మూడు భేదంబులు గలదియగును. ఎట్లనిన; - సంస్కృత భారతమును తెనిఁగించిన నారు. వ్యాకరణములు సమ ప్రాకృతసమము, సంస్కృతభవ ప్రాకృత యంగఁ గనఁబడని లక్షణంబు లందుఁ బెక్కులు సమము, ప్రాకృత దేశ్యసమము ; సంస్కృతసమ | గానఁబడుటండేసి యది ముఖ్య లక్యుమగుటయేగాక శౌర సేన సమము, సంస్కృతభవ శౌర సేన సమము , లక్షణము గాను బరిగ్ర హీంపఁబడుచున్నది. అందు, శౌరసేన దేశ్య సనుము; సంస్కృతసమ మాగధసమ నన్న యభట్టారకుఁడు అను ప్రాథమిక ము, సంస్కృతభవ మాగధ సమము, మాగధదేశ్య | కవి గాజరాజన రేంద్రుఁడు రాజ్య మేలు కాలంబున సమయి; సంస్కృతసమ పైశాచ సనుము, సంస్కృ | రాజమహేంద్రపు ముసుగు సర్వజన స్తుత్య ముగ తభన పైశాచసమము, పైశాచ దేశ్య సమము; సం | భారతమునం కొంతకొజంతగా మొదటి స్కృతసమ చూళికా పైశాచసమము, సంస్కృత | పర్వములను తెనిఁగించి నన్నయభట్టారకుండనియు, భవ చూళికా పైశాచసమము, చూళికా పైశాచ | సంస్కృతమును దార్యాశృతశ్లోకములతో నా దేశ్య సమము; సంస్కృశ సరూప భ్రంశ సమము, ధ్రశబ్దచింతామణి గును నొక తెనుఁగు వ్యాకరణ సంస్కృతభనాపభ్రంశ సమము, అపభ్రంశ దేశ్య స మును వ్రాసి శబ్దశాసనుండనియు బిరుదః సహించేను. మము అనీ, తద్భవమును సంస్కృతభవము, ప్రొక్క ఆంధ్ర శబ్దచింతామణికి ప్రక్రి యా కొముగి యని తభ పమని ద్వివిధము. సంస్కృతభవము.-చందురు. సొమాంతరము . దీనిని ఇన్ని యభట్టు రచించెఁగా పున డు, తామరలోనగునది. ప్రాకృతభవము. - వెన్ను నిది ఇన్నయభట్టీయము శబ్దళా సనీయము అను పేళం డు. లచ్చిలోనగునది. ప్రాకృతభవము ప్రాకృత | బ్రస్తరిల్లుచున్న : ఈ యాంధ్ర శబ్దచింతామణీకి సమమువలె పదునెనిమిది భేదంబులు గలదియగు, బాలసరస్వతియను పండితుఁడు టీకయొకటి ప్రొ ప్రాకృత సమంబులుసు సంస్కృత ప్రాకృతభనం | సెను. అది బాలసరి స్వతీయమను పేరం బరఁగెడును . బులునగు పదములను తద్వి శేషంబులతోడ స ప్రపం | తరువాత నాసు దేవుఁడను పండితుఁడు దానికి వృత్తి చముగ వైకృత దీపికయ:దుఁ దెలియనగు. దేశ్యము | యొకటి వ్రాసెను. దానిని వాసు దేవవృత్తియందురు. ఆంధ్రదేశ్యము, అన్య దేశ్యమని ద్వివిధము. ఆంధ్ర | తదనంతరము. అప్పకవి దానిం 'దెనింగించెను. దేశ్యము, – తల్లి, తండ్రి లోనగునది. అన్యదేశ్యము. - దుష్పకవీయమను పేర సెప్పుచున్నది. ఇటీవల గ్రామ్యము నింద్య గా ఆ హిబలపతి పండితుఁడును, నృసింహపండితుఁ మ్యము, అనింద్య గ్రామ్యమని ద్వివిధము. సంధ్య డును వికీవిగా దానికి వ్యాఖ్యాసములు వ్రాసిరి. అవి గ్రామ్యము లక్షణ విరుద్ధమయిన పామరజన స్యస క్రమంబుగ ఆహూబలసతిపండితీయము, నృసింహ హారము - వస్తాడు, తెస్తాఁడులోనగునది. అనింద్య | పుడితీయము అను నామంబులం బ్రసిద్ధి చెందియం గ్రామ్యము లకు, ఇవిరుద్ధమయిన పండితజన గ్యాపహా | న్నవి. ఆూజలు తిపండితునకు అభినవనన్నయ రము, — కఱకంఠుఁడు, జీ: గజ్జలో గునది. లతుణము భట్టు అనియు, తీవ్రంథమునకుఁ గవిశిరోభూషణ లక్ష్యానుసారిగా నుండ లక్షణ విరుద్ధమగు లక్ష్మ్యము , సునియు నామాంతరములు గలవు. నుతీయు ఇన్నయ నింద్యమనుట యెట్లని శంకింపఁబని లేదు. లక్ష్య భట్టు తెనుఁగు పద్యములతో వొక ఛందస్సును వ్రాసి ములు పండితజన వ్యనిహారములు గాని పామరజున తెలియఁబడుచున్న ది. ఇట్లు నన్న - భట్టారకుని వ్యవహారములు కావు. ఎక్కడ నే నొక్కచో నసా | కాలము మొద లీ తెనుఁ గభినృద్ధికి వచ్చుటండేసి ధారణలకుణ విరుద్ధంబగు పండితేజనవ్యవహారంబు ప్ర | తిక్కనాదులను వారికీ "వెనుకటి కవులందఱు నాత యోగరూఢంబై యనింద్యంబగు. నినే యాదికవిగా స్తుతించుచువచ్చెదరు. అయిన 10, ఈ భాష ప్రయోగ మే శరణము గాఁగ | నింతమా , శ్రీము చేతనే యూతనికిము: దుగాని యతని ఆ ప్రయోగంబుల కెల్లఁ గవి, త్రయము సొరి | కాలమందుఁగాని యిలే! కవులును నితగ గ్రంథము సమ్మతి యుండవలయును, వారు నన్న యభట్టు, తిక్క లను లేవనఁగూడదు. నన్న యభట్టారకుఁడే “టాది నసొమయాజి, ఎజ్జా ప్రెగ్గడ అను వీరు మువ్వురు. విభక్తాని ర్నే త్యే కే 'నామస్త్ర ణేడు జిత్య న్యే, డుజతా వీరిప్పు డాంధ్రలక్ష్యముల కెల్ల ముఖ్యము గానుండు తునప్లుతప్యాట్సమ్బుద్ధావిత్యు తాంవిద్యు కేచిత్ , కవి తావి, మోవిలోనగునది. లంది.
