పుట:పద్మపురాణము (మడికి సింగన).pdf/230

198

పద్మపురాణము

ఆ.⁠

ఊర్ధ్వపుండ్రహీనుఁ డొగిఁ జేయు సంధ్యాది కర్మమెల్ల నసురగణము[1]పాలఁ బడుట నిక్క మతఁడు పటుఘోరరౌరవ నరకకష్టములను నలిననేత్ర!

⁠ 86

సీ.⁠

పుణ్యమృత్తిక నూర్ధ్వపుండ్రంబు ద్విజునకుఁ         గస్తూరికాతిలకంబు రాజ తతికి వైశ్యులకు గందమున బొట్టే కాల        మపరజాతికి భూతి నడ్డ మిడుట యగు నెల్లజనులకు హరిభక్తి గలిగిన        నూర్ధ్వపుండ్రము దాల్చు టుత్తమంబు హరికంటె నన్యదేవార్చనంబులును ద్రి        పుండ్రంబు మొదలైన పుండ్రములును

⁠

తే.⁠

నర్హములు గావు విప్రున కాతఁ డెట్టి కులజుఁడైనను బుధుఁడైన నలికమునను భస్మ మిడునేని సత్క్రియాబాహ్యుఁ డండ్రు సకలవేదార్థవిదులును శైలతనయ!

⁠ 87

వ.⁠

అట్లు గావున సర్వవర్ణధారణయోగ్యంబు నూర్ధ్వపుండ్రప్రకారం బెట్టి దనిన దండాకారంబును సుపార్శ్వంబును సుశోభనంబును సుభగంబును సుదీర్ఘంబును విపులంబును విరళమధ్యంబును విష్ణుపదసన్నిభంబునుంగా నిడవలయుఁ దన్మధ్యప్రదేశంబున హరి లక్ష్మీసమేతుండై వసియించియుండు నట్లగుటం జేసి.

⁠ 88

క.⁠

నడుమ నెడ మీక యెవ్వఁడు గడువేఁడుక నూర్ధ్వపుండ్రకం బిడెనే న య్యెడమున హరి వసియింపక కడువేగఁ దొలంగిపోవుఁ గమలయుఁ దానున్.

⁠ 89

1. పాలఁ, బడుట నిక్క (ము)