ఆది పర్వము - అధ్యాయము - 112

వికీసోర్స్ నుండి
వ్యాస మహాభారతము (ఆది పర్వము - అధ్యాయము - 112)
వేద వ్యాసుడు


వ్యాస మహాభారతము
పర్వములు
1. ఆది పర్వము
2. సభా పర్వము
3. అరణ్య పర్వము
4. విరాట పర్వము
5. ఉద్యోగ పర్వము
6. భీష్మ పర్వము
7. ద్రోణ పర్వము
8. కర్ణ పర్వము
9. శల్య పర్వము
10. సౌప్తిక పర్వము
11. స్త్రీ పర్వము
12. శాంతి పర్వము
13. అనుశాసన పర్వము
14. అశ్వమేధ పర్వము
15. ఆశ్రమవాసిక పర్వము
16. మౌసల పర్వము
17. మహాప్రస్ధానిక పర్వము
18. స్వర్గారోహణ పర్వము

1 [వ]

ఏవమ ఉక్తా మహారాజ కున్తీ పాణ్డుమ అభాషత

కురూణామ ఋషభం వీరం తథా భూమిపతిం పతిమ

2 న మామ అర్హసి ధర్మజ్ఞ వక్తుమ ఏవం కదం చన

ధర్మపత్నీమ అభిరతాం తవయి రాజీవలొచన

3 తవమ ఏవ తు మహాబాహొ మయ్య అపత్యాని భారత

వీర వీర్యొపపన్నాని ధర్మతొ జనయిష్యసి

4 సవర్గం మనుజశార్థూల గచ్ఛేయం సహితా తవయా

అపత్యాయ చ మాం గచ్ఛ తవమ ఏవ కురునన్థన

5 న హయ అహం మనసాప్య అన్యం గచ్ఛేయం తవథృతే నరమ

తవత్తః పరతివిశిష్టశ చ కొ ఽనయొ ఽసతి భువి మానవః

6 ఇమాం చ తావథ ధర్మ్యాం తవం పౌరాణీం శృణు మే కదామ

పరిశ్రుతాం విశాలాక్ష కీర్తయిష్యామి యామ అహమ

7 వయుషితాశ్వ ఇతి ఖయాతొ బభూవ కిల పార్దివః

పురా పరమధర్మిష్ఠః పూరొర వంశవివర్ధనః

8 తస్మింశ చ యజమానే వై ధర్మాత్మని మహాత్మని

ఉపాగమంస తతొ థేవాః సేన్థ్రాః సహ మహర్షిభిః

9 అమాథ్యథ ఇన్థ్రః సొమేన థక్షిణాభిర థవిజాతయః

వయుషితాశ్వస్య రాజర్షేస తతొ యజ్ఞే మహాత్మనః

10 వయుషితాశ్వస తతొ రాజన్న అతి మర్త్యాన వయరొచత

సర్వభూతాన్య అతి యదా తపనః శిశిరాత్యయే

11 స విజిత్య గృహీత్వా చ నృపతీన రాజసత్తమః

పరాచ్యాన ఉథీచ్యాన మధ్యాంశ చ థక్షిణాత్యాన అకాలయత

12 అశ్వమేధే మహాయజ్ఞే వయుషితాశ్వః పరతాపవాన

బభూవ స హి రాజేన్థ్రొ థశనాగబలాన్వితః

13 అప్య అత్ర గాదాం గాయన్తి యే పురాణవిథొ జనాః

వయుషితాశ్వః సముథ్రాన్తాం విజిత్యేమాం వసుంధరామ

అపాలయత సర్వవర్ణాన పితా పుత్రాన ఇవౌరసాన

14 యజమానొ మహాయజ్ఞైర బరాహ్మణేభ్యొ థథౌ ధనమ

అనన్తరత్నాన్య ఆథాయ ఆజహార మహాక్రతూన

