అరణ్య పర్వము - అధ్యాయము - 139
| ←ముందరి అధ్యాయము | వ్యాస మహాభారతము (అరణ్య పర్వము - అధ్యాయము - 139) వేద వ్యాసుడు |
తరువాతి అధ్యాయము→ |
| వ్యాస మహాభారతము | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||
1 [ల]
ఏతస్మిన్న ఏవ కాలే తు బృహథ్థ్యుమ్నొ మహీపతిః
సత్రమ ఆస్తే మహాభాగొ రైభ్య యాజ్యః పరతాపవాన
2 తేన రైభ్యస్య వై పుత్రావ అర్వావసు పరావసూ
వృతౌ సహాయౌ సత్రార్దే బృహథ్థ్యుమ్నేన ధీమతా
3 తత్ర తౌ సమనుజ్ఞాతౌ పిత్రా కౌన్తేయ జగ్మతుః
ఆశ్రమే తవ అభవథ రైభ్యొ భార్యా చైవ పరావసొః
4 అదావలొకకొ ఽగచ్ఛథ గృహాన ఏకః పరావసుః
కృష్ణాజినేన సంవీతం థథర్శ పితరం వనే
5 జఘన్యరాత్రే నిథ్రాన్ధః సావశేషే తమస్య అపి
చరన్తం గహనే ఽరణ్యే మేనే స పితరం మృగమ
6 మృగం తు మన్యమానేన పితా వై తేన హింసితః
అకామయానేన తథా శరీరత్రాణమ ఇచ్ఛతా
7 స తస్య పరేతకార్యాణి కృత్వా సర్వాణి భారత
పునర ఆగమ్య తత సత్రమ అబ్రవీథ భరాతరం వచః
8 ఇథం కర్మ న శక్తస తవం వొఢుమ ఏకః కదం చన
మయా తు హింసితస తాతొ మన్యమానేన తం మృగమ
9 సొ ఽసమథర్దే వరతం సాధు చర తవం బరహ్మ హింసనమ
సమర్దొ హయ అహమ ఏకాకీ కర్మ కర్తుమ ఇథం మునే
10 [అర్వా]
కరొతు వై భవాన సత్రం బృహథ్థ్యుమ్నస్య ధీమతః
బరహ్మహత్యాం చరిష్యే ఽహం తవథర్దం నియతేన్థ్రియః
11 [ల]
స తస్యా బరహ్మహత్యాయాః పారం గత్వా యుధిష్ఠిర
అర్వావసుస తథా సత్రమ ఆజగామ పునర మునిః
12 తతః పరావసుర థృష్ట్వా భరాతరం సముపస్దితమ
బృహథ్థ్యుమ్నమ ఉవాచేథం వచనం పరిషథ్గతమ
13 ఏష తే బరహ్మహా యజ్ఞం మా థరష్టుం పరవిశేథ ఇతి
బరహ్మహా పరేక్షితేనాపి పీడయేత తవాం న సంశయః
14 పరేష్యైర ఉత్సార్యమాణస తు రాజన్న అర్వావసుస తథా
న మయా బరహ్మహత్యేయం కృతేత్య ఆహ పునః పునః
15 ఉచ్యమానొ ఽసకృత పరేష్యైర బరహ్మ హన్న ఇతి భారత
నైవ స పరతిజానాతి బరహ్మహత్యాం సవయం కృతామ
మమ భరాత్రా కృతమ ఇథం మయా తు పరిరక్షితమ
16 పరీతాస తస్యాభవన థేవాః కర్మణార్వావసొర నృప
తం తే పరవరయామ ఆసుర నిరాసుశ చ పరావసుమ
17 తతొ థేవా వరం తస్మై థథుర అగ్నిపురొగమాః
స చాపి వరయామ ఆస పితుర ఉత్దానమ ఆత్మనః
18 అనాగస్త్వం తదా భరాతుః పితుశ చాస్మరణం వధే
భరథ్వాజస్య చొత్దానం యవక్రీతస్య చొభయొః
19 తతః పరాథుర్బభూవుస తే సర్వ ఏవ యుధిష్ఠిర
అదాబ్రవీథ యవక్రీతొ థేవాన అగ్నిపురొగమాన
20 సమధీతం మయా బరహ్మ వరతాని చరితాని చ
కదం ను రైభ్యః శక్తొ మామ అధీయానం తపొ వినమ
తదాయుక్తేన విధినా నిహన్తుమ అమరొత్తమాః
21 [థేవాహ]
మైవం కృదా యవక్రీత యదా వథసి వై మునే
ఋతే గురుమ అధీతా హి సుఖం వేథాస తవయా పురా
22 అనేన తు గురూన థుఃఖాత తొషయిత్వా సవకర్మణా
కాలేన మహతా కలేశాథ బరహ్మాధిగతమ ఉత్తమమ
23 [ల]
యవక్రీతమ అదొక్త్వైవం థేవాః సాగ్నిపురొగమాః
సంజీవయిత్వా తాన సర్వాన పునర జగ్ముస తరివిష్టపమ
24 ఆశ్రమస తస్య పుణ్యొ ఽయం సథా పుష్పఫలథ్రుమః
అత్రొష్య రాజశార్థూల సర్వపాపైః పరమొక్ష్యసే