల్ల భుఁడువచ్చి ◆ ముద్దార్చివానిఁ
గొనిపోయె నప్పటి ◆ గోలరాఁడు నేఁడు
...... ....... ..... ...... ...... ....... ...... ......
సందడి నెటు తప్పి ◆ చనియెనో నిద్ర
నొంది యేగృహమున ◆ నున్నాఁడొ లేక

కడువెడసిద్ధుఁ డొ ◆ క్కడును భూపాలు
కడ నుండె నట వాఁడు ◆ గైకొని చనెనొ
యెఱుఁగలేననిన న ◆ య్యింతి వాక్యముల
తెఱఁగు ప్రబుద్ధుతోఁ ◆ దెలియఁ జెప్పుటయు
వెలిమచ్చులను బుర ◆ వీధిసౌధములఁ
దలమైన రచ్చలఁ ◆ దగువారి యిండ్ల
బావులఁ గొలఁకులఁ ◆ బర్ణశాలలను
దేవాలయంబులఁ ◆ దెరలక వెదుకఁ
బంపి పాపని చేటు ◆ పాటు నిక్కముగ
....... ....... ....... ....... ...... ....... .......
నరయించి వగచుచు ◆ నారాజకులుని
నురుభుజబలవిక్ర ◆ మోన్నతునొకని
వెలయఁ బట్టము గట్టి ◆ విభు బొందితోడ
వలనొప్పఁ దొల్లిటి ◆ వనజలోచనల
సరగనగ్నిప్రవే ◆ శంబు సేయించి
మరి పెండ్లియైనట్టి ◆ మానినీమణులఁ
గరమొప్ప బారహ ◆ కన్యకానామ
పురమున నునిచి ప్ర ◆ బుద్ధినేర్పునను
దనరు నమాత్యుల ◆ దగ్గఱఁ బిలిచి
వినుఁడుప్రాణంబులు ◆ విడుచు నవ్వేళ
ధరణీశ్వరుఁడు నన్నుఁ ◆ దనకుఁ బుణ్యముగ
నరసితీర్థంబుల ◆ నాడుమీ యనుచుఁ
బనిచెఁగావున నింకఁ ◆ బతిహితం బొదవఁ
జనియెదనని రాజ ◆ సతుల నందఱను
దనపుత్ర వర్గంబుఁ ◆ దానప్పగించి
...... ....... ....... ....... ....... ..... ......
వేడుకఁ దనపురి ◆ వెడలి గోరక్షుఁ
గూడి దిగ్గన వచ్చి ◆ గురునకు భక్తి
నానతుఁడై నిల్చె ◆ నపుడు గోరక్షుఁ
డానాథముఖ్యు ని ◆ ట్లని వినుతించె
శ్రీగురునాథ సు ◆ స్థిర దయోదార
యోగిపుంగవ దివ్య ◆ యోగసంస్తుత్య
యోగిపీయూషప ◆ యోనిధి చంద్ర

నాగేంద్రవలయనం ◆ దన భవన్మహిమఁ
బ్రణుతింప భాషాధి ◆ పతియును శేష
ఫణియును జాలరే ◆ పట్టున నైన
మఱి జనంబుల కల్ప ◆ మతులకుం దరమె
మెఱమెఱయునులేక ◆ మీ పదాబ్జములు
నిరుపమభక్తిని ◆ నిచ్చలుఁ గొల్చి
పరిణామమున నుండు ◆ భాగ్యంబు దొరకె
ననుచు నానందాశ్రు ◆ లందంద తొరఁగఁ
గొనియాడ ముదమంది ◆ గోరక్షనాథు
గారవం బెసఁగంగఁ ◆ గౌఁగిటఁ గదయఁ
జేరిచి నీయట్టి ◆ శిష్యుండు గలఁడె
గాన నీ జగములఁ ◆ గలకాలమెల్ల
నే నెపంబునను జే ◆ టెసఁగక మెలఁగు
నీ దివ్యతనువున ◆ నీవుండు మాత్మఁ
బాదుగాఁ బదనిచ్చి ◆ పరమేశు కరుణ
నబ్బిన భవ్య యో ◆ గామృత లహరి
నుబ్బుతోఁ జొక్కున ◆ నుబ్బంగఁ గలిగె
ననియని భంగించు ◆ నా మీననాథు
నొనర గోరక్షకుఁ ◆ డొందంగమ్రొక్కి
మరి గురునాథుకు ◆ మఱుఁగుపడంగఁ
గరమర్థిఁజౌరంగి ◆ కాళ్లకుమ్రొక్కి
చక్కనఁ దన పదా ◆ బ్జములకు నొరఁగఁ
దక్కిన సిద్ధులఁ ◆ దగఁ గౌఁగిలించి
యా మీననాథుతో ◆ ననియె గోరక్షుఁ
డేమి సేయుదునింక ◆ నీ బాలు ననిన
వినుము గోరక్ష మా ◆ వీర్యంబువలనఁ
బెనుపొందెఁ గాన నీ ◆ పిన్న వానికిని
నిర్మలోదకముల ◆ నిండారు కొనఁగఁ
గూర్మాసనంబుగాఁ ◆ గొనురార నునుపు
మంజునాథాఖ్యను ◆ మహిమఁబేరొంది
రంజిల్లు చిరతర ◆ ప్రఖ్యాతి ననిన
నగుఁగాక యని గురు ◆ నానతి క్రమము
తగనొనరించె నా ◆ తఁడు నాఁటనుండి

