తాలాంకనందినీపరిణయము/పంచమాశ్వాసము
తాలాంకనందినీపరిణయము
పంచమాశ్వాసము
| క. | శ్రీమత్కౌస్తుభమణిసుష | 1 |
| తే. | చిత్తగింపుము జనమేజయోత్తమునకు | 2 |
| ఉ. | అచ్చట ద్వారకానగరమందు కురుక్షితినాథుఁ డంపగా | 3 |
| ఉ. | స్వామి భవన్ముఖప్రథితశాసనముం దలదాల్చి ద్వారకా | 4 |
| క. | స్వామీ యేమని దెల్పను | 5 |
| క. | సతి నొసఁగవలయునని తన | 6 |
| క. | వశుఁ డగుచు రౌహిణేయుఁడు | 7 |
| ఉ. | దానికి కొన్నివిఘ్నములు దానవవైరి సుభద్రసాత్యకుల్ | 8 |
| క. | ఇప్పగిది నీతిరీతుల | 9 |
| ఉ. | కావున లగ్నకాల మవకాశము లే దటుగాన కౌరవ | 10 |
| చ. | అన దుర్యోధనుఁ డంతరంగమున నాహ్లాదింప దుశ్శాసనా | 11 |
| క. | యాదవులున్ మన మొక్కటి | |
| | భేదమున నడలఁగా నట | 12 |
| క. | కావున నాలస్యం బిక | 13 |
| క. | అని దుశ్శాసనుఁ డన్నకు | 14 |
| క. | వేడుకతోడుత నారా | 15 |
| క. | సకలపదార్థము లెల్లను | 16 |
| క. | ధరణీసురులను సన్ముని | 17 |
| సీ. | అపుడు భీష్మద్రోణు లది గనుంగొని సుయో | |
| | కన్యకామణి కభిమన్యుఁడే పతియంచుఁ | |
| తే. | నందు నభిమన్యుఁ డధికశౌర్యాన్వితుండు | 18 |
| ఉ. | నావిని వ్రేటునాటు మృగనాథుని రీతి పృషద్ఘృతోజ్జ్వల | 19 |
| క. | నే నేది దలంచినచో | 20 |
| క. | పొం డనిన బోయి రడవికి | 21 |
| క. | మాటికి మాటికి నిటువలె | |
| | మాట లికేటికి పాండవ | 22 |
| చ. | బలీయులు కర్ణసౌబలులుఁ బల్కరె మీవలె నెన్నఁడైన దు | 23 |
| చ. | పలుమఱు లీనిషేధములు బల్కకు, డింతట మామనంబు రం | 24 |
| క. | పలుఁ బల్కు లనఁగ నేటికి | 25 |
| క. | అని యుల్లసోక్తు లాడఁగ | 26 |
| ఉ. | కాలము దేశముం దెలియకన్ వచియించెడి వారినెల్ల మే | 27 |
| ఉ. | ఇక్కరణిన్ వచించి దమయిండ్లకు నేగెటి ద్రోణభీష్ములం | 28 |
| చ. | పురము నలంకరించుటయు భూసురభూపవణిగ్జనాదు ల | 29 |
| క. | సాధుమతి సకలభూసుర | 30 |
| వ. | అప్పు డప్పురంబున గలుసౌజన్యమాన్యులగు రాజన్యకన్యలును | 31 |
| సీ. | కృపవివింశతియజ్ఞకేతుసుషేణులు | |
| | శకునిదుశ్శాసనాశ్వత్థామముఖ్యులు | 32 |
| సీ. | దంతావళంబు లంతస్థశైలంబులై | 33 |
| క. | వందిజనుల్ వైతాళిక | 34 |
| మ. | బలభద్రుండు నృపాలురాక విని సద్భందుయుక్తంబుగా | |
| | హలుఁడై తోడను బుణ్యభామినులు డాయంగా నెదుర్కొంచు వే | 35 |
| క. | వారల కనుభవయోగ్యం | 36 |
| క. | ఆమీఁదటఁ బుణ్యాంగన | 37 |
| సీ. | నీటైన గొజ్జంగినీట జల్కము లార్చి | |
| తే. | విమలమణిమయసింహాసనమునఁ జేర్చి | 38 |
| మ. | బలభద్రుండు ధరామరప్రతతికిన్ భక్షాజ్యసూపప్రధా | 39 |
| చ. | మును శుకరాజముం దెలుపు ముచ్చట నమ్మి ముహూర్తవేళ గ్ర | 40 |
| సీ. | కలిక యొక్కఱిత ముక్కాలిపీట యమర్చె | |
| తే. | నగరుధూపంబు లొకయింతి యనువుపఱచెఁ | 41 |
| ఉ. | పాపెటబిందియల్ పసిడిపావడ లందియలు న్మెఱుంగుని | 42 |
| ఉ. | కన్నుల కజ్జలం బునిచి కస్తురినామము గోట నీటుగా | 43 |
| క. | కన్నియ నిటు వయ్యారముఁ | 44 |
| చ. | పరిణయవేళ వచ్చెనని బంధుజను ల్పరిచారకుల్ హితుల్ | 45 |
| క. | చిలుక మును కొన్నివార్తలు | 46 |
| క. | ఇది యెదురుకోలునకు గా | 47 |
