పుట:పద్మపురాణము (మడికి సింగన).pdf/278

246

పద్మపురాణము

తే.⁠

[1]ఇట్టి యుత్పాతముల మన కెల్లయెడల నుడుప నారాయణుఁడె కాక యొక్కరుండు గలఁడె యటుగాన దుగ్ధాబ్ధినిలయుఁడైన యతని నర్చింత మచ్చటి కరిగి మనము.

⁠ 98

క.⁠

అతఁడు ప్రసన్నుం డగుటయు నతిశయముగ జగము తొంటి యట్టుల సౌఖ్య స్థితి నుండు నట్లు గావున మతి నిది నిశ్చయము రండు మన కందఱకున్.

⁠ 99

వ.⁠

అని విచారించి బ్రహ్మయు నింద్రాదిదేవతలును భృగుభరద్వా జాదిమహామునులును యక్షకిన్నరగంధర్వపన్నగాదులును దేవయోనులును వసురుద్రాదిత్యులును జనుదెంచి సకలసౌభాగ్య రమ్యంబగు నమృతపయోధి యుత్తరతటంబున నందఱు నయ్యై విధంబులం బురుషసూక్తవిధానంబుల నర్చించి యష్టాక్షర మంత్రజపంబులను నానావిధస్తోత్రంబుల ననన్యచిత్తులై నారా యణదేవు ననవరతంబునుం గొలుచుచుండ నద్దేవతల ముందట.

⁠ 100

సీ.⁠

శ్రీవత్సకౌస్తుభచిహ్నితోరస్స్థలుం         డతులితపుండరీకాయతాక్షుఁ డిందీవరశ్యామసుందరగాత్రుండు         హాటకరుచిరపీతాంబరుండు కనకకుండలకాంతిగండస్థలుండును        నురురత్నఘనకిరీటోజ్జ్వలుండు సురుచిరకటకనూపురహారభూషితుం        డనుపమరూపయౌవనవిలాసుఁ

⁠

1. ఇట్టి యుత్పాతమణగంగ నేది మనకు, దిక్కు నారాయణుడ కాక యొక్కరుండు (మ-హై)