పుంజమై మేని దీ ◆ ప్తులు పర్వఁబొదలి
మంజునాథుండన ◆ మహిమఁ బెంపొంది
మెఱయుచునుండె నా ◆ మీననాథుండు
మఱి శిష్యవరుల స ◆ మ్మదమునఁ జూచి
పలికె నిచ్చట నుండఁ ◆ బనిలేదు మనకు
వలయు నెచ్చటికేని ◆ వడిఁజనవలయుఁ
గాకున్న సాకసా ◆ కల మన తెఱఁగు
లోకు లెఱింగిన ◆ లోకంబులోన
సపసడి వచ్చును ◆ నమ్మరు వెంపు
జపచపనౌ మునుల్ ◆ సలిపెడి భక్తి
నృపతు లీరసమున ◆ నిజపురప్రాంత్య
విపుల పర్వత గుహా ◆ విపిన భూచక్ర
పురవర ప్రాసాద ◆ ముల వసియించు
పరమయోగుల బాధ ◆ పఱతురుగానఁ
జను టుచితంబని ◆ చంద్ర శేఖరుని
తనయుఁ డచ్చటు వాసి ◆ ధరణీధరములు
పుణ్యాశ్రమంబులు ◆ పుణ్యవాహినులు
పుణ్యతీర్థంబులు ◆ పురములు గడచి
నిర్మలోదకములు ◆ నిండారుచున్న
నర్మదఁ గని కృత ◆ స్నానుఁడై యచటఁ
దరలి ముందటఁ గొంత ◆ దవ్వుల వరలు
నెఱెలు సొంపారుచు ◆ నిగనిగమించు
చఱులను ముత్యాల ◆ సరులనఁ దొరఁగు
సరులను బుష్పమం ◆ జరులను బొల్చు
తరులను ఫలములు ◆ దళములు నేల
నురుల శాఖలమీఁద ◆ నొండొంటిదాఁటు
హరులును నీల మే ◆ ఘంబుల కరణిఁ
....... ....... ....... ........ ....... ....... ........
కరులును గలిగి భీ ◆ కరముగా నొప్పు
గిరులను నిండారు ◆ కెందమ్మి దొనలఁ
దనరు నరేంద్ర భూ ◆ ధర మెక్కి యచట
ఘన గుహ ద్వారంబు ◆ గప్పిన శిలలు
తలఁగ వేయించి మో ◆ దముమీఱ నందు

నెలకొని గురుభక్తి ◆ నిరతు గోరక్షుఁ
జూచి ప్రబుద్ధునిఁ ◆ జూపి మత్స్యేంద్రుఁ
డేచిన కృపఁబల్కె. ◆ నిమ్మంత్రి ముఖ్యుఁ
డచ్చుగా మద్వాక్య ◆ మాత్మలో నమ్మి
వచ్చె సౌఖ్యములెల్ల ◆ వదలి నీ వెనుక
సమ్మదం బెసఁగ నీ ◆ సచివపుంగవుని
కిమ్ము నీవుపదేశ ◆ మెడసేయ కనిన
నగుఁగాక యని పోయి ◆ యా సమీపమునఁ
బొగడొందుకొలనఁ బ్ర ◆ బుద్ధుఁ గ్రుంకించి
ద్ధాసనంబుగాఁ ◆ జేసి శ్రీ గురుని
బుద్ధిలోపల తిరం ◆ బుగ నిల్పి యున్న
మును చతుర్విధ యోగ ◆ ముఖ్యసిద్ధులను
తనరారు దివ్యౌష ◆ ధములను మణుల
నిచ్చి ప్రబుద్ధు మ ◆ త్స్యేంద్రు సన్నిధికిఁ
జెచ్చరఁదెచ్చి సు ◆ స్థిర భక్తిఁ గేలుఁ
దామెరల్ మొగిడించి ◆ దగ బుద్ధసిద్ధు
నామ మా తనికి స ◆ న్మతిఁ గృపఁజేసి
యా మహా యోగీంద్రుఁ ◆ డా గుహలోన
క్షేమమారఁగ నిజ ◆ శిష్యులు దాను
నుప్పొంగ యోగామృ ◆ తోన్నత కళలఁ
దెప్పలఁ దేలుచు ◆ ధృతిఁగొంతకాల
ముండి తా శిష్యుల ◆ ముదమునఁ దెలిపి
నిండారు సత్కృప ◆ నీక్షించి మఱియు
మీననాథుఁడు పల్కె ◆ మిగుల భూతేశు
పూనిన కృపఁజేసి ◆ పుత్రకులార
యోగమంతయు మీకు ◆ నొనఁగూడె నిపుడు
వేగంబె చని పృథి ◆ వీ మండలంబు
గలయ గుమ్మరఁ బొండు ◆ ఘనుఁడు గోరక్షుఁ
డెలమి మీఱఁగ మీకు ◆ నెల్ల పూజ్యుండు
పరగ శాశ్వతసిద్ధ ◆ పట్టభద్రుండు
గురుభక్తి ప్రాపించు ◆ కొని యుండుఁ డతని
నరనుతుఁ జౌరంగి ◆ నాథు నే మలిగి