| ఉ. | ఎక్కడి లక్ష్మణుండు వరియించుట లెక్కడ జేకురున్ వృధా | 48 |
| క. | కలకాలము ఘనతరులన్ | 49 |
| సీ. | |
| తే. | చౌటభూమిని జల్లుబీజములవిధము | 50 |
| చ. | అని తలపోసి దుఃఖవివశాకులచిత్తముతోడుతన్ చివా | 51 |
| ఉ. | అంత ఘటోత్కచుం డడవియందుననుండియు ద్వారకన్ ప్రలం | 52 |
| క. | గగనతలమునకు చివ్వున | |
| | బగు ద్వారకాపురముకడ | 53 |
| చ. | ఎలమిని దా నదృశ్యత వహించి పురంబును జొచ్చి వీథివీ | 54 |
| సీ. | కవగొన్న మణిదీపకళికలకడ నిల్చి | |
| తే. | వచ్చిరదె పెండ్లివారు సవాఁరి జూడ | 55 |
| మ. | ఒకచోటం దనతోటిచేడియల సంయోగంబు వర్ణించి నా | 56 |
| క. | తరుణీమణి నాతమ్ముఁడు | 57 |
| చ. | మఱదలి ముట్టగూడదని మంచముతోడనె లేవనెత్తి కొం | 58 |
| ఉ. | కాంచనగాత్రి నిచ్చటికి గైకొని దెచ్చుట పెద్దగాదు క్రో | 59 |
| క. | నరపతులెల్ల గొల్వ కురునాథుఁ డవారితగర్వధుర్యుఁడై | 60 |
| చ. | అనుచు సుయోధనోన్నతుల నన్న వచింప ధనంజయాత్మజుం | 61 |
| క. | మనమిరువుక మొక్కటియై | 62 |
| క. | కౌరవపతి గర్వసమా | 63 |
| క. | భీమార్జును లెనసినగతి | |
| | గ్రామమున మద మణంచి మ | 64 |
| చ. | అనిన ఘటోత్కచుం డతని హస్తతలంబులు బట్టి పల్కె ని | 65 |
| క. | ఇంతన నేటికి వారల | 66 |
| తే. | నీవు మేనల్లుఁడవు, రౌహిణేయుమీదఁ | 67 |
| క. | అదిగాక కాననంబున | 68 |
| క. | అని యనుజు నూఱడించుచు | 69 |
| గీ. | అపుడు శశిరేఖ దనుజమాయాసుషుప్తి | |
| | గగనపరిచుంబితద్రుమాకలితగహన | 70 |
| క. | బలభద్రతనయ యెదుటం | 71 |
| ఉ. | ఎక్కడిద్వారకాపురము, నెక్కడియీవిపినంబు కన్నుగూ | 72 |
| గీ. | అనుచు దిగ్గునలేచి మేనత్తపాద | 73 |
| మ. | మును మాయన్న యనాదరోర్తులను నిర్మోహంబుచే వన్యభూ | 74 |
| క. | అనుజునికొఱకై గాదే | 75 |
| చ. | అని శశిరేఖ సమ్మతిల నయ్యభిమన్యు నపాంగదృష్టిచే | |
| | మును దనునోచినట్టి వ్రతము ల్ఫలియించె నటంచు నెంచుచుం | 76 |
| చ. | అపు డభిమన్యుఁ డత్తరుణియంగవిలాసముఁ జూచి చూచి మో | 77 |
| చ. | అవల ఘటోత్కచుండు గగనాధ్వమునం బటుసాహసప్రభా | 78 |
| చ. | వెఱవక దైత్యమాయ నెఱవిద్యను తచ్ఛశిరేఖరీతిగా | 79 |
| తే. | కన్నుగూర్కునట్లు కడుభీతి గొనినట్లు | 80 |
| క. | బలభద్రుండు ముహూర్తము | 81 |
| సీ. | ఘనమురజాదిమంగళమహావాద్యముల్ | |
| | బాణతూణకృపాణపాణులౌ భటకోటి | |
| తే. | కమ్రదంతావళమున లక్ష్మణుని నునిచి | 82 |
| సీ. | కర్ణాదియోదనికాయంబు లొకవంక | |
| గీ. | తనుజు లనుజులు బంధువుల్ దవిలి నడువ | 83 |
| క. | కరదీపికాసహస్రము | 84 |
| చ. | పరిణయవస్తువుల్ కనకపాత్రములం దొనగూర్చి పుణ్యసుం | |
| | నెఱిముఱిగా వచింప ధరణీవరకన్యలఁగూడి రేవతీ | 85 |
| గీ. | సారణానిరుధ్ధసాంబోద్ధనాక్రూర | 86 |
| క. | హరి సాత్యకియుం దక్కఁగ | 87 |
| చ. | అనఘుఁడు రేవతీరమణుఁ డంతిపురం బటు నిర్గమించి వా | 88 |
| మ. | దివిటీల్ వెన్నెలపంతియల్ మెఱుపుబత్తీ ల్కాగడా లారతుల్ | 89 |
| క. | యమునానదీప్రవాహం | 90 |
| తే. | విరులు గంధవళ్లు విమలశుభాక్షత | |
| | దత్పరాగమునను ధరణీతలం బెల్ల | 91 |
