పుట:పద్మపురాణము (మడికి సింగన).pdf/261

ఉత్తరఖండము-షష్ఠాశ్వాసము

229

⁠

విభూషణదివ్యమాల్యాంబరానులేపనవిరాజమానులును విష్ణు ప్రతిమానరూపులగు దివ్యపురుషులును గలిగి విలసిల్లు నందు.

⁠ 27

సీ.⁠

పొంది క్రమ్మఱి రాక భోగసంపన్నులై        హరిమ్రోలఁ [1]బాడుచు నాడువారు విష్ణుసన్నిధి నిల్చి వెలయు నవ్విభునట్ల        నిత్యసౌఖ్యంబుల నెగడువారు స్వర్గవైభవములు సరుకుగాఁ గొనకయు        నవ్యయానందంబు లందువారు కర్మబంధంబులఁ గడతేర్చి [2]గోవింద        భక్తినిత్యాత్ములై పరఁగువారు

⁠

ఆ.⁠

గలిగి సకలలోకఫలభోగనిలయమై యజభవామరులకు నందరాక శ్రీవిహారలీలఁ జెన్నొంది మిన్నందు ధన్యసౌఖ్యకరము తత్పురంబు.

⁠ 28

వ.⁠

తన్మధ్యప్రదేశంబున సూర్యకోటిప్రకాశంబై వివిధమణిస్తంభం బులు గలిగి చెలువొందు దివ్యవిమానంబు నందు నాధారశక్తి యుక్తంబగు హిరణ్మయపీఠంబునం దష్టదళకమలంబు మంత్ర బీజాక్షరరమ్యంబై పొలుచుఁ; దత్కర్ణికను లక్ష్మి నీలాయుక్తయై యుండు; నందు శంఖచక్రగదాపద్మహస్తారవిందుండును గేయూరకటకాంగుళీయక కుండలకిరీటాలంకారుండును దివ్య మాల్యానులేపనవిరాజితుండును కోటికోట్యర్కదేదీప్యమానుం డును నగు నారాయణుండు సుఖాసీనుండై యుండు నద్దేవు దక్షిణభాగంబున నఖిలరత్నకిరణపరికరపరివృతాలంకారయు దివ్యచందనమాల్యాంబరధారిణియుఁ గనకకమలమాతులుంగ సువర్ణపాత్రాభయహస్తాంబుజయునగు మహాలక్ష్మి సుఖాసీనయై యుండు మఱియును.

⁠ 29

1. నాడుచుఁ బాడువారు (ము-యతిభంగము)
2. బోధింప (ము)