| క. |
కడుఁ గ్రూరనిశాటుల నే, వడువున నిర్జించి యిటకు వచ్చితి నా కీ
యడ లుడుపఁగ నిం కేగతిఁ, గడిది సముద్రంబు నీవు గడచెదు కడిమిన్.
| 507
|
| క. |
నీయున్నయంతదడవును, బాయనిదుఃఖముల నెల్లఁ బాసితి నింకన్
వాయుసుత నీవు వోయిన, నాయతదుఃఖములు నాకు నయ్యెడిఁ దండ్రీ.
| 508
|
| క. |
నేఁ డుండి యెల్లి పోదఁట, పోఁడిగ నొకచోట దప్పి పో నుండు తగన్
నేఁ డైన శోకవహ్నిన్, మాఁడక యుండెద సహించి మారుతపుత్రా.
| 509
|
| క. |
అనవుడుఁ దల్లీ వగవకు, ఘనతరసైన్యములతోడఁ గపిపతి సుగ్రీ
వుని రామలక్ష్మణుల వే, కొనివచ్చెద నిటకు నీదుకోరిక లారన్.
| 510
|
| వ. |
వచ్చి యవ్వీరవరుండు కింక నీలంకపై విడిసి యుద్దండకోదండపాండిత్య మమర.
| 511
|
| ఉ. |
మండితవిస్ఫులింగవిషమజ్వలితానలకీల లబ్జగ
ర్భాండము నిండ రామవసుధాధిపుఁ డేసెడు వజ్రసాధనా
ఖండితపంక్తికంఠఘనకంఠపురాంతకశైలచాలనో
ద్దండబలప్రచండభుజదండవిఖండనచండకాండముల్.
| 512
|
| వ. |
ఇ ట్లేసి యవక్రవిక్రమంబున.
| 513
|
| ఉ. |
రావణుఁ ద్రుంచి లోకములు ప్రస్తుతి సేయఁగ ని న్నయోధ్యకున్
భూవరపుంగవుండు గొనిపోయి మనోరథభోగసౌఖ్యముల్
వావిరిఁ బొందుచున్ నృపతివంద్యపదాబ్జము లొప్ప సర్వధా
త్రీవలయంబు నేలెడి మదిం దలఁ కొందకు మింకఁ బోయెదన్.
| 514
|
| వ. |
[1]అని కందలితహృదయారవిందుండై పవననందనుండు దశస్యందవనందనసుందర
పదారవిందంబుల కందంద వందనంబులు సేసి యద్దేవి వీడ్కోని గమనోన్ముఖుం
డగుచు సాలతాలహింతాలతమాలనీలోపవనంబుల బహులమంజులమంజరీరం
జితలతాకుంజపుంజంబుల నాభీలసింహశార్దూలశుండాలస్థూలకోలవృకప్రముఖ
మృగంబులు నానామునియక్షగంధర్వసిద్ధవిద్యాధరకిన్నరోరగసేవితకందరంబుల
విచిత్రవర్ణంబులఁ జెలఁగునొక్కశైలం బెక్కి యుత్తరాభిముఖుం డై.
| 515
|
హనుమంతుఁడు మరలి సముద్రంబు దాఁటివచ్చుట
| మహాస్రగ్ధర. |
కనియెం గీశేశుఁ డంతన్ గగనగతతరంగచ్ఛటోత్సేధిశశ్వ
ద్ఘనవేలాభీలకూలంకషమకరముఖగ్రాహసంబాధిభూరి
ధ్వనిసంరంభప్రబోధిన్ వరమణినికరవ్యాప్తసర్వాపగాత
త్యనురోధిన్ బాడబోష్ణాతతచటులశిఖాంతర్నిరోధిం బయోధిన్.
| 516
|
| సీ. |
బిట్టూని కుప్పించుపృథుపాదములవడి, శేషాహిఫణములు సెదరి పాఱ
వివులోరుజవమున విఱిగి తో నెగసిన, తరులు తారకముల విరియ నడువ
|
|
- ↑ ‘అనుచుం బ్రణమిల్లి యద్దేవి వీడ్కొని గమనోన్ముఖుం డగుచుఁ బవవజుండు సాలతాల' వ్రా. ప్ర.