గురుపదముకు దొలం ◆ గుము నీ వటంచు
పలికినారము గాన ◆ భక్తి మమ్మతఁడు
కొలిచి నెమ్మదిఁ ◆ జలిగొండ కేతెంచు
మీరు మీనేర్పున ◆ మీకథ లెల్ల
ధారుణిపైఁ బ్రసి ◆ ద్ధము గాఁ[25]గఁజేసి
సన్నుతి యోగశా ◆ స్త్రములు మీపేరు
విన్నఁగౌతుకమార ◆ విరచించి మరియు
గురుభక్తి నిరతుల ◆ గుణరత్న నిధులఁ
బురుపార్థపరులఁ బ్ర ◆ బుద్ధుల బుధులఁ
గులశీలవ్రతులను ◆ గులవర్త నులను
నలము తేజులను స ◆ త్యవ్రతాన్వితులఁ
దెలిపి యోగం బుప ◆ దేశించి దెసలఁ
గలయఁ ద్రిమ్మరుచుండఁ ◆ గా నియమించి
యెలమి మీఱఁగ మీర ◆ లిందఱు మగుడఁ
జలిగొండ కే తెండు ◆ చనుఁడింక ననఁగ
ముదమారఁ గరములు ◆ మొగిచి ఫాలమునఁ
గదియించి యా సితి ◆ కంఠునందనున
కనియె గోరక్షుఁడీ ◆ యఖిల భూతములఁ
గనుకలిఁద్రిమ్మరఁ ◆ గతమేమి మాకు
మీ పాదములు గొల్చి ◆ మీ వెనువెంట
నేపార తుహిన మ ◆ హీరుహంబెక్కి
యందు మీరానంద ◆ మడర వసించు
కందువ నిక్కంబు ◆ గా నాత్మఁదెలిసి
తడయక మీయాజ్ఞ ◆ తలను వహించి
పుడమిఁ ద్రిమ్మర మరిఁ ◆ బోయెద మిట్టి
చనవిచ్చి కృపచేయఁ ◆ జను నన్నదాని
కనుమతి గావించి ◆ యా దివ్యయోగి
తరమున శిలలెత్తి ◆ తన గుహ వాతఁ
దెఱపి దోపకయుండఁ ◆ దెట్ట వేయించి
చేరి గోరక్షాది ◆ సిద్ధులు గొలువ
భోరన గిరిడిగ్గి ◆ పోవుచుఁ ద్రోవ
నతిసమున్నత ప్రాస ◆ హాటక ద్వార

వితతగోపుర రత్న ◆ వేది వితాన
సలలితధ్వజ హేమ ◆ సౌధ మాణిక్య
కలిత తోరణ తురఁ. ◆ గ ద్విరదాభి
రామమై కుసుమితా ◆ రామమై పుణ్య
ధామమై లోకమా ◆ తకు మహాకాళి
కెలమితో వసియింప ◆ నెల్ల కాలమును
నెలవైన యుజ్జయ ◆ నీ పురిఁ గాంచి
సరిఁజొచ్చి యచ్చట ◆ సవిధముననుఖర
కరవాళ దళిత సూ ◆ కర కంఠరక్త
పంక పంకిల సమీ ◆ ప ప్రదేశమును
హుంకారరావ మ ◆ హోగ్ర భేతాళ
శాకినీ భూత పి ◆ శాచ సంకులము
నైకనత్కనక స ◆ మంచిత శిఖర
మంజుకీలిత శోణ ◆ మాణిక్య కిరణ
[26]పుంజ సంరక్త న ◆ భో మండలమున
నతిరౌద్రరూప మ ◆ హాకాళనాథ
వితత జటాజూట ◆ వివర భుజంగ
పటుతర పూత్కార ◆ భవ పవమాన
చటుల చిత్రధ్వజ ◆ శత విరాజితము
పణవ భేరీ పటు ◆ పటహ మృదంగ
ధణధణ ధ్వాన వి ◆ దారితాశాంత
కరికర కుహరంబు ◆ కర్పూర తైల
పరిచిత దీపికా ◆ ప్రకరంబు నైన
యా మహాకాళీ గృ ◆ హంబున కరిగి
వేమాఱు దన్మూర్తి ◆ వీక్షించి యందు
గఱగఱమని మేని ◆ కండ లొండొంటిఁ
దఱిగి వ్రేల్చెడివారు ◆ తలల మొదళ్లఁ
దిగిచి గంధంబుగ ◆ దేవిపై నెల్ల
నిగుడించు వారలు ◆ నెరయ సాహసము
తోరంపుఁ బ్రేవులు ◆ దుస్సిరాఁదిగిచి
తోరణంబులు గట్టఁ ◆ దొణఁగెడువారు
గాలాలఁ దలక్రిందు ◆ గా బిట్టు బడియు

