పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/374

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


క.

సేమమున నున్నవాఁ డని, యామానిని పల్క నుద్యదమృతోపమ మై
యామాట చెవులు సోకిన, నామోదము నొందుచుండె నవనిజ యంతన్.

493


క.

తరుచరవరుఁ డప్పుడు భీ, కరశిఖి భస్మంబు గాఁగఁ గాలినలంకా
పుర మెల్లఁ గలయఁ జూచుచు, ధరణీసుత నాత్మఁ దలఁచి తల్లడపడుచున్.

494


క.

కోపమున నకట యీలం, కాపుర మంతయు మగ్నిఁ గాల్చితిఁ బురిలో
భూపుత్రి యునికి దలఁపక, కాపేయము సేసి స్వామిఘాతుఁడ నైతిన్.

495


క.

కోపులు గురువధ కోడరు, కోపులు పరనింద సేయఁ గొంకరు కోపం
బాపదల కెల్ల మూలము, కోపము పాపంబుపొత్తు కోపానలమున్.

496


క.

విపులక్షమాజలంబుల, నుపశమ మొందింతు రార్యు లుత్తమబుద్ధిన్
వ్యపగతమతి నై నే నీ, విపరీతక్రమముఁ జేసి వెంగలి నైతిన్.

497


ఉ.

భీమము గాఁగ నెల్లెడలఁ బేర్చినయాఘనవహ్నికీలలన్
భూమితనూజ కే మెడరు పుట్టెనొ యింక నృపాలుపాలి కే
నే మని పోదు భానుజున కే మని చెప్పుదుఁ జావు దక్క నొం
డేమియు లేదు నాకు మనుజేంద్రమనోరథకార్యఘాతికిన్.

498


వ.

అనుచుఁ గొంతవడి చింతాక్రాంతుం డై మగుడఁ తెలివి నొంది.

499


క.

భూసుతకు రామవిభునకు, దాసుఁడ నగునాదుమేను దరికొని శిఖలన్
గాసిల్లఁగ మును గాల్పం, డాసతి జగదంబ నేల యనలుఁడు గాల్చున్.

500


చ.

అదియును గాక జానకిసమగ్రసతీత్వతపఃప్రభావసం
పద రఘురాముపుణ్యగుణపావనశీలపరాక్రమంబులం
గదియఁగ నెట్లు వచ్చు విభుకామిని నగ్నికి నాఁగ నంతలో
ముద మొదవంగ నింగి నట ముందట నేఁగెడు సిద్ధచారణుల్.

501


చ.

అనిలతనూజునంత సముదగ్రబలుండు గలండె సర్వభూ
జనములు మెచ్చ భీకరనిశాచరకోటులఁ ద్రుంచి వైచి య
త్యనుపమశక్తి లంకఁ గలయంతయుఁ గాల్చె నొకండ సీతమై
యనలము సోఁక దించుకయు నాసతిభాగ్యవిశేష మెట్టిదో.

502


క.

అనుడుం బావని యెంతయు, మనమున సంతోష మంది మఱి నే విభుమ
న్నన గంటి ననుచు నే చని, జనకజపాదముల కెరఁగి సమ్మతి నిలువన్.

503


క.

వైదేహి చిత్తమునఁ గడు, మోదించుచు విభునిమీఁది మోహంబున నా
భూదయితుప్రియునిఁ బావని, నాదటఁ బలుమాఱుఁ జూచి యనురాగమునన్.

504


క.

అనిలుఁడు గరుడుఁడు నీవును, వననిధి దాఁటంగఁ జాలువారలు వేగం
బునఁ గడిమి నీవు దక్కఁగ, ననిమిషరిపుపురముఁ గాల్ప నన్యులవశమే.

505


క.

భూమీశునిపోరామికి, నీమెయిఁ దక్కొరులు గలరె నీయురుబంధ
స్తోమము నేగతిఁ బాసితి, సేమము నొందితె మహాగ్నిఁ జిక్కక యనఘా.

506