210
శ్రీనివాసవిలాససేవధి
తపములన్ పయిరులఁ దగుపంట యనఁగఁ
జపలత మునుల పై ఁ జల్లు మిం చనఁగ
నలువను గొలువగా నలువొంది యచట820
నలరుచు నిలుచున్న యా కన్నెఁ గాంచి
చదువులు మఱచి ప్రసంగముల్ విడిచి
మది విభ్రమముఁ జెంది మరుకాకఁ గంది
పారవశ్యముఁ బూని బలు నాన మాని
వైరాగ్యముదొలంగి వగలఁ గలంగి
యేనాఁడుఁ గాన మీ యింతి యెవ్వతయొ
దీని రూపవిలాసదీప్తు లయ్యారె
దీనిఁ గూడినఁ జాలదే తపఃఫలము
దీనిఁ గౌగిటఁ జేర్చితే భాగ్యఫలము
కాదె యంచుఁ దలంచి కడు బాళిమించి830
మోద మొప్పఁగఁ గాంచి మొక మున్నమించి
శిరములు గదలించి చెలఁగి నుతించి
మరుని మాయలఁ జిక్కి, మమతచే సొక్కి,
యాసఁ గన్గొనుచుండ నందఱి కనుల
నా సభ వికచపద్మాకరం బయ్యె
కమలజు నన్ను నా గౌతముఁదక్క
యమిచంద్రులను సురేంద్రాదుల నెల్ల
మోహింపఁజేసె నమ్ముదిత చూపులనె
హా! హ ! యే మనవచ్చు నంగజు గచ్చు
నావుడు గౌరి వేనగవు విస్మయము840
భావంబునఁ దలిర్పఁ బ్రాణేశుఁ జూచి
యటమీఁద నే మయ్యె నని యడుగుటయు
