పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/359

⁠

ననములు జేవుఱింపఁగ ఘనభ్రుకుటిస్ఫుటకోపదీప్తుఁ డై కనదురువిస్ఫులింగములు కన్నుల రాలఁగ [1]నౌడు దీటికొం చెనుబదివేలరక్కసుల నెక్కుడుశౌర్యము గల్గువారలన్.

⁠ 344

వ.⁠

పనిచిన వారు నాటోపంబున శూలముద్గరతోమరపరిఘగదాముసలభిండివాలచ క్రాదిసాధనంబులు కీలాభీలంబులుగా నడచి ముందట హనుమంతుం గనుంగొని.

⁠ 345

క.⁠

మిడుతలు దావానలమునఁ, బడ వడిఁ బఱతెంచుకరణిఁ బైపైఁ దనపైఁ బుడమి వడఁక మేఘంబులు, సుడివడఁ గైదువులు ద్రిప్పుచుం బఱతేరన్.

⁠ 346

శా.⁠

కాలవ్యాళకరాళవాల మొగిఁ జుక్కల్ రాల నభ్రావలుల్ దూలం ద్రిప్పుచు లోకభీకరతరస్థూలాత్ముఁ డై యుద్ధలీ లాలోలాగ్రహవృత్తి నార్చెఁ బెలుచన్ లంకాగుహాగేహది క్కూలానేకపకర్ణకోటరజగద్ఘూర్ణప్రఘూర్ణంబుగన్.

⁠ 347

క.⁠

బెగడిరి రక్కసు లప్పుడు, ఖగములు సుడివడుచుఁ బడియెఁ గర్ణపుటంబుల్ పగులం దారలు రాలెను, దిగిభంబులు పోలి వ్రాలె దిక్కులు వ్రీలెన్.

⁠ 348

వ.⁠

ఇ ట్లద్భుతంబుగా నార్చి యి ట్లనియె.

⁠ 349

ఉ.⁠

రాముఁడు లక్ష్మణుండుఁ గపిరాజును బంపఁగ వచ్చినాఁడ నే రామునిదూత మారుతి నరాతికులఘ్నుఁడ మీర లెంత సం గ్రామములోన నా కెదిరి రావణకోటులు వచ్చినన్ శిలా భూమిజవృష్టి ముంచి పొరివుచ్చి బలోద్ధతిఁ బేర్చి వెండియున్.

⁠ 350

క⁠

సురవైరిపురము గాలిచి, యరుదందుచు యాతుధాను లందఱుఁ జూడన్ ధరణిజకు మ్రొక్కి పోయెద, శరనిధి లంఘించి రామచంద్రునికడకున్.

⁠ 351

క.⁠

అనిన విని యతనిపరుష, ధ్వనికి బెగడుచును యాతుధానులు సంధ్యా ఘననిభు మారుతిఁ గనుఁగొని, ఘనసాధనకీల లడరఁ గవిసిరి కడిమిన్.

⁠ 352

క.⁠

వారిం గని హనుమంతుఁడు, తోరణనిక్షిప్తమైన దుర్భరభార క్రూరాయనపరిఘము గొని, ఘోరనిశాచరబలంబుఁ గూలఁగ మోఁదెన్.

⁠ 353

వ.⁠

ఇ ట్లవక్రవిక్రమంబు సలిపి గరుడహస్తగృహీతం బైనపన్నగంబుకరణిఁ దన కేలఁ బరిఘంబు గ్రాల గముల కెగయుచు గగనప్రచారుం డై యుండఁ గొందఱు బెగ్గలం బంది చూడఁ గొండఱు నింగికి లంఘించి శూలముద్గరప్రాసపరశ్వధం బుల వ్రేయుచుఁ బొడుచుచుం దన్నుఁ బరివేష్టింపం గనలి యింద్రుం డసురుల వజ్రప్రహితులం జేయుభంగి నారాక్షసులఁ బరిఘంబుపాలు సేసి విజృంభించి యి ట్లనియె.

⁠ 354

ఉ.⁠

ఎక్కుడుచేవ గల్గినయనేకవలీముఖు లోలిఁ గొల్వఁగా నిక్కడి కుగ్ర్రసేనఁ గొని యేపున భానుసుతుండు వచ్చు నిం

⁠

1. నౌండ్లు దీటికొo