సుషావ చ బహూన సొమాన సొమసంస్దాస తతాన చ

15 ఆసీత కాక్షీవతీ చాస్య భార్యా పరమసంమతా

భథ్రా నామ మనుష్యేన్థ్ర రూపేణాసథృశీ భువి

16 కామయామ ఆసతుస తౌ తు పరస్పరమ ఇతి శరుతిః

స తస్యాం కామసంమత్తొ యక్ష్మాణం సమపథ్యత

17 తేనాచిరేణ కాలేన జగామాస్తమ ఇవాంశుమాన

తస్మిన పరేతే మనుష్యేన్థ్రే భార్యాస్య భృశథుఃఖితా

18 అపుత్రా పురుషవ్యాఘ్ర విలలాపేతి నః శరుతమ

భథ్రా పరమథుఃఖార్తా తన నిబొధ నరాధిప

19 నారీ పరమధర్మజ్ఞ సర్వా పుత్ర వినాకృతా

పతిం వినా జీవతి యా న సా జీవతి థుఃఖితా

20 పతిం వినా మృతం శరేయొ నార్యాః కషత్రియ పుంగవ

తవథ్గతిం గన్తుమ ఇచ్ఛామి పరసీథస్వ నయస్వ మామ

21 తవయా హీనా కషణమ అపి నాహం జీవితుమ ఉత్సహే

పరసాథం కురు మే రాజన్న ఇతస తూర్ణం నయస్వ మామ

22 పృష్ఠతొ ఽనుగమిష్యామి సమేషు విషమేషు చ

తవామ అహం నరశార్థూల గచ్ఛన్తమ అనివర్తినమ

23 ఛాయేవానపగా రాజన సతతం వశవర్తినీ

భవిష్యామి నరవ్యాఘ్ర నిత్యం పరియహితే రతా

24 అథ్య పరభృతి మాం రాజన కష్టా హృథయశొషణాః

ఆధయొ ఽభిభవిష్యన్తి తవథృతే పుష్కరేక్షణ

25 అభాగ్యయా మయా నూనం వియుక్తాః సహచారిణః

సంయొగా విప్రయుక్తా వా పూర్వథేహేషు పార్దివ

26 తథ ఇథం కర్మభిః పాపైః పూర్వథేహేషు సంచితమ

థుఃఖం మామ అనుసంప్రాప్తం రాజంస తవథ విప్రయొగజమ

27 అథ్య పరభృత్య అహం రాజన కుశ పరస్తరశాయినీ

భవిష్యామ్య అసుఖావిష్టా తవథ్థర్శనపరాయణా

28 థర్శయస్వ నరవ్యాఘ్ర సాధు మామ అసుఖాన్వితామ

థీనామ అనాదాం కృపణాం విలపన్తీం నరేశ్వర

29 ఏవం బహువిధం తస్యాం విలపన్త్యాం పునః పునః

తం శవం సంపరిష్వజ్య వాక కిలాన్తర్హితాబ్రవీత

30 ఉత్తిష్ఠ భథ్రే గచ్ఛ తవం థథానీహ వరం తవ

జనయిష్యామ్య అపత్యాని తవయ్య అహం చారుహాసిని

31 ఆత్మీయే చ వరారొహే శయనీయే చతుర్థశీమ

అష్టమీం వా ఋతుస్నాతా సంవిశేదా మయా సహ

32 ఏవమ ఉక్తా తు సా థేవీ తదా చక్రే పతివ్రతా

యదొక్తమ ఏవ తథ వాక్యం భథ్రా పుత్రార్దినీ తథా

33 సా తేన సుషువే థేవీ శవేన మనుజాధిప

తరీఞ శాల్వాంశ చతురొ మథ్రాన సుతాన భరతసత్తమ

34 తదా తవమ అపి మయ్య ఏవ మనసా భరతర్షభ

శక్తొ జనయితుం పుత్రాంస తపొయొగబలాన్వయాత