| మ. | పునుఁగుం గస్తురి క్రొవ్విరుల్ సురభి కర్పూరంబు జవ్వాది ప్రే | 92 |
| క. | అపుడు కృతవర్మ ముఖ్యులు | 93 |
| ఉ. | యాదవకౌరవప్రమద లందలముల్ డిగి యొండొరు ల్మహా | 94 |
| ఉ. | ఆయెడ రేవతీరమణి యర్జునసూనున కాత్మపుత్రికం | 95 |
| చ. | ఇరుదెసవారలుం గవిసి యీగతి మంగళతూర్యనాదముట్ | 96 |
| క. | ఇరువు రల భాగ్యవైఖరి | |
| | చీరి హలికి తగునె యీదు | 97 |
| సీ. | తనసహోదరితోడ తగ నమ్మబల్కిన | |
| తే. | కోరి యపకీర్తి వెలఁబెట్టి కొనఁగదలఁచె | 98 |
| క. | అని గుంపుగుంపులై పుర | 99 |
| ఉ. | లీలను లక్ష్మణాహ్వయునళిందధరాతలమందు మత్తశుం | 100 |
| చ. | తరతమభావరీతులను దామును వారును చిత్రకంబళా | 101 |
| చ. | సరసిజలోచనుం డపుడు సాత్యకియుం దను గొల్చిరాగ ద | 102 |
| చ. | అపుడు సుయోధనుండు దనుజాంతకుఁ డున్నతెఱం గెఱింగి త | 103 |
| క. | తన పూనిక దప్పెనటం | 104 |
| క. | ఇతఁడే ప్రాపని కుంతీ | 105 |
| మ. | తనతో మంచితనంబు జేయుటకునై మౌనాప్తి నున్నాఁడు నే | 106 |
| క. | కురుపతిని దద్బలంబును | 107 |
| ఉ. | కాగలకార్యముల్ కనులగాంచక నింతటిలోన నీమదిన్ | |
| | లాగువచించు నందు కవిలంబముగా ననుభావ్యకాల మె | 108 |
| గీ. | తడవులేదిక నీసుయోధనముఖులకు | 109 |
| క. | హరి యీలాగున సాత్యకి | 110 |
| క. | అంతన్ రాజపురోహితు | 111 |
| చ. | రయమున నాచరించుచు విరామములేదు ముహూర్త మంతరా | 112 |
| క. | నీ వత్తింటికి జన బల | 113 |
| ఉ. | వీని వరించితేని యరవిందదళేక్షణ రాజకాజు స | |
| | గ్యానుభవంబులం గొఱఁతలందని సౌఖ్యము లందె దింక నీ | 114 |
| క. | ఈలాగున కాలోచిత | 115 |
| తే. | ధీరుఁ డభిమన్యుఁ డడవి కేతెంచినపుడె | 116 |
| చ. | మగఁడిక లక్ష్మణాహ్వయుఁడు మామ కురుక్షితినాథుఁడైన యీ | 117 |
| క. | మాయింటికోడలే యని | 118 |
| క. | అనినన్ మాయాకన్యక | 119 |
| చ. | అలుక లికేల నీవనినయ ట్లొరొనరించెదు గాని లెమ్ము లె | |
| | వ్వల నిదె దాకొనెం దడవు వల్దిక ని న్గొనిదె మ్మటంచు న | 120 |
| తే. | బిట్టు పెనుభూతములు మిమ్ము బట్టినట్లుఁ | 121 |
| క. | అంగన లందఱ నీగతి | 122 |
| క. | మగవారి కెన్నడుం దా | 123 |
| ఉ. | కౌను జలింప నెమ్మొగము కాంత వహింప త్రపాతిభీతిమై | 124 |
| తే. | ఇట్లు జనుదెంచు దంభకుంభీంద్రగమన | 125 |
| క. | ఇరువురల ప్రాక్ప్రతీచీ | |
| | నెఱివట్టు పుట్టమున నొక | 126 |
| చ. | మురజమృదంగదుందుభులు మ్రోయ శుభోన్నతితోడ వృద్ధభూ | 127 |
| క. | మెప్పుగ లక్ష్మణుఁ డాప్తులు | 128 |
| చ. | తదుచితగోత్రనామములు తజ్జనకప్రపితామహాదిసాం | 129 |
| క. | జీరకగుడముల నిరువురు | 130 |
| క. | కుందనపుబొమ్మవలె జను | 131 |
| సీ. | ఇది యేమొ నే దప్పు నీక్షించితి నటంచు | |
| | వెండి యతం డాత్మ వెఱఁ గంది చూడఁగా | |
| తే. | తొలుత బంగారుబొమ్మగాఁ దోఁచినట్టి | 132 |
| ఉ. | ఈతరుణీలలామను మునీంద్రుఁడు ము న్నభివర్ణనీయవా | 133 |
| క. | ఐనా మన్మదనాతుర | 134 |
| చ. | గరళము గ్రక్కుచున్ ఫణవికాసము జూపుచు క్రూరదంష్ట్రవి | 135 |
| చ. | అది గని రాజకాంతలు ధరాధిపులుం దనుజేంద్రు మాయగా | |
| | గదియుట వింతలై వికవిక న్నగఁగా మది సిగ్గుజెంది న | 136 |