వ్రేలెడు వారును ◆ విస్మయం బొదవ
నరములు ద్రెంచి కి ◆ న్నెర తంతులకును
నిరవుగాఁ గూర్చి వా ◆ యించెడివారు
తల లుత్తరించి త ◆ త్పాద పంకజముఁ
జలియింప కర్థిపూ ◆ జలు సల్పువారు
నైన సాధకుల నం ◆ తంతఁ గన్గొనుచుఁ
దాను వసించి మో ◆ దమున నారాత్రి
యా పురంబున నుండి ◆ యమ్మఱు నాఁడు
రేపాడి గదలి ధా ◆ త్రీస్థలిం బొదవ
నెసఁగు ద్వారాపురి ◆ కేగినాఁడందు
వసియించి మఱునాఁడు ◆ వనజ బాంధవుఁడు
పొడుపు గుబ్బలిమీఁదఁ ◆ బొడచూపువేళఁ
దడయక శిష్యులుఁ ◆ దానునుం గదలి
చనిపురంబులు నూళ్లు ◆ జగతీ ధరములు
వనములు నదులు దే ◆ వాలయంబులును
మనమారఁజూచుచు ◆ మరి యనుష్ఠాన
ధనుల నానావిధ ◆ దర్శన స్థలులఁ
బరమయోగులను ద ◆ ప్పక తాపసులను
పరధర్మ [27]రతులను◆. బహుకళావిదుల
యతివరులను సోమ ◆ యాజులఁ బాశు
పతులను బతిభక్తిఁ ◆ బరగు సాధ్వులను
వితత మంత్రాగమ ◆ వేదుల నీతి
చతురుల శంభుపూ ◆ జాపరాయణుల
నరుదారఁ గనుఁగొన్చు ◆ నమ్మీననాథుఁ
డురువీచిసంఘట్ట ◆ నోద్ధరాజీవ
రాజిపరాగాను ◆ రంజిత పక్ష
రాజమరాళ చ ◆ క్రక్రౌంచమిథున
కలకలాలాప సం ◆ గతి విలసిల్లు
సరయువు పొంతను ◆ జాలఁ బరిఘల
నట్టళ్ల నలవరు ◆ లగుకవాటముల
గట్టివౌ కోటల ◆ ఘన గోపురముల
మలయు పతాకల ◆ మణితోరణముల

ధళధళ మించు సౌ ◆ ధముల శృంగార
వనములఁ జెఱువుల ◆ వనజ దీర్ఘికల
మనసిజ మోహన ◆ మంత్ర దేవతల
మురువునఁ జెన్నారు ◆ ముదతలం గలిగి
పరుల కసాధ్యమై ◆ పరఁగు నయోధ్యఁ
జూచి యన్నగరంబుఁ ◆ జొచ్చి శిష్యులకు
నేచిన వేడ్క మ ◆ త్స్యేంద్రుఁ డిట్లనియె
నెలమి నీ పురము ము ◆ న్నే లెడి రాజు
జలరుహ మిత్రవం ◆ శ ప్రదీపకుఁడు
దశరథరాముఁడు ◆ దనపిన్ననాఁడు
దిశల సత్కీర్తి చం ◆ ద్రిక లుల్ల సిల్ల
తాటకి నొకకోల ◆ ధరఁగూల నేసె
చాటువగాఁగ వి ◆ శ్వామిత్రు ముఖము
గాచి సుబాహుని ◆ ఖండించి ఫాల
లోచనువిలు ద్రుంచి ◆ లోలత సీతఁ
బరిణయంబై పటు ◆ బాణ విక్రమునిఁ
బరశురాముని భంగ ◆ పఱచి కబంధు
నదటార్చి ఖరదూష ◆ ణాది రాక్షసుల
కదనరంగంబునఁ ◆ గాలునిఁ గూర్చి
బలియుని సుగ్రీవు ◆ బంటుగా నేలి
బలభేది తనయుని ◆ బాణ మొక్కటను
దునుమాడి యవలీలఁ ◆ దోయజగంధి
జనకజఁ జెఱఁగొన్న ◆ చనటి, రాక్షసుని
శిరములు చెండాడి ◆ సీతఁదోడ్కొనుచుఁ
దిరిగి యయోధ్య కే ◆ తెంచి యారాజ్య
మరుదుగా నొనరించు ◆ నంత కాలమును
....... ....... ...... ....... ....... ....... ....... ........
నపమృత్యుభయము న ◆ న్యాయ వర్తనము
కపటంబు మరి శత్రు ◆ ఘాతము లేక
తల్లియుఁ దండ్రియుఁ ◆ [28]దానెయై యేలె
నెల్లభూప్రజలఁ బెం ◆ పెసగిన కరుణ
నని మహాపాతక ◆ హరమైన రాము

