తాళ్ళపాక పదసాహిత్యం/రెండవ సంపుటం/రేకు 170

by తాళ్ళపాక అన్నమాచార్యులు

రేకు: 0170-01 గుండక్రియ సం: 02-339 గురు వందన

పల్లవి: హరి గోవిందా హరి గోవిందా - ఆనంద మానంద మాతుమకును
గురూపదేశాన వెదకఁగా వెదకఁగా - గరిమ నీయర్థము కంటి మోయయ్యా

చ. 1: హరి నన్యధర్మములు మానుమంటివి - శరణు నీకుఁ జొరుమంటివి
దురితము లణఁచేనంటివి - పరగ మోక్షం బిచ్చేనంటివి
హరి నీవచనము అమోఘము - నరులము నే మిది నమ్మితిమి
పరమపద మిప్పుడే కలిగేను- ధర నొక్కమనసుతో నున్నారమయ్యా

చ. 2: యెందు నీవే గతి యనుమంటివి - యేచి యొక్కమాఁటే చాలునంటివి
యిందరి కభయ మిత్తునంటివి - యిది నీకెపుడు వ్రతమంటివి
కందువ నీబిరుదు సత్యము - కానిమ్మని నేము చేపట్టితిమి
అంది నీవే మాకు దిక్కైతివి - అన్నిటా సంతోసాన నున్నారమయ్యా

చ. 3: ఆస మానినవాఁడెక్కు డంటివి- ఆతనివెంటఁ దిరిగేనంటివి
భాసురపాదరేణువు నే నంటివి- పావన మయ్యేనని యంటివి
మోసలేనిది నీసంకల్పము -మొక్కే మిందులకు శ్రీవేంకటేశా
ఆసపడ నితరుల నాకు నీవే యాస - యని నీదాసులమై యున్నారమయ్యా

రేకు: 0170-02 గుండక్రియ సం: 02-340 శరణాగతి

పల్లవి: ఇదివో నాసంపదా ఆస్తియుఁ బాస్తి నీవు ఇతరంబులు నాకుఁ బనిలేదు
పదిలంబుగ నాబ్రతుకెల్లా నీవే పాలించఁగదే నారాయణా

చ. 1: ఉపమల నే నార్జించిన ఉన్నతధనంబు నీవు
తపము సేయఁగాఁ గలిగెడు తత్ఫలంబు నీవు
జపములవలనఁ గలిగెడు నా తేజః ప్రభావమును నీవు
కపురుల దానధర్మాన పరోపకారంబులఁ బొందెడు మేలు నీవు

చ. 2: పరము నాకు నీవు పరాత్పరమును నీవు
గరిమల నిలలోపలి యనంతభోగంబులు నీవు
గరుడోరగామరసిద్ధసాధ్యగంధర్వ పదములు నీవు
సురమునిపితృపూజావేదపాఠ సుకృతంబులు నీవు

చ. 3: నాలుగాశ్రమంబులు నానావిద్య లు నీవు
తాలిమి నాపంచవింశతితత్వంబులు నీవు
ఈలీల శ్రీవేంకటేశ్వరా యిన్నియు నీవు నా కని యెరిఁగితి
యేలితివి నాప్రాణంబులు నీవు యిల సర్వోపాయంబులు నీవు

రేకు: 0170-03 శుద్ధవసంతం సం: 02-341 శరణాగతి

పల్లవి: అందుకే సుమ్మీ నేఁజేసే‌ ఆచారాలు దైవమా
నిందవాయ నామనసు నీపై నిలుపవే

చ. 1: బట్టబయటఁ దోలితేను బందె మేయుఁ బసురము
పట్టి మేపితేను తనపనులు సేయు
ఇట్టె వదిలితేను యెందైనాఁ బారు మనసు
కట్టుక నే మఁస్తుడైతే కైవసమై యుండును

చ. 2: బడి దప్పితే బంట్లు పరదేసు లౌదురు
యెడయక కూడుకొంటే హితు లౌదురు
విడిచితే నిటులానే కడకుఁ బారు మనసు
వొడలిలో నణఁచితే వొద్దికై వుండును

చ. 3: చే వదలితే పెంచిన చిలుకైనా మేడ లెక్కు
రావించి గూఁటఁ బెట్టితే రామా యనును
భావించకుండితే యిట్టె పారు నెందైనా మనసు
శ్రీవేంకటేశుఁ గొల్చితే చేతఁ జిక్కి వుండును

రేకు: 0170-04 బౌళి సం: 02-342 భక్తి

పల్లవి: జపములుఁ దపములుసంధ్యాదివిధులకు
నెపము నామీఁద నింతే నీకే సెలవు

చ. 1: ఫలము నినుఁ గోరని పంతమువాఁడాఁ గాను
వలెననడుగ నెంతవాఁడను నేను
చెలఁగి నీవు కర్మము సేయించఁగాఁ జేసేటి-
వెలలేక తెచ్చుకొన్న వెట్టివాఁడ నేను

చ. 2: ఆస మానితిననేటి యహంకారి నేఁ గాను
వాసికి నీతోఁ బెనఁగేవాఁడనా నేను
వేసరకుండాఁ గట్లు విడిపించి యేలుకోఁగా
దాసుఁడనై బదికేటి ధర్మపువాఁడ నేను

చ. 3: జ్ఞానినైతిననే గర్వాచారపువాఁడాఁ గాను
కానక నీపై మోపుగట్ట నోపను
ఆనుక శ్రీవేంకటేశ ఆతుమ నీవుండఁగాను
మోనాన నీకు మొక్కేటి మునివాఁడ నేను

రేకు: 0170-05 హిందొళ వసంతం సం: 02-343 ఉపమానములు

పల్లవి: అందరి రక్షించే దేవుఁ డాదరించీ జీవులను
పొందుగా యీమేలెరిఁగి పొగడరో లోకులు

చ. 1: వనము వెట్టినవాఁడు వాఁడకుండా నీరు వోసి
పెనచి కలుపు దీసి పెంచినయట్లు
పనివడి గొల్లవాఁడు పచ్చికపట్టునఁ బసుల
తనియఁగ నిల్పి నిల్పి తానే మేపినట్లు

చ. 2: కన్నతల్లి బిడ్డలకు కానుక వెన్నయుఁ బాలు-
నన్నము నిడి రక్షించినటువలెను
యెన్నఁగ బంట్లనేలే యేలిక జీతాలు వెట్టి
మన్నించి కాచుకొని మనిపినయట్లు

చ. 3: వసుధ వైద్యుఁడైనవాడు మందుమాకు లిచ్చి
పొసఁగ దేహధారులఁ బోషించినట్లు
యెసఁగ శ్రీవేంకటేశుఁ డితఁడే విశ్వకుటింబి
పసగా వరము లిచ్చి భావించీనట్లు