| తే. | లక్ష్మణునకునుమాత్ర మీలాగు దోఁచి | 137 |
| చ. | మునుపటిరూపులంద నను మోసముపుచ్చినభీతిచే గనుం | 138 |
| ఉ. | పాపఁపు గబ్బిబెబ్బులిని బత్ని యటంచని బెండ్లి జేసి నా | 139 |
| క. | కలమేన బ్రాణముండిన | 140 |
| ఉ. | ఎక్కడి పెండ్లికూఁతు రిక యెక్కడ సుద్వహ మింతలోన నం | 141 |
| గీ. | తొలుతఁ గన్నులబండుపై దోఁచి తుదకు | |
| | పెద్దపులులట్ల యాదవుల్ బెంచియున్న | 142 |
| క. | నే మొఱ్ఱో యని వఱలఁగ | 143 |
| క. | అన్నారదువచనంబులు | 144 |
| క. | అని వాచఱచెటి కురురా | 145 |
| చ. | పలుచనిమోవితో మెఱుఁగుబంగరుమేనితొ సోగముక్కుతో | 146 |
| చ. | అది గని యచ్చటం గల జనావళి యచ్చెరువంది పల్కి రీ | 147 |
| తే. | కాంచనమునకు మణి యలంకారమైన | 148 |
| ఉ. | అందుకుఁ గర్ణముఖ్యులు మహాద్భుత మందుచు బల్కి రిట్లు మే | 149 |
| క. | పెనుభూతము నిను సోకెనొ | 150 |
| క. | చెలు లెల్లఁ జూచి రోయం | 151 |
| క. | నిను చుట్టుముట్టి మే మీ | 152 |
| క. | ఐనా యింకొకసారి ని | 153 |
| తే. | బంధుజను లిట్లు దెల్పి నిర్బంధమునను | 154 |
| క. | మిడిగ్రుడ్లుం బెడకోఱలు | |
| | జడలుం బిగియొదలుం గల | 155 |
| చ. | కనుఁగవ విస్ఫులింగములు గ్రక్కుచు శూలము కేల ద్రిప్పుచుం | 156 |
| తే. | మేన తలగుడ్డ మొలగుడ్డ మాని పుడమిఁ | 157 |
| చ. | పొలతియె గాదుగాదు పెనుభూతమే గాని మదీయమృత్యువై | 158 |
| తే. | చెలిమె నీరు ద్రావి చెట్లాకు దుంపలు | 159 |
| చ. | అని శుభవేది డిగ్గి జను లందఱు త న్వెరగంది జూడ స | 160 |
| చ. | అసురుఁడు భీతభూతభయదాకృతి నీగతి వెంటనంటఁగా | |
| | ఱెసఁగ బెనంగుచున్ మరుఁగుటిండ్లను దూఱుచు వెల్కిబాఱుచుం | 161 |
| గీ. | ఆయసురమౌళి తనమహామాయవలన. | 162 |
| చ. | పరువడి వార లొండొరులపైఁబయి వ్రాలుచు లేచి పౌరులం | 163 |
| క. | అంతట మాయాదనుజుం | 164 |
| క. | కాకోదరవృశ్చికతతు | 165 |
| తే. | శకునిబాహ్లికకర్ణదుశ్శాసనాది | 166 |
| క. | ఆయెడ దానవమాయో | |
| | కాయుత సంఖ్యలు బొడమఁగ | 166 |
| గీ. | ఆవికారమృగావళి నఖిలజనులు | 167 |
| ఉ. | పాములు తేళ్లు జెఱ్ఱులును భల్లము లుగ్రతరక్షుజాల మీ | 168 |
| సీ. | కాళ్లచేతుల నుగ్రకాలాహులు బెనంగ | |
| తే. | భల్లవృకముల గనుగొని భయము జెంది | 169 |
| చ. | కఱకుమెకంబులుం గదియఁగా గని భీతిని విప్రు లన్యసుం | 170 |
| | సీ. ఒడలెఱుంగనిభీతి నొండొరు ల్దాకుచో | |
| తే. | మఱదు లత్తలు మామలు మగలు జూడ | 171 |
| ఉ. | కౌరవయాదవావళి చికాకున మేనులు ద్రిమ్మరింప వి | 172 |
| క. | దనుజుం డీగతి జననీ | 173 |
| చ. | అపుడు కురుక్షితీశుఁ డరుణాత్మజసైంధవశల్యముఖ్యధీ | 174 |
| మ. | ఎవఁడో పాండవపక్షపాతమతి నేఁ డీలాగు దుర్వత్తికిం | |
| | యవమానం బటు గాన సీరిభవనం బందుండి సాధింపఁగా | 175 |
| చ. | అని పురికొల్పినన్ సమరథాతిరథాదులు శస్త్రపాణులై | 176 |
| చ. | అటువలె రాజరాజు బలునంతిపురంబు వినిర్గమించి యు | 177 |
| చ. | ఆయెడ భీమసూనుఁ డతియాగ్రహుఁడై దివి నంటి నైజమా | 178 |
| చ. | మెఱుపులు గ్రమ్మి చూడ్కి మిఱుమిట్లు గొనంగ తళత్తళద్యుతిం | 179 |