వినుతచరిత్రంబు ◆ విని శిష్యు లలరఁ
జెప్పి మత్స్యేంద్రుండు ◆ చిరలీలఁ బరఁగు
నప్పట్టణంబుస ◆ నారాత్రి నిలిచి
యటబాసి యుత్తరం ◆ బరిగిన త్రోవఁ
బటుబుదిఁ [29]జనిపాప ◆ బహులతాపటల
దాత్రంబు నఖిల [30]భూ ◆ ధవ ఘనస్తోత్ర
పాత్రంబు నర్జున ◆ పతి చండ కంక
పత్రనిదన్‌ళి తారి ◆ పత్రంబు జూడఁ
జిత్రంబునగు కురు ◆ క్షేత్రంబు గాంచి
[31]యనువున మత్స్యేంద్రుఁ ◆ డచ్చటి మహిమఁ
దన శిష్యులకుఁ బ్రమో ◆ దమునఁ జెప్పుచును
నారాత్రి యందుండి ◆ యమ్మఱునాఁడు
భోరున పయనమై ◆ పోవుచు నెదుర
నలినాస్య కంబుకం ◆ ధరి యుత్పలాక్షి
నలినీలకుంతలి ◆ నావర్తనాభిఁ
గమనీయ చక్రవా ◆ క స్తనింజారు
కుముద గంధిని బిస ◆ కోమలహస్త
నతులశైవాల రో ◆ మావళీ కలిత
నతిసమున్నత సైక ◆ తాంచితజఘనఁ
[32]గలహంసగతిమంద ◆ గతిజలజాస్య
లలిత[33]శీకర హార ◆ లతికా సమేత
నిలజాహ్నవీకన్య ◆ నింపారఁ గాంచి
యెలమి శిష్యులకు మ ◆ త్స్యేంద్రుఁ డిట్లనియెఁ
జలిగొండకూఁతురు ◆ సవతి యీ గంగ
మలహరు జడలలో ◆ మలయు నీగంగ
కపిలుని కోపొగ్నిఁ ◆ గనలిన సగర
నృపతనూజులనెల్ల ◆ నిర్జరపురికి
ననుకంప చిగురొత్త ◆ ననిసిన గంగ
యొనర రానేరక ◆ యున్న వారైనఁ
దను గంగ గంగని ◆ తగఁ బేరుకొనిన
మును ఘోరమగు తపం ◆ బుల దానములను

సుపవాసవిధుల దే ◆ వోపచారముల
జపముల సంధ్యాది ◆ సత్కర్మములను
గ్రతువులఁ బుణ్యతీ ◆ ర్థ స్నానములను
వ్రతములఁ దక్కిన ◆ వాననేమిటను
బఱివోని మేటి పా ◆ పంబుల నెల్లఁ
జెఱచిఁ గైవల్యంబు ◆ చేర్చు నీ గంగ
యనుచు మత్స్యేంద్రుండు ◆ నాదివియందు
జనలోక సేవ్యమై ◆ జంతుసంతాన
జీవనౌషధ పుణ్య ◆ జీవనంబులను
సేవక శ్రీకర ◆ శిఖరంబు లయిన
పరలోక సోపాన ◆ భంగభంగముల
గురుధర్మమార్గాను ◆ కూల కూలముల
నాతతఖ్యాతిఁ ద ◆ టావనీజాత
జాతిలతాజూత ◆ సతతాను విగత
శీతలచ్ఛాయాది ◆ చిత్ర సుజాత
[34]చూతభూజని సత్ప్ర ◆ సూన గంధాది
సమదపుష్పంధయ ◆ ఝంకృతి ధ్వనుల
నమరినముక్తి ప ◆ దాంచిత శ్రవణ
కర్ణికయగు మణి ◆ కర్ణికంజేరి
వర్ణించితత్పుణ్య ◆ వారిలోఁ గ్రుంకి
యాపెంపు శిష్యుల ◆ కనురాగమాత్మ
నేపారమత్స్యేంద్రుఁ ◆ డిట్లనిచెప్పె
వినుఁడు విప్రునిఁ దెగ ◆ వేసినవాఁడు
అనిశంబు లనృతంబు ◆ లాడెడువాఁడు
గురుదేవతాదూష ◆ కుఁడు కృతఘ్నుండు
పరసతీలోలుండు ◆ బాలఘాతకుఁడు
కామించి గురుపత్నిఁ ◆ గవసినవాఁడు
తామసంబునఁ గల్లు ◆ ద్రావినవాఁడు
మొఱఁగి సువర్ణంబు ◆ మ్రుచ్చిలి నతఁడు
తెఱవల గోవులఁ ◆ దెగటార్చు నతఁడు
విరసంబు తలకొని ◆ విషమిడు నతఁడు
కెరలి యింగలమును ◆ గీలించువాఁడు

