దశావతారచరిత్రము/కథాప్రారంభము
దశావతారచరిత్రము
కథాప్రారంభము
| |
| తే. | దనరు గంగాతరంగిణీతటమునందు, వెలయుఁ ద్రిభువనవిఖ్యాతవిభవవిజిత | 83 |
| శా. | క్ష్మారామామణిహారవల్లు లన గంగాకుల్య లేపార ము | 84 |
| ఉ. | అప్పురిగొప్పయుప్పరిగలందు వసించిన ముగ్ధకాంత లీ | 85 |
| చ. | ఎలమి విమాన మెక్కి చరియించుచు నంబరవీథిఁ దెచ్చుకో | 86 |
| చ. | శతమఖువారణేంద్ర మతిశక్తి నిజాకృతిఁ జూచి కొమ్మలన్ | 87 |
| ఉ. | పట్టణమధ్యభాగపరభాగమణీమయమందిరంబులం | |
| | జుట్టుములోనఁ గానియెడ శూరులు నాకముఁ జేరఁ బోవఁగాఁ | 88 |
| చ. | శుకముఖ్యద్విజకీర్ణతత్పురవనక్షోణీజపాలీఫల | 89 |
| సీ. | ఒకవటుండే చాలు నకలంకవేదశాస్త్రనిరూఢి బ్రహ్మ నధఃకరింప | |
| తే. | నొకరథము సాలుఁ గనకాద్రి కొడ్డు సూప, నొకగజము చాలు దిక్కరిప్రకర మెదుర | 90 |
| చ. | ఎక్కుడు మోహదృష్టి రతి నిచ్చఁ దలంపక వచ్చి వేఁడినం | 91 |
| గీ. | అప్పురంబున కధిపతి యై ధరిత్రి, పాలన మొనర్చు నేకాతపత్రముగను | 92 |
| చ. | ప్రతిదినముం బ్రభాతమునఁ బాఠకగీతుల వీతనిద్రుఁడై | 93 |
| తే. | ఆమహీపతి యొకనాఁ డహర్ముఖంబు, నందు నెప్పటికరణి జాహ్నవిని నిత్య | 94 |
| సీ. | నిండుఁగొల్వునను గూర్చుండ ధర్మజుతోడఁ గార్యము దెలిపెడిగౌరవంబు | |
| తే. | తెలియ శ్రీకృష్ణమూర్తిఁ జింతించినట్టి, కొలువుకూటంబులోపల నలువు మీఱ | 95 |
| వ. | అయ్యవసరంబున. | 96 |
| శా. | శ్రీశంపాయతలోచనారమణచారిత్రాపగాసంభవ | 97 |
| క. | దౌవారికవరుఁ డొక్కఁడు, వేవేగ న్వచ్చి విన్నవించిన గురునిం | 98 |
| సీ. | సౌవిదల్లులు చేరి సముఖా యనఁగ గద్దె డిగునంతలోన దుండీరుఁ డిడిన | |
| తే. | చలునదుప్పటివలెవాటు వెలయ రాజ, సమున నెదురేగి యల్లంత సంయమీంద్రుఁ | 99 |
| క. | గోత్రప్రవరలు నొడువుచు, గోత్రేంద్రుఁ డురోవిలిప్తకుంకుమపంకా | 100 |
| సీ. | రాజితాష్టాంగవజ్రచ్చటాచకచకల్ పొదలి ప్రక్షాళనాంబువులు గాఁగఁ | |
| తే. | భ్రమరఘంటారవాన్వితప్రసవదామ, సుమరసం బుపహారమై సొంపు నింప | 101 |
| చ. | “శ్రీరస్తు క్షితినాథ తే” యని మునిశ్రేష్ఠుండు దీవింపఁగా | 102 |
| మ. | వ్రతితిలకా భవత్పదపరాగము సోఁకఁ బవిత్రమయ్యె నా | 103 |
| మ. | శతవర్షంబు లరోగదివ్యతనులై సామ్రాజ్యసంపన్ను లై | 104 |
| తే. | అనినఁ జిఱునవ్వు నవ్వి యమ్మునివరుండు, క్ష్మారమణ యైహికాముష్మికంబు లింత | 105 |
| ఆ. | మేదినీశ వినుము “నాదత్తముపతిష్ఠ, తే” యనంగఁ గర్మదృఢత లేక | 106 |
| క. | గుణజలనిధిగహనా “క, ర్మణోగతి” యనంగ సులభమాకర్మము దా | 107 |
| తే. | కానఁ గర్మంబు లాత్మవిజ్ఞానసరణి, దుర్లభములు విశేషించి దుష్టమైన | 108 |
| ఉ. | కృష్ణదశావతారములు కేవలభక్తిని విన్న సజ్జనుల్ | 109 |
| తే. | పద్మనాభుండు పాండవపక్షపాతి, యందు మిక్కిలి విజయున కనుఁగు గానఁ | 110 |
| శా. | శ్రీకల్యాణగుణంబుల న్సమతచేఁ జెన్నొందియు న్భక్తర | 111 |
| సీ. | ధరణీశ కృష్ణావతారంబు మున్నుగా వినిపింపు మని దన్ను వేఁడినాఁడ | |
| తే. | వినుము క్రమమున వీనులవిందు గాఁగ, నీసమంచితభక్తి వర్ణింప వశమె | 112 |
| క. | అని పులకాంకురములు మై, దనరఁగ మోదాశ్రు లొలుకఁ దన్మయచితంతం | 113 |