| సీ. | బలువిడి గుడ్లగూబలు కూత లిడినట్లు | |
| తే. | గుంటలో గాండ్రుకప్పలు గూసినట్లు | 180 |
| చ. | సురుచిరగీతవాద్యములు సుస్వరభాస్వరవేదశాస్త్రవి | 181 |
| సీ. | తొలుదొల్త నుఱిమి నెత్తురువాన లొల్కె నం | |
| తే. | దనుజుఁ డుద్దండగతి నిట్లు తాండవింప | 182 |
| గీ. | అపుడు నారదమౌనీంద్రుఁ డతిప్రయత్న | 183 |
| క. | ఈరీతి దనుజవరుఁ డతి | |
| | తారసిలి శింజినీఠం | 184 |
| గీ. | కర్ణ సైంధవశల్యవికర్ణశకుని | 185 |
| మ. | దనుజుం డాగ్రహవిగ్రహుం డగుచుఁ దత్తన్మార్గణశ్రేణి తు | 186 |
| సీ. | దివినుండి వెడలు దంతివ్రజంబులు కురు | |
| తే. | నంత విసువక దానవుం డంతకంత | 187 |
| మ. | ఉరగద్రౌణలులాయసింహశరభవ్యూహంబు లొక్కొక్కవేల్ | 188 |
| ఉ. | ఈగతి మాయనొందిన మదేభరథాశ్వభటాదు లొక్కటన్ | 189 |
| సీ. | భల్లపంక్తులు చిత్తజల్లులై వర్షింప | |
| తే. | దుష్టజంతుతతుల్ పైకి దూఁకినపుడె | 190 |
| తే. | పఱచువారలుఁ దముగని పఱచువారు | 191 |
| చ. | పొరిపొరి మాయచే దివిని బుట్టిన తద్రథసద్భటాశ్వకుం | 192 |
| సీ. | బలితంపుపిడుగు పైఁబడ ఘీంకరింపుచు | |
| | పటుకుఠారవ్రాతపాతఘాతకు మేను | |
| తే. | నగు రణక్షోణిజనభయం బావహిల్ల, | 193 |
| సీ. | శతసహస్రవ్యాఘ్రచయములు విడిబడి | |
| తే. | రణితచటులాశనీనికరం బసంఖ్య | 194 |
| క. | మలమూత్రశోణితమ్ములు | 195 |
| క. | మగధత్రిగర్తమాళవ | 196 |
| చ. | అపుడు వివాహకార్యమునకై బఱతెంచిన కౌరవాప్తులౌ | 197 |
| క. | విచ్చలవిడి దానవుఁడు వి | 198 |
| చ. | పరువడి భీమసత్వములు బైకొన కౌరవసేన నల్గడల్ | 199 |
| సీ. | వెండి యతం డభ్రమండలమ్మున నుండి | |
| తే. | బెండుపడియుండ కండలు కొండలువలె | |
| | భండనంబున కెదిరింపఁ బెండుపడుచు | 200 |
| గీ. | విరథులును వీతవాహనుల్ వికృతతనులు | 201 |
| క. | గండశిలాఘాతముల న | 202 |
| వ. | ఇవ్విధంబున సంబరాడంబరుండై హైడింబుండు యుగనిగమనారంభ | |
| | గాయంబులై రుధిరధారాతరంగంబులైన తురంగంబులును రథ్యంబులు | 209 |
| సీ. | చూర్ణితకేశవిస్తీర్ణశైవాలంబు | |
| తే. | మాంసమస్తిష్క ఘనకర్దమప్రయుతము | 204 |
| ఉ. | అంతట బోక భూతవికృతాకృతి బూని తదీయసైనికా | |
| | తింతగ వ్రక్కలించి యితరేతరకోటి కదృశ్యరూపుఁడై | 205 |
| సీ. | మరల కర్ణునిశిరోమధ్యంబున నిగిడ్చె | |
| తే. | సైంధవుని కత్తళము ద్రుంచె సకలయోధ | 206 |
| చ. | మును తనతో సుభద్ర కురుముఖ్యుల జంపకు మంచు బల్కుటల్ | 207 |
| క. | ఈరీతి న్మాయాకృత | 208 |
| చ. | జనకు లరణ్యభూమి ననిశంబు జరింపఁగ బంపినాఁడ నం | 209 |
| చ. | నిను మది నమ్మి వచ్చు ధరణీతలనాథులు మద్భుజావలే | 210 |
| గీ. | ధర్మజాదిమపాండునందనుల కీవు | 211 |
| చ. | అని యతఁ డట్టహాసమున నార్చి నిశాతశరాశ్మవజ్రపా | 212 |
| క. | కురునాథ! యిట్టి నీ వె | 213 |
| గీ. | మాయగజములచే మ్రగ్గె మనగజములు | 214 |
| మ. | మొదల న్పాండవపక్షపాతి హరి యేమో వింత గావించె ని | 215 |
| మ. | మును భీష్మాదులు నీహితమ్ముకొఱకై ముమ్మారు బోధించి యి | |
| | త్యనయోపేతుల పాండుసూతులకు దుష్టాలాపము ల్బల్కి చే | 216 |
| క. | నీవుం గర్ణముఖాదిమ | 217 |