ఖలుఁడును నాదిగాఁ ◆ గల పాపరతులు
సొలవక వచ్చి యి ◆ చ్చొట మృతిఁ బొంది.
కన్నువినుకలి కం ◆ కణమును దమ్మి
గన్నపాపనిపుఱ్ఱె ◆ కంచంబు నలఁతి
వెన్నెలపువ్వును ◆ వెడవింటి జోదుఁ
దిన్నట్టి కన్నును ◆ ద్రివిధము బాఱు
నేఱును మేడకప్పు ◆ నెమ్ములపూస
పేరుగావించిన ◆ బెబ్బులి తోలు
మూఁడు ముల్కుల పోటు ◆ మునువ్రేలు జడలు
గూడఁదీర్చిన కోర ◆ కొప్పుఁ దామరలఁ
గలువల నగుపించు ◆ కన్నులు నాల
వలపులఁదగిలించు ◆ నాహనోత్తమముఁ
గలిగి నెమ్మదివెండి ◆ గట్టు నెత్తమున
నలవడ విహరింతు ◆ రని నాథముఖ్యుఁ
డటువాసి శ్రీకాశి ◆ హత ఘోరదురిత
పటుగతికాశి నొ ◆ ప్పగఁ బ్రవేశించి
యనవరతంబును ◆ నఖిలాగమముల
విని ముక్తిగలదను ◆ విశ్వాసమునను
దూరభూములనుండి ◆ తుఱుములుగట్టి
వారక చనుదెంచు ◆ వారును మరియు .
మహనీయమగు ముక్తి ◆ మంటపంబులను
బహుపుణ్యకథలు చె ◆ ప్పఁగ విన్నవారి
వరుసఁ జాంద్రాయణ ◆ వ్రతములు నెలలు
జరుపుచుమృతికి వా ◆ చఱచెడివారు
వరకురంగమ ఘన ◆ వ్యాఘ్ర మృగేంద్ర
శరభ చర్మములపై ◆ శంఖమయూర
గోముఖా ఘోర కు ◆ క్కుట మత్స్యసింహ
నామవాచిత్రాస ◆ నస్థులై బడలు
నడుముల నొడ్డియా ◆ ణములు బిగించి
పొడవుగాఁ దొడవులఁ ◆ బొంగి నిక్కించి
ముక్కులతుదలఁ జూ ◆ పులనుంచి వెదవు
లొక్కింత గదలంగ ◆ నుజ్వల స్ఫటిక
జపమాలికలు వ్రేళ్ల ◆ జరుపుచు మంత్ర

జపములు నిష్ఠమై ◆ జరిపెడువారు
నలవడ భూతి స ◆ ర్వాంగములందు
నలఁదిచెన్నారు రు ◆ ద్రాక్ష మాలికలు
ధరియించి చంద్రార్ధ ◆ ధరు నుమారమణుఁ
బరమేశు శతమఖ ◆ ప్రముఖ గీర్వాణ
మకుట కీలిత శోణ ◆ మాణిక్య దీప
నికర నీరాజిత ◆ నిజపదాంభోజు
భావజసంహారు ◆ భవరోగవైద్యు
శ్రీ విశ్వనాథు నా ◆ శ్రితపారిజాతు
నురగభూషణు షోడ ◆ శోపచారముల
వరుసతోఁ బూజించు ◆ వారిని బిల్వ
దళముల సర్ష ప ◆ తండుల వివిధ
ఫలపల్లవాంకుర ◆ ప్రసరమై మెఱయు
ఫలఘృతముల దధి ◆ పాయసాన్నముల
పలనొప్ప వేల్చెడు ◆ వారిని ధర్మ
రతులను యతులను ◆ వ్రతులనుం బాశు
పతులను జూచుచుఁ ◆ బ్రమదంబుమీఱ
నావిశ్వనాథు మ ◆ హామంత్ర నుతులు
గావించి సర్వాంగ ◆ కంబులు మోవ
నవనిఁజాఁగిలి మ్రొక్కి ◆ యచ్చట నేడు
దివసంబు లుండి య ◆ ద్దివ్య యోగీంద్రు
లటఁగాశి విడిచి ప్ర ◆ యాగకు నేఁగి
చటుల సితాసిత ◆ స్ఫారకల్లోల
పటలసంఘట్టనో ◆ ద్భట రవ విజిత
పటునట త్కల్పాంత ◆ పన్నగాకల్ప
చండభుజాదండ ◆ సంరటత్కఠిన
డిండీరదుస్సహ ◆ ఢమఢిమధ్వాన
మై నక్రచక్ర [35]పో ◆ తాధాననికర
మీనకర్కట భేక ◆ మేదురమకర
కులశింశుమార సం ◆ కులమై [36]యఘాద్రి
కులిశమై జగములు ◆ కొనియాడనెసఁగు
నాకసరిద్యము ◆ నాసంగమమునఁ

