తాళ్ళపాక పదసాహిత్యం/రెండవ సంపుటం/రేకు 137

by తాళ్ళపాక అన్నమాచార్యులు

రేకు: 0137-01 సాళంగనాట సం: 02-154 నృసింహ

పల్లవి: అనుచు దేవగంధర్వాదులు పలికేరు
కనకకశిపు నీవు ఖండించే వేళను

చ. 1: నరసింహ నరసింహ ననుఁగావు ననుఁగావు
హరి హరి నాకు నాకు నభయమీవే
కరిరక్ష కరిరక్ష గతమైరి దనుజులు
సురనాథ సురనాథ చూడు మమ్ముఁ గృపను

చ. 2: దేవదేవ వాసుదేవ దిక్కు నీవే మాకు మాకు
శ్రీవక్ష శ్రీవక్ష సేవకులము
భూవనితనాథ నాథ పొడమె నీప్రతాపము
పావన పావన మమ్ముఁ బాలించవే

చ. 3: జయ జయ గోవింద శరణుచొచ్చేము నీకు
భయహర భయహర పాప మడఁగె
దయతో శ్రీవేంకటేశ తగిలి కాచితి మమ్ము
దయఁజూడు దయఁజూడు దాసులము నేము

రేకు: 0137-02 లలిత సం: 02-155 వైరాగ్య చింత

పల్లవి: కటకటా కర్మమా కాలములో మర్మమా
మటమాయైపోతివంటా మది నమ్మివుంటిఁగా

చ. 1: పాపబుద్ధి యాడనుండె పాయము రానినాఁడు
కోప మేడనుండె గర్భగోళమున నున్ననాఁడు
దీపన మేడనుండె దేహధారి గానినాఁడు
యేపున భూమిఁ బుట్టితే నేడనుండి వచ్చెనో

చ. 2: నగుసంసార మెందుండె నరకాన నుండునాఁడు
తగిలి మరణదెస ధనవాంఛ లెందుండె
వొగి లోభ మేడనుండె వొంటినున్నవాఁడు
వెగటై నేఁడెట్టు నన్ను వెదకి పైకొనెనో

చ. 3: బహుబంధా లేడనుండె ప్రళయకాలమునాఁడు
మహిఁ గోరికెలెందుండె మతి మఱచిననాఁడు
యిహమున శ్రీవేంకటేశు శరణంటి నేఁడు
విహితమై మాకు నెట్టు వెఱచెనో తాము

రేకు: 0137-03 సామంతం సం: 02-156 దశావతారములు

పల్లవి: హరి నీ ప్రతాపమున కడ్డమేది లోకమున
సరి వేరీ నీకు మరి సర్వేశ్వరా

చ. 1: నీవు నీళ్ళు నమలితే నిండెను వేదములు
యీవలఁ దలెత్తితేనే యింద్రపదవులు మించె
మోవ మూఁతి గిరిపితే మూడులోకాలు నిలిచె
మోవిఁ బార నవ్వితేనే ముగిసి రసురలు

చ. 2: గోర గీరితే నీరై కొండలెల్లఁ దెగఁబారె
మారుకొంటే బయటనే మడుగులై నిలిచె
చేరి యడుగువెట్టితే శిలకుఁ బ్రాణము వచ్చె
కూరిమిఁ గావలెనంటే కొండ గొడగాయను

చ. 3: కొంగుజారినంతలోనే కూలెను త్రిపురములు
కంగి గమనించితేనే కలిదోషములు మానె
రంగుగ నీశరణంటే రక్షించితి దాసులను
ముంగిట శ్రీవేంకటేశ మూలమవు నీవే

రేకు: 0137-04 దేసాక్షి సం: 02-157 వైరాగ్య చింత

పల్లవి: మాపులే మరణములు రేపులే పుట్టువులు
చాపలాలు మాని విష్ణు శరణను మనసా

చ. 1: చాలునంటే యించుకంతే చాలును జన్మమునకు
చాలకున్న లోకమెల్లఁ జాలదు
వీలిన యీయాసా వెర్రివాని చేతిరాయి
చాలు నింక హరి నిట్టె శరణను జీవుఁడా

చ. 2: పాఱకున్న పశుబాలై బడలదు మనసు
పాఱితే జవ్వనమునఁ బట్టరాదు
మీఱిన నీరుకొద్ది దామెర యింతె యెంచి చూడ
జాఱవిడిచి దేవుని శరణను జీవుఁడా

చ. 3: సేయకున్నఁ గర్మము శ్రీపతిసేవనే వుండు
సేయఁబోతేఁ గాలమెల్లా సేనాసేన
వోయయ్య యిది యెల్లా వుమినాఁకే చవుతాలు
చాయల శ్రీవేంకటేశు శరణను జీవుఁడా

రేకు: 0137-05 ధన్నాసి సం: 02-158 వైరాగ్య చింత

పల్లవి: దైవమా నీవే మమ్ము దయదలఁచుట గాక
చేవల నీసేఁతలెల్ల చెల్లును లోకానను

చ. 1: తీపు నంజేవేళ నట్టె తేటఁ బులుసింపౌను
పైపైఁ బుణ్యమయితేఁ బాపమింపౌను
వోపి జంతువుల కివి వొకటొకటికి లంకె
చేపట్టి పాపము లెట్టు సేయకుండవచ్చును

చ. 2: కడుఁ జలువై తేను గక్కన వేఁడింపౌను
చెడని విరతివేళ సిరులింపౌను
వొడలు మోచినవారి కొకటికటికి లంకె
తొడరు భోగాలు మాని తోయ నెట్టువచ్చును

చ. 3: యివియు నీమాయే యిన్నియు నీయాజ్ఞలే
జవళిఁ బ్రాణులకెల్ల సమ్మతైనవి
యివల శ్రీవేంకటేశ యిటు నీకే శరణంటి
తవిలి నీవే గతి దాఁగ నెట్టువచ్చును

రేకు: 0137-06 శంకరాభరణం సం: 02-159 గురు వందన, భగవద్గీత కీర్తనలు

పల్లవి: వట్టిలంపటాలఁ బడి వడఁ బొరలుటకంటే
వొట్టిన విరతి నూరకుండుటే సుఖము

చ. 1: పాపము మానినయట్టి బదుకొక్కటె సుఖము
కోపము విడిచినట్టి గుణమొక్కటి సుఖము
చేపట్టి గురుబుద్ధి సేసేటిదే సుఖము తీ-
దీపులఁ బడనియట్టి దినమే సుఖము

చ. 2: మహిఁ జంచలములేని మనసొక్కటి సుఖము
సహజాచారముతోడి జన్మమొక్కటి సుఖము
యిహపరసాధనపు యెన్నికొక్కటి సుఖము
బహుళపు టాసకంటె పరిపాటి సుఖము

చ. 3: పరులఁ బీడించితేని పసిఁడొక్కటి సుఖము
గరిమ నిజముతోడఁగల మాటలే సుఖము
ధరలో శ్రీవేంకటేశు దాసానుదాఁడయి
సరవితో నడచేటి శాంతమే సుఖము