| క. | హరిఁ గొలిచి ధర్మజాదులు | 218 |
| క. | తలమీఁద ఱాలు పిడుగులు | 219 |
| క. | ఒకయెడ సింహానికాయం | 220 |
| క. | అకటా రథరథ్యాయుధ | 221 |
| మ. | అదిగాక న్మనసేనలో నొకఁ డదృశ్యాకారుఁడై జొచ్చి పెన్ | |
| | ట్లెదిరింప న్వశమౌ బటానబయలం దెబ్భంగి జీవింప దో | 222 |
| ఉ. | నావిని కర్ణశల్యకురునాథు లధైర్యమనీషులై భయం | 223 |
| మ. | శశిరేఖామణి మాయమౌట విషదుర్జంతువ్రజంబు ల్సహ | 224 |
| చ. | హలముసలంబుల న్నిజభుజార్గళపీఠి నమర్చియు న్మహో | 225 |
| క. | అప్పుడు దనుజుం డార్చుచు | 226 |
| చ. | పిడుగుల పెల్లుగూల్చి వెనువెంబడె ఖడ్గగదాస్త్రశస్త్రము | 227 |
| మ. | ఇది యేమో బలువింత బుట్టె వినుతుం డెవ్వండొ దౌర్జన్యుఁడై | |
| | బొదవింప న్సమకట్టెఁ దత్ప్రతికృతం బూహింపఁగా బుద్ధిదో | 228 |
| క. | పెదవులు దడపుచు నాగఁటి | 229 |
| శా. | శ్రీకృష్ణా యిది యేమొ వింత జనియించెం గాక యీరాత్రి చీ | 230 |
| క. | మొదటన్ లక్ష్మణుఁ డార్తిని | 231 |
| మ. | పులులున్ సింహములున్ వృకంబులు మహాభూతంబులు న్నల్గడల్ | 232 |
| క. | పెండ్లిం జూడఁగ వచ్చిన | 233 |
| చ. | విరిగె రథవ్రజం బఖిలవీరభటావలి గూలె భీకర | |
| | ఖరులు వధూజనంబులు చికాకున దిగ్వసనాంగులై వడిం | 274 |
| క. | చీఁకటులు గవిసె మింట న | 275 |
| క. | ఏ నంతట కయ్యంబున | 276 |
| క. | కౌరవరాజు వినిర్గత | 277 |
| మ. | ఇక నేమంచు వచింప క్రూరదనుజుం డెవ్వండొ మాయాబలా | 278 |
| క. | ఉఱుములు మెఱుపులు పటుభీ | 279 |
| ఉ. | నీ వఖిలార్థవేద్యుఁడవు నేతవు దాతవు నన్ను భ్రాతగా | |
| | గావున నీ వెఱుంగనిది గల్గునె లోకమునందు నెందు నేఁ | 240 |
| చ. | అనిన జనార్దనుండు దరహాసముఖంబున నన్నతోడ ని | 240 |
| మ. | తొలుత న్నీవు పరాభవించుటకు పుత్రు న్వెంట దోడ్కొంచు కే | 241 |
| తే. | వానితోడుత నీవన్న వార్త లెల్ల | 243 |
| క. | అతఁ డతులదనుజమాయా | 244 |
| క. | వనితామణి నితరజనుల్ | 245 |
| చ. | జనకులదుఃఖముల్ హృదయశల్యములై మదినాటియుంటచే | |
| | పున మును జేయు కర్మములు భుక్తము గాక దొలంగు టెట్లు స | 246 |
| మ. | అని దామోదరుఁ డాసభాసదుల కత్యాశ్చర్యమై దోఁచ నే | 247 |
| తే. | మనసుగలసినచోటికి మగువ నొసఁగ | 248 |
| క. | మానిసి సాహసగుణముం | 249 |
| చ. | వనిత నొసంగ నంచని ధ్రువంబుగ బల్కితిగాని వెళ్లిపొ | 250 |
| చ. | నరపతులెల్ల నన్ను కని నవ్వఁగ ని ట్లవమాన మొంది యే | 251 |
| మ. | ఇపుడే రక్కసుకోన కేఁగి సకలోర్వీశుల్ నిరీక్షింప పా | |
| | చపలాక్షిం గొనిదెత్తు నం చని యలక్ష్యం బొప్ప భాషించు ధీ | 252 |
| క. | రామా నీవచనంబుల | 253 |
| సీ. | మునుమున్నె నీకూర్మపుత్రి నిత్తు నటంచు | |
| తే. | తలఁపులో కోర్కె లీభంగి దప్పెననుచు | 254 |
| మ. | వనిత నొసంగకన్ బరుషవాక్యము లీవు వచించుటల్ నికే | 255 |
| గీ. | రావణునకన్న మాయాధురంధరుండు | 256 |
| చ. | సతి వెత జెందుటల్ సుతు విషణ్ణతయు న్వినెనేని యర్జునుం | 256 |
| క. | ఒంటరిగ నిలిచి మును ము | 257 |
| క. | ఒకఁడె ఘటోత్కచుఁ డీగతి | 258 |
| క. | నీవు ఘటోత్కచు నాశ్రమ | 260 |