జౌక సేయక క్రుంకి ◆ సమ్మదంబెసఁగ
నద్దినంబెల్లఁ దా ◆ రటవసియించి
ప్రొద్దున మఱునాఁడు ◆ పోయి యచ్చోట
భువనేశ్వరునిభక్తిఁ ◆ బొడగాంచినాఁటి
దివస మచ్చట సుఖ ◆ స్థితినుండి కదలి
వరలుభూరుహకోట ◆ వైశ్వానరంబు
[37]నెరయుపాశుపతంబు ◆ నీలకంఠంబు
జాగేశ్వరం[38]బనఁ ◆ జను సరోవరము
నాఁ గొమరారు పు ◆ ణ్య స్థానములను
దినములు మూఁడును ◆ దివసద్వయంబు
దినము దినార్దంబు ◆ తెఱఁగొప్పనిలిచి
తారటు చని రట ◆ ధరణీధరంబు
చేరువలోనఁ బ్ర ◆ సిద్ధమైనట్టి
నరసురకిన్నర ◆ నాగగంధర్వ
వరసేవితంబై సు ◆ వర్ణకుంభముల
మెఱయు గోపురములు ◆ మేటికోటలును
[39]తురగలించెడిరత్న ◆ తోరణంబులును
అందంద మారుత ◆ హతినిఁ దొలంకు
నందులపడిగెలు ◆ సభమంద చెలఁగు
పణవభేరీశంఖ ◆ పటహమృదంగ
మణిఘంటికాడిండి ◆ మధ్వానములును
బైపైని దిక్కులఁ ◆ బర్వుదశాంగ
ధూపవాసనలుఁ బొం ◆ దుగఁగపురంపు
బలుకులు నిండారఁ ◆ బసిఁడి పళ్లెరము
నిలిపి ముట్టించిన ◆ నిండువెన్నెలల
తెలుపులు వెదజల్లు ◆ దీపమాలికలు
కలుగు కేదారలిం ◆ గముదిక్కు కేఁగి
యాభువనాధీశు ◆ నంబికారమణు
నాభక్తవత్సలు ◆ నర్థి దర్శించి
పదివేలభంగులఁ ◆ బ్రణుతించి మ్రొక్కి
మదిభక్తిసేకొన్న ◆ మత్స్యనాథుండు
సంశయింపకవచ్చి ◆ జలములు గ్రోలి

వంశపావనులగు ◆ వారు ముక్తికిని
హంసమండల మెదు ◆ రై చనంజేయు
హంసగుండముచూచి ◆ యాజలం బాని
యచ్చోట ననురక్తి ◆ నాదినంబుండి
చెచ్చెర మఱునాడు ◆ సితధామధామ
[40]తారాద్రితారక ◆ తార మరాళ
[41]సారసఘనసార ◆ సార సారంగ
ధర దరహాస చం ◆ దన[42]కుంద బృంద
హర హరిద్విప సుధా ◆ హార గోక్షీర
విశదప్రభావళి ◆ విన్నున సకల
దిశలెసఁగఁగ గప్పి ◆ తెట్టుకొనంగ
వెలుఁగొందు నవరత్న ◆ విమల శృంగముల
మెలఁగాడు కస్తూరి ◆ మృగములగముల
చలివెలుగులు వెద ◆ చల్లు నెత్తములఁ
జెలఁగాడు నప్పర ◆ స్త్రీలమొత్తములఁ
దరుణప్రవాళ[43]ల ◆ తాంకూరములను
విరిసియేప్రొద్దును ◆ నెలయు కంజములఁ
గొమరారు నెత్తమ్మి ◆ కొలఁకులదరుల
రమణఁజరించు మ ◆ రాళబృందములఁ
గమనీయముగఁ జంధ్ర ◆ కాంతంపుఁజరులఁ
బ్రమదంబునిండారఁ ◆ బాడుకిన్నరుల
ఘనరవంబుకు మాఱు ◆ గర్జించుహరుల
ననిశంబుఁ జరులఁ ◆ గోరాడెడి కరులఁ
దిరముగా నీడలు ◆ తిరుగని తరుల
సరితపంబులు సల్పు ◆ సన్ముని వరులఁ
జెలులను దాఁగూడి ◆ చెలఁగు నిర్జరుల
జలువిడి చరులపైఁ ◆ బారు వానరుల
దివ్యౌషధములను ◆ దివ్య వృక్షముల
దివ్య విహగముల ◆ దివ్య ధేనువులఁ
బరుసవేదుల బలు ◆ పారు మందార
తరుణ కదంబ చిం ◆ తామణీ తతుల

