సీత హనుమంతునికి శిరోమణి యానవాలిచ్చుట
| క. |
చనఁ దనకొంగున ముడిచిన, సునిశితరుచి గలయనర్ఘచూడామణి యి
చ్చిన మ్రొక్కుచు నారత్నము, ననురక్తిం బుచ్చుకొని ధరాత్మజ కెలమిన్.
| 324
|
| వ. |
ప్రదక్షిణపూర్వకంబుగా దండప్రణామం బాచరించి లేచి శిరంబునం జేతులు
మొగిడ్చి యభివందనంబు సేసి దశస్యందననందనపదారవిందంబులు దనడెందం
బున నిడికొని పవననందనుండు ప్రయాణోన్ముఖుం డగుటయు నవలోకించి యద్దేవి
యిట్లనియె.
| 325
|
| క. |
రాముని కట నామ్రొక్కు గఁ, బ్రేమంబున నీవు మ్రొక్కు భీమనిశాటీ
స్తోమమ్ముచేత నాపడు, బాములు సకలంబుఁ జెప్పు బాగుగ మఱియున్.
| 326
|
| క. |
తనసతి ఖలుఁ డొకఁ డుద్దతిఁ, గొనిపోయిన నూరకునికి గుణమే పతికిన్
వినఁగ నపకీర్తి గాదే, జను లాడరె ధర్మ మగునె క్షాత్రము వలదే.
| 327
|
| క. |
జననిగతి నన్నుఁ జూచును, జనకునిచందమున రామచంద్రునిఁ జూచున్
జననీజనకులపంపునఁ, బెనుఁగానల మమ్ముఁ గొల్చి ప్రీతిన్ వచ్చెన్.
| 329
|
| వ. |
అట్టినాముద్దుమఱందితోడం గుశలం బడిగితి నని మఱియు నగ్గుణనిధితో
ని ట్లనుము.
| 330
|
| క. |
కూడని పరుసంబులు దను, నాడినయాఫలము గంటి నను మింకను నా
కీడు డలంపకు మను మీ, కాడిక రాకుండ మెలఁగు మను కృప పుట్టన్.
| 331
|
| వ. |
రామలక్ష్మణసుగ్రీవాదులఁ గుశలం బడిగితి నను మింక నేచందంబున నైన నొక్క
మాసంబుదాఁకఁ బ్రాణంబులు చిక్కంబట్టి యుండెద నను మెల్లతెఱంగులుఁ
జెప్పితి నివ్విధంబు లన్నియుం జెప్పు వేవేగ సకలసైన్యంబులతోడ రామదేవునిం
దోడి తెమ్ము కపికులచంద్రా నీ విట రాకకుం బ్రమోదంబు నొందితి గుణనిధివైన
నీ వటఁ బోకకు భేదం బగుచున్నయది యనుచు బాష్పాకులలోచనయును దీన
వదనయు నై యున్న జానకి నూరార్చి పవమానసూనుండు పునఃపునఃప్రణామం
బులు సేసి వీడ్కొని యటఁ జనిచని మనంబున నూరక పోనేల కొంతపౌరు
షంబు సూపెదం గాక యనుచు విక్రమక్రమోత్సాహం బెసంగ నవ్వనంబు
నకుం గవిసి.
| 332
|
హనుమంతుఁ డశోకవనభంగంబు చేయుట
| చ. |
ఫలములు డుల్లిపోఁ జఱిచి పర్ణము లన్నియుఁ ద్రుంచి వైచి కొ
మ్మలు నుఱుమాడి కుంజము లమందగతిన్ వెసఁ ద్రెంచి పాదపం
బుల వెస వేళ్లతోఁ బెఱికి పువ్వులు రాలిచి డొల్లఁ దాఁచి పెం
దలిరులు నేలఁ గూలఁగ లతావితతుల్ విదలించి వెండియున్.
| 333
|
| వ. |
ప్రలయకాలాభీలవాతూలంబులీల వృక్షంబులు విఱుగఁ దాఁచుచు శుంభత్సం
|
|