| ఉ. | వాని నెదిర్పఁగా విధిశివప్రముఖుల్ దగ రన్నచో చలం | 261 |
| మ. | మృగధూర్తంబుల గాంచి సింగములు బల్మిన్ వంచనల్ జేయు న | 262 |
| చ. | పలికినమాట బొంకపడు పాతకమున్ మనయందు గల్గి యా | |
| | గలిగిన వీరపత్ని తనుగావున ని ట్లొనరించె దానవుం | 263 |
| తే. | దానవుఁడు బూను మాయావిధానములకు | 264 |
| మ. | అవుగా దంచని మాఱుబల్కని ప్రలంబారాతిభావంబు దై | 265 |
| మ. | పునరుత్పాత మొనర్ప దైత్యుఁడు నభోభూగర్భము ల్నిండ చి | 266 |
| మ. | దివి యొక్కుమ్మడి గ్రుంగి పైఁబడినరీతిం జంద్రమాదిత్యు ల | 267 |
| చ. | కినుకను దత్క్షణంబె నిజకింకరకోటిని బిల్వ వార లు | 268 |
| గీ. | దవిలి బలకృష్ణు లిరువురు దక్క నిఖిల | |
| | సహితముగ రాజవరులను చక్కడంచి | 269 |
| చ. | పురమున దైత్యకింకరులు బోరున జొచ్చి శుభాలయంబునం | 270 |
| సీ. | ఒకచోట సైంధవుసిక చేనొడిసిపట్టి | |
| గీ. | నొక్కచోటను గురుసూను నొడిసిపట్టి | 271 |
| చ. | మును ద్రుపదాత్మజన్ నృపసమూహము జూడఁగ మానభంగ మీ | 272 |
| చ. | బలువున మాయజూదమని బన్ని యుధిష్ఠిరు సర్వసంపదల్ | 273 |
| మ. | అమరద్వేషి యొకండు ద్రోణుని కృపాచార్యు న్విలోకించి హీ | 274 |
| చ. | ముదిమికి ముప్పువచ్చె పెనుమూర్ఖు సుయోధనుమైత్రి నెమ్మది | 275 |
| చ. | ఒకయెడ డాగియుండిన సుయోధనసూనుని బట్టి తెచ్చి యో | 276 |
| చ. | ప్రియమున గోరి తెచ్చుకొను పెండ్లికుమారుఁడ వేమొ నీ వనా | 277 |
| క. | ఈపగిది విలయకాలవి | 278 |
| మ. | చని నిశ్చేష్టితుఁడై నిలంబడిన యాసంకర్షణుం జూచి చ | 279 |
| ఉ. | కూఁతురు మాయమయ్యె జనఘోష దిగంతము నిండె వజ్రని | |
| | రాతిరి తెల్లవారుట దురత్యజమై మదిఁ దోఁచె దీని నే | 280 |
| చ. | చెలిమిని మున్ను దాస్యములు చేకొనలేదె ఫణీశ్వరాకృతిం | 281 |
| చ. | అవని నశక్తునిం భుజబలాధికు జేయఁగ దోర్బలాఢ్యు ని | 282 |
| క. | ఇది యేమొ తెల్పినానని | 283 |
| మ. | అనుచుం దీనముఖాబ్జుఁడై పలుకు తాలాంకు న్విలోకించి యి | 284 |
| మ. | మొదల న్నేవినిపించు నీతములనేమో చిత్తమం దన్యథా | 285 |
| ఉ. | దానికి పార్థనందనుఁడు దల్లిని దోడ్కొని బోవ కానన | |
| | మ్మానిని దెల్పఁగా నతఁ డమర్షత నీర్ష్యను బూని యభ్రపం | 286 |
| ఉ. | తల్లియు తమ్ముడు న్వెతలఁ దల్లడమందుటచే ఘటోత్కచుం | 287 |
| చ. | సలలితమౌ మదుక్తికి బ్రసన్నుఁడవై యెలుఁగెత్తి దానవుం | 288 |
| ఉ. | వ్యర్థమనీషుఁ డౌ కురుగులాత్మజు నర్థి వరించుకంటె ని | 289 |
| మ. | అనుచున్ శౌరి వచించు సజ్జనహితంబౌ నీతివాక్యంబులన్ | 290 |
| క. | ఈవిధమున ననుకూలుం | 291 |
| ఉ. | ఓయి ఘటోత్కచా! దివి మహోగ్రపరాక్రమశాలివై జయం | |
| | ప్రాయ మ దెట్టిదో! తెలియఁబల్కితివేని ఫలించు దీన నే | 292 |
| ఉ. | దానికి దానవుం డతిముదంబున రాముఁడు చేతఁజిక్కె నె | 293 |
| శా. | ఐనా నామది నొక్కకోర్కె గల దెట్లంటేని నేఁ డీకురు | 294 |
| చ. | అనుచు నదభ్రవిభ్రమమహాభ్రరవభ్ర మనభ్రవీథి భో | 295 |
| మ. | విరథు ల్వీతనిజాశయుల్ విగతదోర్వీర్యు ల్విహీనాయుధుల్ | 296 |
| మ. | నిటలన్యస్తకళాంజలుం డగుచు సాన్నిధ్యంబునం జేరి ని | 297 |
| శా. | వందే సుందర మిందుబింబవదనం వందారుబృందావనా | 298 |