రమణీయమగు సిద్ధ ◆ రసకూపములను
సుమహిత [44]బహుపాద ◆ శోభితంబగుచుఁ
బొలుపొందు నీహార ◆ భూధరేంద్రంబు
నెలమి శిష్యులు దాను ◆ నెక్కి యొండొండ
నెసఁగ విచిత్రంబు ◆ లెల్లఁ గన్గొనుచు
మసలక చని మున్ను ◆ మదనాంతకునకుఁ
దెఱఁగొప్పఁ బార్వతీ ◆ దేవి తపంబు
నెరపిన తావును ◆ నీలకంధరుని
తాలిమిఁ జెరుపఁ బం ◆ తముఁబూని యేయఁ
దూలగింపుచు వచ్చి ◆ తుంట విల్కాఁడు
ఆదిదేవుని నిట ◆ లాగ్నిచే శిఖల
బూదియగాఁ గాలి ◆ పోయిన తావుఁ
బర్వతకన్యకా ◆ పరిణయోత్సవము
గీర్వాణులెల్ల వీ ◆ క్షించుచు వేడ్క
వచ్చినతావు నీ ◆ శ్వరునిచే సురలు
పచ్చనివిల్కాని ◆ ప్రాణముల్ మగుడఁ
బడసిన ఠావును ◆ బరమ సమ్మదము
గడలొత్త శిష్య వ ◆ ర్గముకుఁ జూపుచును
జనియందు లోచనో ◆ త్సవకరంబైన
ఘనగుహాభవనంబుఁ ◆ గని ప్రవేశించి
యాలోన దివ్య యో ◆ గామృత వార్ధి
నోలలాడుచును శి ◆ ష్యులుఁ దానునుండె
నని శతుర్దశ భువ ◆ నాధీశు పేర
వినుత వేదాగమ ◆ వేద్యుని పేర
భావనాతీతప్ర ◆ భావునిపేర
సేవకోత్పల షండ ◆ శీతాంశు పేర
భృంగీశతాండవ ◆ ప్రీతాత్ము పేర
గంగాతరంగ సం ◆ గతమౌళిపేర
ఘనముక్తిశాంత భి ◆ క్షా వృత్తిహృదయ
వనజ ప్రభాత ది ◆ వాకరు పేర

నభిమతార్థ ప్రదా ◆ యకు పేరనిత్య
శుభమూర్తి మల్లికా ◆ ర్జునదేవు పేర
నారవితార శ ◆ శాంకమై వెలయు
గౌరనామాత్య పుం ◆ గవ కృతంబగుచు
ననువొందు నీ నవ ◆ నాథ చరిత్ర
మను కావ్యమునఁ జతు ◆ థాన్ శ్వాసమయ్యె.



  1. కెల.
  2. పోదండుదర్శింప బోదాడుయనుచు
  3. సత్పుణ్యాది.
  4. 'కమండలువులు' ఆయుఁ బఠింపవచ్చును.
  5. నయిదురాత్రిళ్లు నచటవసించి.
  6. వగుటయామార్గమా తెఱగు.
  7. ఇది కవిప్రయుక్తమనియే తోచెడిని.
  8. నెవ్వరు చనగవైచి
  9. దద్దయుమీర.
  10. దూలగా.
  11. ముదము సాష్టాంగ.
  12. డుజ్జునకుఁ బూర్వముత్వము రాకపోవుట సంజ్ఞావాచకములలోఁ బ్రాయికముగాఁ గనఁబడుచున్నది.
  13. బలిశనె నృపుడని.
  14. నరులుమీరిన విప్రవరులు నందరును.
  15. పదినూరువురును.
  16. రత్నావతియును రమణికెయును రత్నా.
  17. బ్రనవ.
  18. మనువార.
  19. దంచనమైతీగె.
  20. పుడమి మిన్నెల్లను పొగడుంగమైల.
  21. మొలకట్టుకటి.
  22. నీలమై.
  23. తెగతెంపగా నేల.
  24. ఎరుపు-ఎరియు ధాతువునుండి యేర్పడినదై యుండునోపు.
  25. ద్దముగానుపించి.
  26. పుంజసంజనన నభో.
  27. ధర్మపరుల శాస్త్రాయితుల.
  28. దానెయైయపుడు.
  29. జనుచుండ.
  30. నఖిలలశే ధ్వజఘనస్త్రోత్ర.
  31. యనమున్ను.
  32. గతహంసగమన నుద్గతభాస్యరహిత
  33. శేఖర.
  34. చూతనాతని.
  35. వాతాయనమకర.
  36. హిమాద్రి.
  37. నేపారి.
  38. రముజెప్పజన.
  39. తరగభటరత్న.
  40. తారాతిరాభిసోద్దారమందార.
  41. సారసారస ఘనసారసాపూర, ధర.
  42. దనకురంగదబృంద
  43. తాతోరాం కుజముల.
  44. బహుహృద్య.