| |
కెక్కడిలంక మీకుఁ గల దెక్కడ రావణుఁ డుండువాఁడు మీ
రెక్కడివార లిందఱకు నేర్పడఁ గాలము చేరె నావుడున్.
| 355
|
ఆంజనేయుఁడు జంబుమాలిని మంత్రిసుతసప్తకంబుం జంపుట
| వ. |
కొందఱు దిగ్భ్రమ నొకరొకరికిం జెప్పక దిక్కులకుఁ బాఱిరి కొండఱు బెగ్గలం
బునం గొందలపడుచుఁ జేష్టలు దక్కి కూర్చుండి కనుంగొనుచుండిరి కొండ ఱుర
వడి మేనులు చెమర్పఁ దలలు వీడం బాఱి రావణున కత్తెఱం గెఱింగింపం గోపం
బున బొమలు గీలించుచుఁ బ్రహస్తపుత్రుం డైనజంబుమాలిం జూచి నీవు
వోయి వనచరునిం బరిమార్చి రమ్మని నియోగించిన.
| 356
|
| ఉ. |
మండితకుండలుండును సమంచితవాసవచాపతుల్యకో
దండుఁడు రక్తమాల్యపరిధానధరుండును భూరిఘోరదం
ష్ట్రుండు ఖరప్రదీప్తరథుఁడుం బటురోషనిరీక్షణుండు ను
ద్దండరణప్రచండభుజదండశరుండును నై బలోద్ధతిన్.
| 357
|
| క. |
దిక్కరిశుండాదండస, దృక్కోదండగుణటంకృతిధ్వానంబుల్
ధిక్కృతవనధిధ్వను లై, దిక్కులఁ బిక్కటిలి చెలఁగఁ దెంపున నడిచెన్.
| 358
|
| వ. |
ఇ ట్లరుగుదెంచి శరాసారఘోరంబుగా సమీరకుమారుపైఁ గవిసి.
| 359
|
| క. |
వదన మొకయర్ధచంద్ర, ప్రదరంబున నొంచి శిరము పటుతరకర్ణిన్
విదళించి రెండుబాహులు, పదినారాచముల నేసెఁ బవమానసుతున్.
| 360
|
| క. |
ఉరుతరశరహతి నప్పుడు, తరుచరవీరునిమొగంబు తామ్రం బై వా
సరకరకరవిద్ధం బగు, శరదరవిందంబుపగిదిఁ జాలఁగ నొప్పెన్.
| 361
|
| క. |
కనలుచు హనుమంతుం డొక, ఘనశిల వడిఁ బెఱికి వైచెఁ గ్రవ్యాదుని వై
చిన నారక్కసుఁ డాశిల, సునిశితవిశిఖదశకమునఁ జూర్ణము సేసెన్.
| 362
|
| క. |
ఆలోఁ గ్రమ్మఱ నొకఘన, సాలము కపివరుఁడు ఫెఱికి జవమున వైవన్
లీల నిశాటుఁడు దానిన్, నాలుగుబాణములఁ ద్రుంచి నగచరవీరున్.
| 363
|
| క. |
శిర మొకశరమున వక్షోం, తర మిషుదశకమున భుజము దాఁకన్ శితని
ష్ఠురబాణపంచకంబున, నురవడి వాఁ డేసె విక్రమోద్ధతి మెఱయన్.
| 364
|
| మ. |
భ్రుకుటిప్రస్ఫుటకోపనుం డగుచు నాస్ఫోటించి నక్తంచర
ప్రకరం బాతతభీతిఁ బాఱ వడి నభ్రవ్రాతముల్ దూల నం
తకుభంగిం బరిఘంబు ద్రిప్పి యరుదందన్ వ్రేసెఁ గ్రవ్యాదుమ
స్తకబాహార్గళజానుకార్ముకరథాశ్వశ్రేణి చూర్ణంబుగన్.
| 365
|
| వ. |
ఇట్లు మహోగ్రంబుగా వైచి సకలరాక్షసుల నతిక్రమించి మారుతి తోరణ
స్తంభంబు చేరె సమరవిముఖు లైనవారలచేత జంబుమాలిపాటు విని రావణుం
డు రోషావిష్టుం డగుచు మరుత్సూనుమీఁదికి మంత్రిసుతసప్తకంబుం బనిచిన.
| 366
|
| చ. |
అనలసమానతేజులు మహాహవశూరులుఁ గేతనోల్లస
|
|