| సీ. | జయయదుకులదీప జయపరాత్పరరూప | |
| గీ. | జయకుశేశయనయన భుజంగశయన | 299 |
| క. | పరుఁ డవ్యయుండ వాదిమ | 300 |
| సీ. | ధర్మార్థకామసంతతివివర్ధనుఁడవు | |
| | నతినిగ్రహానుగ్రహసమర్థుడవు మహా | |
| తే. | వట్టి నీకు బ్రణామంబు లాచరింతు | 301 |
| సీ. | తాపత్రయాభీలదావాగ్ని జల్లారు | |
| తే. | నట్టి నీ కేను వందనం బాచరింతు | 302 |
| వ. | అని యివ్విధంబున నవ్వృకోదరనందనుం డమందానందకందళితమంద | 303 |
| సీ. | మొదల శ్రీమదనంతమూర్తివై దీపించి | |
| | యిఁట రౌహిణేయప్రకటనామము వహించి | |
| తే. | నిత్యకరుణామయుండవె నిను గుఱించి | 304 |
| చ. | తెలుపఁగనేల వేఱె భవదీయశమక్షమమందు లోకని | 305 |
| గీ. | ప్రీతి నీరీతి వినుతించు భీమసూతి | 306 |
| మ. | దనుజాధీశ్వర నీమనోరథమె సిద్ధంబయ్యెగాదే! సుయో | 307 |
| చ. | మఱి నివు గోరినట్టు లభిమన్యున కిచ్చుట తెచ్చుకోలు చు | |
| | త్తెఱఁగున సంభవించె నిక దీర్పఁగ నేరితరంబు భావి ని | 308 |
| తే. | అన్న! యభిమన్యుఁ డెచ్చట నున్నవాఁడొ? | 309 |
| చ. | అని బలభద్రుఁ డాడెటి ప్రియాదరణోక్తుల నాదరించి య | 310 |
| చ. | కనుఁగొన మత్సహోదరుఁడుగా సురసంయమి తేటజేయ, నే | 311 |
| క. | అంతట విసుగక కౌరవ | 312 |
| క. | నీమేనల్లుఁ డతం డగు | 313 |
| తే. | సకలవిధబాధ్యులైన మీసముఖమునను | |
| | కడకు నూనియ నూవు లేకంబెకాని | 314 |
| క. | పంచాస్యభోగ్యవస్తువు | 315 |
| క. | నీమేనల్లుఁడు సుత భగి | 316 |
| మ. | భవదుత్సాహము మీఱఁ బౌరజనసద్బంధుప్రయుక్తంబు వై | 317 |
| తే. | తమ కనన్యుఁడు ఫల్గుణాత్మజుఁడు గాన | 318 |
| చ. | అని వినయంబునం దనుజుఁ డాడిన మాటల కచ్యుతాగ్రజుం | 319 |
| ఉ. | భీమతనూజు యీజగదభేద్యు సుయోధనుశ క్తి నీదుమా | |
| | త్రామతనూభవాత్మజు యథాశుభసత్కృతి నిందుఁ దోడితే | 320 |
| మ. | అని వీడ్కొల్పిన వందనం బిడి నిలింపారాతి కౌతూహలం | 321 |
| సీ. | శశిరేఖ నిటఁ బ్రవేశము జేసి తాదృశ | |
| తే. | నార్తి బలభద్రుఁ డాహరి నడుగుటయును | 322 |
| చ. | తెలతెలవాఱ తారకల దీప్తులు రాలె రథాంగకోటి నె | 323 |
| మ. | హిమభానుం డుదయంబునంది విధియయ్యె న్మున్ సువర్ణద్యుతి | 324 |
| క. | సతతము సుస్నేహాంచిత | 325 |
| చ. | గుఱుతుగ తమ్మిపూవనెడు కుందెనలో సుమనోరజంబనే | 326 |
| క. | సంతతదోషాకరుఁడు న | 327 |
| క. | రాజీవాక్షుఁడు బలుఁ డే | 328 |
ఆశ్వాసాంతము
| క. | లక్ష్మీపదలాక్షారస | 329 |
సుమగుళుచ్చబంధము
| | సారాచారా సౌరాధారా | (5-330) |
సుమగుళుచ్ఛబంధము—
| | సారాచారా! సౌరాధారా! | 330 |
| మాలిని. | కుమతకులవినాశా! కోటిసూర్యప్రకాశా! | 331 |
| మ. | ఇది శ్రీశేషధరోపమానసుషమేభేంద్రారిహృత్సర్వబో | 332 |
గద్య
ఇది శ్రీమచ్ఛేషధరాధర సౌధవీథీవిహరణ వేంకటరమణ
చక్షుర్విలక్షణాక్షీణకృపాకటాక్షవీక్షణాపరిలబ్ధలక్ష్యల
క్షణానవద్య విద్యావిలాస శ్రీనివాసగురు
చరణస్మరణాభ్యసనరసనావికాస నిస్తుల్య
కల్యాణసాకల్యమౌద్గల్యగోత్ర పవిత్ర
భావనాచార్యపుత్ర పర్వత్రయకైం
కర్యవిధాన వేంకటనృసింహాభి
ధానప్రణీతంబైన తాలాంక
నందినీపరిణయం బను
మహాప్రబంధంబునందు
పంచమాశ్వాసము.